@PrincessPeach uiteindelijk weet je ook pas hoe het gaat zijn net die collega als je ermee samenwerkt. Ik ben zelf leidinggevende en ik heb mensen in ons team waarvan ik dacht: die gaan lastig doen, blijkt totaal niet zo te zijn. En de collegas die zichzelf omschrijven met ‘ik ben echt de moeilijkste niet hoor!!’ blijken eh heel moeilijk te zijn. Ik sluit me aan bij @Lula
De enige mensen die benadrukken dat ze écht niet moeilijke zijn, zijn sowieso altijd de moeilijke mensen
‘ik ben altijd heel chill en makkelijk!’
@PrincessPeach ik lees naast je twijfel over die ene persoon vooral cold feet over iets nieuws. Maar dat ga je bij elke nieuwe baan hebben en moet je je denk ik niet door laten leiden. Ja, nieuwe dingen leren is spannend en soms moeilijk maar ook een mooie kans om te groeien en nieuwe energie te krijgen. Je huidige baan klinkt alsof je daar sowieso al uitgecheckt bent, dus volgens mij heb je niet zoveel te verliezen. Zou zeker het tweede gesprek aangaan en dan nog een keer peilen hoe het voelt met die persoon, maar eigenlijk is dat het enige minpunt dat ik teruglees in je verhaal. Dat tegenover je huidige baan die eigenlijk alleen maar minpunten lijkt te hebben zou ik je daar niet door laten tegenhouden. (Tenzij het heel duidelijk lijkt dat die persoon je leven zuur gaat maken, maar zo klinkt het niet.)
Een tweede gesprek is vrij standaard en zegt verder niks denk ik vanuit hen. Soms moet je een sprong in het diepe wagen. Is het na een halfjaar toch niks kun je altijd weer verder kijken toch.
Ik lees ook vooral angst voor het onbekende. Misschien kan het helpen om met je huidige werk te praten om kijken of je naar je oude functie terug kan mocht het nieuwe werk niet bevallen. Je hebt altijd proeftijd en mocht het echt zo lastig zijn met die collega, dan zeg je de baan op in je proeftijd en ga je weer terug naar je huidige werk. Waarschijnlijk hoef je er geen gebruik van te maken naar zo’n constructie kan je rust en zekerheid geven.
Ik ben de afgelopen jaren heel vaak van baan veranderd en ik kan je uit ervaring vertellen dat het allemaal niet zo spannend is als het lijkt, binnen 2 maanden ben je al helemaal ingeburgerd bij de nieuwe plek.
Bedankt allemaal! Gesprek is verplaatst naar volgende wekk dus het is nog even afwachten, vandaag ben ik nog ergens anders uitgenodigd, binnen m’n eigen woonplaats dus dat zou ook erg fijn zijn. Ik heb niks te verliezen inderdaad en @Lemongrab heeft gelijk, hier ben ik al uitgecheckt dus eigenlijk is alles beter.
Ik heb inmiddels besloten om weg te gaan bij deze werkgever en ondanks dat de gesprekken daarover echt heel ongemakkelijk waren ben ik nu zo opgelucht! Het twijfelen en wikken en wegen was echt een last op m’n schouders, ik werd kribbiger naar m’n gezin door de stress en ik heb er moeilijk van kunnen slapen. Dus blij dat er nu duidelijkheid is, hoe vervelend voor alle partijen ook.
Ik ben per ongeluk meegenomen in de CC van een rechtszaak tussen collega en werkgever. Ik was rustig begonnen met lezen, omdat ik net nieuw werk heb, dacht ik: ‘zou best voor mij kunnen zijn’. Ik heb nooit een mail gezien waar zoveel haat in zo nette bewoording is opgeschreven. Bijna knap.
Heeft iemand tips om een functioneringsgesprek voor te bereiden? Nog nooit gehad en heb het volgende week. Ik heb wel een lijst vragen door gekregen maar word echt misselijk van de lijst
Samenvatting
-
Hoe vind je het werk en ben je tevreden over je job? Wat zijn de punten waar je trots op bent en goed in bent?
-
Zijn er bepaalde taken die minder goed verlopen? Hoe komt dat?
-
Hoe vind je de samenwerking met het team? Welke bijdrage lever jij aan het team?
-
Welke kennis en vaardigheden wil je verder ontwikkelen?
-
Andere?
Mag ik vragen waarom je misselijk wordt van de lijst? Vind je het domme vragen? Of weet je niet hoe je ze moet beantwoorden?
Ik bereid mijn functioneringsgesprekken nooit tot in den treuren voor. Ligt er ook aan of je zelf iets uit het gesprek wilt halen natuurlijk. Bijvoorbeeld een dure opleiding of salarisverhoging. In mijn ervaring is het een gesprek waarbij je niet 1 voor 1 alle vragen langsloopt, maar ze tijdens het gesprek vanzelf aan bod komen. Dit zal ook afhangen van je manager natuurlijk. Ik geef zelf soms ook feedback aan mijn manager. Iets in de trant van het zou fijn zijn als je vaker een terugkoppeling geeft van overleggen waar je bij zit of sluit vaker aan bij de standup (ik noem maar iets).
Is dit met je manager? Want ik had elke maand zo’n gesprek met m’n manager en hij was heel chill en soms ging het gesprek onverwachts heel diep maar daardoor gaf het me ook inzichten.
Ik vind de vragen best wel dingen die interessant zijn om over na te denken voor jezelf ook! En meestal loopt het gesprek vanzelf wel verder
Hmm ja ik had het wel even moeten kaderen want er spelen een paar zaken die het grotendeels verklaren waarom ik er heftig op (over)reageer
- Autisme, ik praat echt niet graag over mezelf tegenover personen
- Op mijn vorig werk was mijn feedback altijd heel informeel en bondig, dit ingepland gesprek zou een uur duren en is volledig onbekend voor mij
- Ik heb nog wantrouwen tegenover zulke zaken omdat het einde op min vorig werk heel slecht en eigenlijk ook traumatisch verlopen is dus ik word misselijk van het idee dat ik open en eerlijk moet zijn terwijl ik een waarschijnlijk overdreven achterdocht heb voor hr achtige zaken
het zijn ook vooral de eerste twee vragen die me zo doen voelen, ik ben al bezig met mijn psycholoog om te leren spreken over introspectieve dingen maar dat geeft echt een error met dit event.
Opzich zijn er wel dingen die ik eruit wil (moet) halen, ik wou sowieso wel een gesprek vragen maar toen werd over dit begonnen en heb ik dat niet doorgezet omdat dit er toch aankwam. Het gaat vooral over uren en toekomstperspectief omdat ik met een halftijds contract ben begonnen en niet in die situatie wil blijven zweven tot iemand bij wijze van op pensioen gaat.
Het is best tegenstrijdig ook om te zeggen dat ik misselijk van wordt want het werk zelf is echt heel fijn qua team en inhoud desondanks we met uitval zitten.
@sushi met de teamleider maar dat zal qua functie wel vergelijkbaar zijn denk ik, staat alleen nog ons diensthoofd boven. Ik denk dat ik het gewoon even moet laten bezinken omdat ik het echt niet gewoon ben.
Dat maakt het wel anders en logischer waarom je er meer tegenop ziet. Goed van je dat je bezig bent met je psycholoog hierover.
Als je tegen de tijd dat je gesprek plaatsvindt nog niet zover bent kan je je antwoorden altijd algemener houden. Dat je het werk leuk vindt, genoeg uitdaging en diepgang. Noem maar wat dingen hoor. En bij vraag 2 dat je bijvoorbeeld het soms nog lastig vindt om tussen 2 taken te schakelen of inschatting te maken hoeveel tijd een taak kost. En dat je er vertrouwen in hebt naarmate je het werk langer doet je hier beter in wordt. Nogmaals ik noem maar waar wat algemene punten, geen idee of dit aansluit bij je werk.
In mijn ervaring is het sowieso nooit gek om het ook over je contract of uren te hebben. En mocht je leidinggevende aangegeven dat dat dit niet het moment is, dan vraag je of daar direct een nieuwe afspraak voor ingepland kan worden.
In ieder geval veel succes!!
Ik heb sinds een half jaar een nieuwe baan en merk dat ik heel onrustig wordt van het feit dat ik het niet zo druk heb als eerst. In mijn vorige baan was ik verantwoordelijk voor meerdere vestigingen, personeel etc. dus had ik het altijd heel druk. Aan de ene kant was het soms wat veel, maar de dagen gingen lekker snel en ik had veel afwisseling en uitdaging.
Mijn nieuwe baan is leuk, maar veel rustiger en als ik alleen ben kan ik mezelf moeilijk bezig houden. Ik pak veel makkelijker mijn mobiel erbij om even op insta te scrollen of iets dergelijks.
Ik heb nu wel wat dingen te doen, normaal zou ik dit met een halve dag gefixt hebben en nu kan ik het eindeloos voor me uit schuiven, is dit herkenbaar voor anderen?
Het is maar een klein bedrijf, dus er zijn ook niet echt andere taken die ik erbij kan gaan doen. Twijfel hierdoor een beetje of ik verder moet zoeken naar iets anders, of dat ik ook nog een beetje in de nieuwe situatie moet groeien.
Ik heb hetzelfde, ik heb in mijn nieuwe werk (nu iets langer dan 1 jaar) ook veel minder te doen dan bij mijn vorige baan. Hierdoor ga ik inderdaad ook taken voor me uitschuiven en doe ik 10x langer over bepaalde taken dan nodig. Ik heb dit bij mijn leidinggevende aangegeven maar daardoor heb ik nu van die domme klusjes gekregen waar niemand zin in heeft (denk aan oude dossiers digitaliseren oid) en hebben we een wekelijks gesprekje over de planning van die week, waardoor ik me een puber voelt die zijn huiswerk moet plannen en waardoor de zin in het werk me ook een beetje vergaat
Ik zou het wel aangeven bij je leidinggevende want als ze niks weten kunnen ze er ook niet op anticiperen maar in mijn eigen situatie heb ik wel besloten dat ik verder ga kijken of ik geen leuke functie tegen kom, aangezien er voor mijn gevoel geen leuke, uitdagende werkzaamheden bij komen op de korte termijn.
Klinkt ook wel een beetje flauw zo van die moeten we even aan t werk houden en wat klusjes geven.
Een goede manager kan denk ik wel zorgen dat er ook meteen wat meer uitdaging bij komt kijken. Er is zoveel dat geoptimaliseerd, onderzocht of uitgedacht kan worden. Wat meer verantwoordelijkheid in plaats van nog meer saaie taken.
Misschien zie je zelf ruimte voor verbeteringen en/of verdieping wat je voor kunt stellen?
Ik herken dit heel erg, ik heb op m’n huidige werk heel weinig te doen. Soms is het 1 of 2 dagen knetterdruk en dan kakt het weer in. Ik word er ook gewoon doodmoe van, niks doen trekt alle energie weg. Ik heb per 1 september werk, ik hoop dat ik daar in ieder geval wel de hele dag wat te doen heb maar dat verwacht ik wel.
Ik weet nog wel een noodlijdende sector waar je terecht kan als je van werkdruk houdt
Mij lijkt het juist ideaal haha! Als je thuis mag werken, maar een paar taakjes hebt en de rest van de dag gewoon het huishouden kan doen, kan sporten, Netflixen, terwijl je betaald krijgt.
Zo klinkt het natuurlijk te goed om waar te zijn en waarschijnlijk zou ik er ook snel van terugkomen mocht ik in zo’n situatie zitten dat ik me “verveel” en mijn uren niet kan volmaken.
Maar het lijkt me fijn om een leuke baan te hebben waar je thuis werkt, je taken zijn gedaan en je hebt nog 2 uurtjes over voor de werkdag erop zit, dat je dan gewoon kan stoppen (als er echt niks meer is wat je kan doen). Waar ik nu werk verveel ik me soms ook wel eens de laatste 2 uurtjes van de dag maar dan moet je echt van die kut taakjes gaan verzinnen omdat je niet eerder naar huis kan omdat er vaste openingstijden zijn.
Haha ik weet er ook nog wel eentje