Werk (algemeen topic)

Ik wist het na een dag al. Soms voel je dat gewoon aan en weet je dat de cultuur/manier van werken/type werkzaamheden niet bij je past. Het heeft dan weinig zin om het aan te kijken of door te zetten (in tegenstelling wat er vaak wordt geadviseerd). Dat heeft alleen zin als je merkt dat de twijfel komt doordat het nog allemaal nieuw is bijvoorbeeld, maar als je gewoon voelt dat het niets voor je is mag je daar prima op afgaan (ook al is dat natuurlijk jammer en niet makkelijk).

Edit: ik wist het zelf trouwens na een dag al maar heb wel een maand gewacht met dit vertellen aan mijn manager zodat ik het beter kon onderbouwen/uitleggen. Hij begreep het trouwens volkomen en dat gaf bij mij ook de ruimte om verder te gaan zoeken zonder dat ik nog ‘alsof’ hoefde te doen, maar dat hangt natuurlijk wel sterk af van je manager of daar begrip voor is.

7 likes

Waarom is 4 weken vroeg? Ik vind namelijk dat het per individu en omgeving anders kan zijn. De ene heeft 4 weken nodig de andere 8 en dan speelt uiteraard de organisatie en cultuur ook nog mee. En helemaal eens met @quarterlife Laat je in ieder geval niet leiden door een getal. Vraag je eerst af waarom je dan terug wilt naar je oude organisatie bijvoorbeeld. Is dat omdat het een veilig gevoel is?

Ik heb het altijd wel redelijk snel door en dat deel ik nu niet meer want ik krijg altijd te horen ‘zo snel kun je het niet weten’. Nee jij niet, ik wel in dit geval en dat is prima.
Soms weet je het gewoon en kan je het niet onderbouwen, maar soms is het ook angst, onzekerheid of andere factoren. Dit kan jij voor jezelf het beste inschatten.

3 likes

Ik denk dat het voor mij vroeg voelt omdat mijn ongemak deels in dingen zit die ik al wist/die erbij horen (weinig te doen hebben, weer het groentje zijn, je plek vinden), maar deels ook wel dat de werkzaamheden en externen waar ik mee moet samenwerken minder passen dan gedacht. En ergens zit dat stemmetje dan van: is dit geen kans om te groeien? Kan ik de werkzaamheden nog naar m’n eigen hand zetten? Maar als ik zie wat de collega’s doen die hier langer zitten betwijfel ik dat.

1 like

Op mijn vorige job (6 maanden contract) heb ik in de eerste weken nogal wat breakdowns gehad omdat bepaalde aspecten van de job echt niet lukten. Gelukkig waren de collega’s echt schatjes en vond ik het bedrijf heel tof. Ik had niet verwacht om het 6 maanden vol te houden maar dat is toch gelukt, we hebben het contract daarna wel niet verlengd.

Ik denk dat je dus best kijkt of er nog verbetering op komst zou kunnen zijn, of dit deel uitmaakt van de leercurve en hoe de vergelijking is van positieve/negatieve aspecten

1 like

Ik vind het wel klinken alsof er nog wel wat verbetering kan optreden. Het komt op mij wel over als dingen die bespreekbaar zijn in je nieuwe organisatie, wellicht kunnen en willen ze meer dan jij nu denkt.
En er is natuurlijk ook wel een reden geweest waarom je bij je vorige baan bent weggegaan.

En het kan natuurlijk ook zijn dat je na een tijdje alsnog tot de conclusie komt dat het er niet in zit maar van wat je nu opsomt zou dat voor mij nog geen reden zijn om de handdoek nu al in de ring te gooien.

2 likes

Ik ben bij mijn vorige baan 6 maanden gebleven ondanks dat ik de eerste dag eigenlijk al wist dat het hem niet zou worden. Daardoor heb ik geleerd dat ik veel beter naar mijn onderbuikgevoel moet luisteren.
In mijn huidige job liep ik aan het begin tegen dezelfde dingen aan (plek vinden, functie inhoud moest nog bepaald worden, vertrouwen tussen mij en de directeuren die ik ondersteun opbouwen etc). Maar omdat de basis wel oké voelde kon ik daar veel beter mee omgaan.
Ik zou dus vooral naar je eigen gevoel luisteren. Denk jij diep vanbinnen, dit gaat ‘m echt niet worden. Dan zou ik echt lak hebben aan iedereen om je heen en doen waar jij je goed bij voelt. Twijfel je nog, dan zou ik het wel een serieuze kans geven. 4 weken is dan erg kort.
Je mag me altijd een DM sturen als je daar behoefte aan hebt!

5 likes

Ik vind dit op zichzelf niet per se overtuigende redenen om nu al weg te gaan, maar misschien kun je je nog afvragen of deze dingen - die je ook bij een andere nieuwe plek tegen zou komen - hier nog erger zijn omdat de bedrijfscultuur niet bij je past, omdat er geen klik is met collega’s, omdat iedereen heel solistisch werkt, omdat je leidinggevende je totaal aan je lot overlaat, etc, want dat zijn dan ook gewoon dingen die niet meer gaan veranderen. Ik kan me namelijk niet zo goed voorstellen dat als je je direct goed voelt op je nieuwe werkplek je je enorm stoort aan dat je weinig te doen hebt. Maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat je je daaraan stoort als je geen klik hebt met collega’s, de werkcltuur je niet aanspreekt en je taken ook nog eens niet zijn wat je ervan had verwacht

6 likes

Je hebt helemaal gelijk, daarom stonden deze redenen ook onder het kopje ‘had ik kunnen verwachten’. Op zichzelf natuurlijk geen redenen om weg te gaan, maar telt wel mee in de optelsom omdat ik vanaf dag 1 al niet op m’n plek zit hier. Ik heb volgende week overleg met m’n leidinggevende, dan ga ik wel aankaarten waar ik tegen aanloop in de aard van de werkzaamheden en hoeveel ruimte er is om dingen zelf naar m’n eigen hand te zetten. En ook of ik extra taken kan oppakken op korte termijn, al ben ik daar wel proactief in met proberen eigen werk te creëren. Nog even goed nadenken over de formulering richting leidinggevende. En ook proberen voor mezelf duidelijker te krijgen waar het nu echt in zit.

3 likes

Een slecht buikgevoel zegt in dat geval echt alles. Of het nou na 1 dag, 1 maand of 3 maanden is. Ik wist bij mijn vorige baan ook de eerste werkdag al dat ik niet op mijn plek zat vanwege de manier hoe mensen met mij en elkaar omgingen. Uiteindelijk heb ik het 10 maanden volgehouden maar ik heb me echt heel slecht gevoeld. Dus luisteren naar je gevoel is echt belangrijk!

6 likes

Ik vroeg vandaag een collega iets over salaris en hij zei toen dat hij door zijn manager en de manager die daarboven staat was teruggefloten omdat hij op werk over zijn salaris sprak en dat echt not done is.
Dit vind ik zó’n red flag van het management, en zo zijn er nog wel meer dingen waar ik niet mee akkoord ga. De andere collega’s zijn gelukkig wel top, maar dan stelt het me ergens wel gerust dat ik maar een tijdelijk contract heb.

13 likes

Ik heb gemerkt dat mensen die 50+ zijn vaker vinden dat je echt iets 0,5 - 1 jaar moet proberen alvorens je kan concluderen of je ergens op je plek zit. Maar ik vind dat echt onzin. Ik geef zelf iets een maandje en als het dan niet naar wens is (na dingen besproken te hebben), dan zoek ik lekker wat anders.

Ik zou lekker teruggaan naar je oude werkgever als je op een nette manier uit elkaar bent gegaan.

5 likes

Edit: Weg, het ging over wie verantwoordelijk was voor de inhoud van brieven die vanuit iemand anders naam worden geschreven.

Nee dat is niet normaal. Ik zorg al jaren voor nieuwbrieven, opiniestukken etc namens directieleden (en soms andere collega’s) en zij krijgen altijd vooraf te zien wat er namens hun uitgaat. Dat is bij alle organisaties waar ik gewerkt heb standaard en je kunt dus rustig vragen of je een testversie kunt zien voor de nieuwsbrief verzonden wordt uit jouw naam. En anders sturen ze het maar in zijn algemeenheid vanuit het bedrijf of uit je baas’ naam.

3 likes

Ik werk op een communicatie afdeling en als wij een brief of email sturen met de naam van een collega eronder, krijgt diegene 'm altijd eerst te zien.

3 likes

en @simsalabim bedankt beiden! Heb het nu net voor de tweede keer aangekaart, maar nu bij de baas ipv de collega verantwoordelijk voor de communicatie (die vond dat de brief niet langs mij moest) en de baas is het met mij eens dus die pakt het verder op. Merci!

Ik haal het eerste berichtje grotendeels weg ivm mogelijke herkenbaarheid.

4 likes

Ik heb een dilemma en ik hoop hier wat meer inzicht te krijgen voor een beslissing.

Ik zit al bijna 10 jaar bij mijn huidige werkgever maar ik roep al een jaar dat ik wel weg wil. Het gaat niet zo goed op het werk, ik heb het idee dat we op het punt van omvallen staan, en ik ga al een hele tijd niet meer met plezier heen.

Vorige week heb ik een gesprek gehad bij een ander bedrijf. Het werk wat ik daar zou moeten doen is deels hetzelfde als nu, maar er komt ook een stuk bij waar ik geen kennis van heb maar wat wel te leren valt natuurlijk. De werkdruk daar is vrij hoog (ik heb nu amper werkdruk). Ik heb een prima gesprek gehad met 2 personen, waarbij 1 van de 2 mij voor m’n gevoel niet zo lag. Ik werd een beetje kriegel van haar maar ik moet wel ook met/voor haar werken.
Morgen hebben we een tweede gesprek, ik heb daardoor het idee dat zij (ook) twijfelen. Mijn vriend zegt dat dit onzin is en dat dat heel normaal is. Het is meer 10 jaar geleden dat ik gesolliciteerd heb, en bij dat gesprek was ik eigenlijk bij voorbaat al aangenomen, geen idee dus eigenlijk hoe het werkt.

Ik ben heel erg geneigd om voor de veilige weg te kiezen dus hier te blijven, maar ik haal totaal geen voldoening uit m’n werk, krijg er totaal geen waardering voor intern, en ik word er ook niet vrolijker van. Het bedrijf waar ik gesolliciteerd heb zegt veel te doen voor de werknemers, zoals coaching, opleidingen etc., en dat staat me wel aan. Wat ik lastig vind is dat ik van 1 van de 2 dus een irritant gevoel krijg (maar goed, aan de andere kant, het was maar een gesprek van een half uur), en dat er heel veel op me af gaat komen wat ik niet ken. Aan de andere kant denk ik wel dat het leuker gaat zijn dan wat ik nu doe. Het gaat om een baan die niet voor het oprapen ligt ben ik achter gekomen (helaas), dat speelt ook mee.

Nou ja, toch een redelijk verhaal geworden, ik hoop hier op wat meer inzicht dus kom maar op!

1 like

Ik persoonlijk vind het heel raar om bij voorbaat al ergens niet te willen werken omdat je met één persoon geen klik had tijdens een gesprek van 30 min als alle andere dingen perfect klinken. Waarom zou je het daar vanaf laten hangen. Voor hetzelfde geld blijkt het een topcollega te zijn.

11 likes

Ik ben het met je partner eens dat een tweede gesprek echt heel normaal is, maar zelfs als ze zouden twijfelen is het toch alleen maar goed dat ze een tweede gesprek willen? Jij hebt hen maar een half uur gesproken, maar zij jou natuurlijk ook, dus lijkt me eigenlijk niet meer dan normaal dat je het dan niet 100% zeker weet en wat is dan verstandiger dan gewoon nog een keer gaan praten?

Ja dit is lastig en denk ik iets waar je toch vooral zelf een antwoord op moet vinden. Is jouw eerste indruk doorgaans betekenisvol? Of heb je regelmatig dat je van mensen denkt ‘ik dacht dat jij heel stom was maar het valt toch eigenlijk ontzettend mee’? En is dit iemand die de baas van de baas van jouw baas is en je dus nooit ziet, of moet dit je werkbestie worden?

Mijn eigen ervaring heeft me wel geleerd dat als ik twijfel, ik iets beter niet kan doen, maar ja, er zijn ook mensen die overal over twijfelen en dan is die twijfel misschien niet zo betekenisvol. Hoe dan ook zou ik gewoon dat tweede gesprek gaan doen, proberen er open in te gaan, en als je daarna nog steeds twijfelt (en zij zijn wel enthousiast) kun je altijd vragen of je met een paar toekomstige collega’s mag praten/een ochtend mee mag lopen/iets anders voorstellen.

5 likes

Bedankt vooor jullie reacties! @Lula ik werk nu in een heel klein team dus dan heeft zoiets wel behoorlijk wat invloed. Maar ik schrijf ze zeker nog niet af, zeker omdat de rest gewoon heel goed klinkt.

1 like

Ik neem aan dat je in je huidige werk ook collegas hebt die je niet zo liggen en daar hou je het al 10 jaar vol. Dus dat zal ook wel loslopen wanneer je diegene beter leert kennen.

1 like