Maar dan liggen de banen toch niet voor het oprapen dan hebben 99 mensen toch ook geen baan gekregen
Ik heb het over mijn werk, administratie. Ik zeg ook in mn eerste reactie dat er veel werkNEMERS voor die sector zijn. Ik weet niet wat voor werk Frapa doet, maar in de meeste sectoren is nog meer dan genoeg werk, helemaal als je goed in je werk bent. Maar goed, ik wil gewoon @Frapa een hart onder de riem steken, als ik haar bericht zo lees is ze een toegewijde werknemer en vind zij ook zo werk weer.
Heb je hele post gelezen hoor. Nogmaals, fijn voor jou dat je binnen 3 weken een nieuwe baan had, geldt niet voor iedereen. De banen liggen niet voor iedereen en in elke sector voor het oprapen. Ook niet als je goed in je werk bent. Ik reageerde expres op “banen liggen voor het oprapen” Want dat vind ik altijd een weinig behulpzame comment haha, maargoed de rest heeft er vast wel veel aan.
Dat is lief, en dat hoop ik ook voor haar! Maar dan hebben we blijkbaar een andere definitie van wat ‘er liggen banen voor het oprapen’ betekent
Ik werk momenteel onder een oproepcontract bij een horecabedrijf. Voordat ik begon hebben ze mondeling verteld dat het salaris altijd in de eerste week van de nieuwe maand komt, in m’n contract staat niks specifieks hierover. Eind vorige week was het echter nog niet binnen dus heb ik er naar gevraagd en toen kreeg ik te horen dat het door de hoeveelheid nieuwe werknemers wat chaotischer was dan normaal, maar het zou zo snel mogelijk komen, uiterlijk vandaag. Nu is het dus nog steeds niet binnen en er is ook geen algemeen bericht uitgegaan ofzo.
Ik sta wel ingeroosterd voor twee avonden deze week en nu zeggen mensen om me heen dat ik niet moet gaan werken als het salaris dan nog niet is gestort. Ik vind dat aan de ene kant een beetje overdreven, maar aan de andere kant vind ik het ook wel echt asociaal dat er niks gecommuniceerd wordt en zij er gewoon oké mee lijken te zijn dat het allemaal veel langer duurt. Wat zouden jullie doen?
Vind niet gaan werken wel een beetje overtrokken, zeker als dit voor het eerst zo gaat maar zou zeker wel aan de bel trekken en aangeven dat dit wel een urgent iets is want er moeten ook vaste lasten betaald worden.
Ja het is mijn eerste maand daar dus ik heb geen idee of het vaker zo gaat of dat dit de eerste keer is. Maar erachteraan gaan is wel verstandig idd denk ik.
Het is half twaalf, het kan toch gewoon nog komen vandaag? Mijn salaris wordt vaak ergens tussen 13-15u ergens gestort
Ja ik wacht het ook sowieso tot vanmiddag af, maar ik ben eigenlijk wel gewend van alle bedrijven waar ik hiervoor gewerkt heb dat het altijd wel voor 12 uur binnen is. Geen idee hoe gebruikelijk het is dat het pas eind van de middag komt.
Misschien ben ik ook een beetje voorbarig met m’n irritatie, maar ik vind het gewoon vervelend om telkens naar m’n spaarrekening te moeten grijpen voor boodschappen etc.
Ja, dat snap ik ook helemaal hoor! Ik hoop voor je dat het gewoon vandaag nog komt En zeker nog eens aanspreken en aangeven dat ze dit iig beter moeten communiceren mocht het nog eens voorkomen
Niet zomaar niet gaan werken (werkweigering) in zo’n situatie, dan zul je aan het kortste eind trekken. Als je loon niet komt, kun je een loonvordering starten.
Ik doe sinds een aantal maanden andere werkzaamheden maar ik krijg het maar niet onder de knie? Baal er echt een beetje van.
Ik krijg wel feedback en vraag er ook om maar er verandert niet echt iets.
Heeft iemand toevallig goede (of slechte) ervaring met een re-integratiebureau in de omgeving Amsterdam-Utrecht-Almere? Tweede spoor gaat binnenkort lopen bij mij en ik heb geloof ik wel een zegje in met welk re-integratiebureau we in zee gaan voor mij.
Ik weet niet of het relevant is maar mijn achtergrond is in sociale wetenschappen en ik deed een PhD. Ik wil wel iets met minder druk maar heb ook wel inhoudelijke uitdaging nodig om geïnteresseerd te blijven. Programmeren lijkt mij ook leuk (haha klinkt misschien random maar zie dat wel als een serieuze optie voor mij, alleen bijna geen ervaring).
Misschien doe je het wel gewoon prima voor hun maatstaven en wat ik doe bij mensen die ik begeleid is gericht instructies of tips geven over hoe ze iets kunnen verbeteren (bepaalde training volgen, kijken in archief A etc.) dus misschien kun je daar specifiek om vragen?
Herkenbaar. Heb je misschien collega’s die dezelfde werkzaamheden doen? Misschien kan je aan hun vragen wanneer zij het gevoel gingen ervaren het onder de knie te krijgen? Mijn ervaring is dat collega’s dan vaak beginnen te vertellen dat het hem ook een tijd duurde voordat ze het werk comfortabel konden doen. Mogelijk stelt je dat wat gerust?
Dat vechten in een mannenbedrijf voor vrouwen. Ik ben er emotioneel even helemaal klaar mee.
Hygiëne bakken die niet op tijd gewisselt worden naar herhaalijk officieel melden. Heb het heel hoog in de boom gegooid en nu gebeurt er wel wat. Kom er een man kijken en krijg je half ol je flikker dat alles in de deksel blijft hangen. Ja jongens, slecht design he. En dan ook dat ik hem maar moest bellen en niet moest escaleren.
Gelukkig iemand die hoog in de boom zit gaf me helemaal gelijk met de escalatie. Ze gaan ook kijken naar metalen bakken waarbij het niet blijft hangen in de deksel.
Ik werk sinds 1 mei bij een heel groot bedrijf en ik vind het vreselijk…De communicatie is slecht, voel me niet gezien (heb hier al eens een berichtje over in ander topic gezet) en iedereen is heel negatief, ook worden de regels en het beleid niet nageleefd. Ik werk als flex medewerker omdat er destijds geen vaste standplaats vacature was. Per 15 september zou ik die kunnen hebben, maar ik ben sinds mei nog geen dag met plezier naar m’n werk geweest. Nou heb ik leuke vacatures gezien en ga ik komende week naar 2 sollicitatie gesprekken! Dit is wel een jaar van baan hoppen op deze manier maar dit wil ik ook niet zo!
Ik wil met plezier naar m’n werk gaan, want ik vind m’n werk echt heel leuk, maar ben gevoelig voor negatieve shit en dat maakt het dat ik zo’n groot bedrijf niet leuk vind. Kan het niet naast me neer leggen. Dan neem ik liever afscheid.
Goed van je dat je de keuze hebt gemaakt daar niet door te gaan! En hopelijk worden die sollicitaties iets.
Ik heb een beetje een soortgelijke situatie. Ik heb sinds juni een nieuwe baan en de eerste weken ging ik er echt met plezier heen. Maar langzamerhand valt me steeds meer op waarvan ik denk: dit klopt gewoon net niet helemaal. Ik kan er niet direct een vinger op leggen wat het precies is, maar het voelt gewoon niet goed. Ik zie er enorm tegenop om morgen weer heen te gaan.
Probleem is alleen dat als ik wegga, ik ook de sector meteen uit wil (ik werk in de zorg). En dan moet ik een omscholing vinden of weer een opleiding gaan doen en dat is ook niet ideaal met vaste lasten etc.
Oh ik heb ook voor deze keuze gestaan. Vind ik nog net een stap te ver. Ik werk in de kinderopvang, maar zou echt niet weten wat ik anders zou willen.
Eerst een disclaimer: Dit in mijn verhaal en ervaring
Het is niet gezegd dat een omscholing altijd nodig is. Ik ben vanuit de kinderopvang naar een consultancy bedrijf gegaan en daar op de hr afdeling gaan werken. Ik heb deze baan gekregen zonder opleiding. Heb uiteindelijk zelf besloten om toch een opleiding te gaan doen, maar voor mijn werk was dat geen verplichting. En qua salaris ben ik er ook niet op achteruit gegaan, in de onderhandelingen heb ik toen duidelijk gemaakt dat ik mijn vaste lasten heb en ik weliswaar nieuw in het vak ben, maar wel levenservaring meeneem en toen zijn ze akkoord gegaan.
Wat ik hier mee wil zeggen, laat je niet ontmoedigen door het idee dat het niet zou kunnen. Als je de juiste mensen treft, zullen ze je een kans willen geven.