Ik heb ook wel eens gezegd “mijn huidige salaris is niet relevant” en mn loonstrook niet gegeven. Ik vond dat wel makkelijker via de mail dan live haha.
Sowieso hoog inzetten, ik heb nog nooit gehoord van een werkgever die zei: “wil je ZO veel salaris haha, dan nemen we je toch niet aan”. Ze doen dan gewoon een tegenbod en dan ga jij er weer tussenin zitten en zo kom je er wel. Dus laat je niet bang maken en laag inzetten door je enthousiasme voor de functie!
Geen loonstrook geven!
Verdere tips (bron: Roland Grootenboer):
Probeer de ander te laten beginnen/openen
Als er tijdens een sollicitatieproces wordt gevraagd wat je wilt verdienen, kun je zeggen:
O, daar verras je me een beetje mee. Ik heb uiteraard nagedacht over wat ik zou willen verdienen, net zoals jullie een budget hebben voor deze rol. Ik zou liever van jullie horen waar jullie aan zitten te denken en daarop reageren.
Zeg niet wat je nu verdient
Sommige werkgevers vragen tijdens een sollicitatieprocedure om inzage van huidige loonstrook, dit mag je weigeren. Daarop kun je zeggen:
Ik vind het belangrijk om eerlijk betaald te krijgen voor het werk dat ik doe, ten opzichte van collega’s. Na onze gesprekken ga ik ervan uit dat jullie een goed beeld hebben van mijn kennis en ervaring, wat genoeg moet zijn om mij een passend voorstel te doen. Daar kijk ik dan ook naar uit, omdat ik erg veel zin heb om hier aan de slag te gaan.
Als het je face-to-face wordt gevraagd tijdens een sollicitatiegesprek, kun je zeggen:
Wat ik nu verdien, is in mijn ogen niet zo relevant. Dit is een nieuwe baan, in een heel andere context, met een ander pakket aan taken en verantwoordelijkheden. Daar hoort een salarisplaatje bij, dat jullie bepalen en dat moet kloppen in verhouding tot mijn nieuwe collega’s. Dat is altijd een totaalplaatje, waarbij elementen als pensioen en andere voorwaarden komen kijken. Dat plaatje wil ik eerst compleet hebben voordat ik er iets zinnigs over kan zeggen. Mijn oude salaris is daarbij irrelevant.
Mocht dit niet werken, dan kun je ook nog proberen:
Op dit punt denk ik dat het belangrijk is dat jullie een eerste voorstel doen, omdat ik alleen maar kan verliezen. Als ik te hoog zit, wijs je me misschien af, terwijl ik bereid ben om concessies te doen. Als ik te laag zit, betaal je me minder dan wat ik zou horen te verdienen, omdat het kan. Voor mij is het belangrijk dat het klopt en ik vertrouw op jullie kennis, kunde en integriteit om mij een passend voorstel te doen.
Met zelfvertrouwen kunnen praten over je salaris zegt wat over je kennis, kunde en senioriteit.
Zet altijd hoog in
Als je hoog inzet, kun je daarna altijd nog naar beneden. Als je een range in je hoofd hebt, ga je aan de bovenkant van die range zitten. Let erop dat je dit bedrag kunt onderbouwen. Bijvoorbeeld:
Ik heb een benchmark uitgevoerd voor deze rol en kom op een salaris tussen de 50.000 en 75.000 euro. Dat komt neer op zo’n 5000 tot 6000 euro bruto per maand, afhankelijk van hoe het is opgebouwd. Ik heb gesolliciteerd met deze bedragen in mijn achterhoofd. Als ik er compleet naast zit, hoor ik het graag.
Deel je data, wees transparant
In tegenstelling tot je baas heb je niks te verbergen, dus deel je onderzoek. Het is het beste, objectiefste argument voor meer salaris. Het is eigenlijk geen onderhandelen, het is de feiten uiteenzetten en je baas vragen die mee te nemen in haar beslissing.
Ik wil graag eerlijk betaald krijgen voor het werk dat ik doe. Daarom heb ik onderzoek gedaan naar wat mijn salaris zou moeten zijn. Als ik kijk naar vergelijkbare functies bij andere bedrijven [geef hier gerust voorbeelden], dan zie ik een bandbreedte van 3000 tot 3500 euro bruto. Vergelijkers zoals loonwijzer.nl en het Salariskompas zitten hoger, met een gemiddelde van 3750 euro. Als ik collega’s spreek die hetzelfde werk doen, hoor ik dat dat aardig in de buurt komt, al verdient Henk een stuk meer. Als ik dan kijk naar mijn cv, mijn unieke kennis over [een onderwerp] en naar hoe hard ik werk, denk ik dat 3600 euro bruto redelijk is.
Stel altijd vragen, probeer je baas te begrijpen
Onderhandel over de inhoud, niet over geld
Een werkgever zal waarschijnlijk je werkervaring en opleiding aanhalen aan het begin van je carrière voor de hoogte van je salaris. Als je er wat langer werkt, komen daar andere factoren bij, zoals expertise, marktwaarde, zwaarte van de functie en kennis van een bepaald gebied. Zodra je weet wat voor je baas waarde vertegenwoordigt, kun je beargumenteren waarom je meer zou moeten verdienen. Probeer daarom het kader waarin zij denkt te begrijpen, praat over de variabelen die zij gebruikt en kom met inhoudelijke argumenten. Zo blijf je weg bij een handjeklap-onderhandeling en geef je argumenten die meer geld kunnen verantwoorden.
Gebruik wisselgeld
Wanneer je er niet uit komt wat het salaris betreft, kun je andere elementen gebruiken om het aanbod alsnog aantrekkelijk te maken. Extra studiebudget, vrije dagen, pensioen, een tankpas of een extra dikke laptop.
Oké, het lijkt erop dat dit het maximale is wat jullie aan salaris kunnen bieden. Dat is op basis van een 40-urige werkweek, als ik het goed begrijp. Ik stel voor dat we het salaris gelijk houden en er een 36-urige week van maken, waarbij ik om de week op vrijdag vrij ben.
Wees bereid om weg te lopen
Je kunt alleen onderhandelen wanneer je een ondergrens hebt. Neem je eigen benchmark en wensen daarbij serieus.
Don’t write checks you can’t cash
Ga niet bluffen, liegen, draaien (dat je bijvoorbeeld andere aanbiedingen hebt voor 1000 euro meer per maand). Niemand houdt ervan om gemanipuleerd te worden.
Blijf duidelijk maken dat je er graag wilt werken
Ik ben inhoudelijk gezien ontzettend enthousiast en kan niet wachten tot ik kan starten. De details en randvoorwaarden moeten daarbij kloppen, en dit is wel het moment om daar goed over na te denken, vandaar mijn vragen.
Ik heb er het volste vertrouwen in dat we hieruit gaan komen en hoop dat jullie begrijpen waar ik vandaan kom. Het moet op alle fronten passen en haalbaar zijn.
Ik zou mezelf natuurlijk totaal ongeloofwaardig maken als toekomstige collega wanneer ik hier zonder kritische vragen mijn handtekening onder zet. Daarnaast wil ik het graag goed begrijpen en misverstanden voorkomen.
Oefen je pokerface en gebruik de stilte
Go-to move: “oke” zeggen, en daarna even een stilte laten vallen. Je zult zien dat de ander altijd gaat praten. Zorg dat je je comfortabel voelt met stilte op zo’n moment. De stilte is je vriend.
Onderhandel niet face to face, het is geen koehandel
Mocht je in een gesprek terechtkomen waarin je een salarisvoorstel krijgt, gebruik dan een neutrale reactie en vraag of ze het naar je willen mailen. Als ze om een directe reactie vragen, kun je aangeven dat je blij bent dat er een aanbod ligt, maar dat je het graag eerst goed wilt bekijken en er goed over na wilt denken voordat je reageert.
Zeg nooit, maar dan ook nooit meteen ja
Teken niets direct en laat je niet onder druk zetten. Wanneer je gedwongen wordt om een contract van acht kantjes direct te tekenen, klopt er iets niet. Vraag netjes of ze alles voor je op de mail willen zetten en spreek af wanneer je erop terugkomt. Een week bedenktijd is lang, maar het kan. Vaak nemen mensen alleen zo lang de tijd wanneer ze op een ander aanbod wachten. 24 uur is kort, dus doe iets daartussenin.
If it sounds too good to be true, it probably is.
Zorg dat je alles op papier zet. Als jou tijdens de onderhandeling wordt beloofd dat je een verhoging van 10 procent krijgt bij een verlenging, zet het op papier. Wanneer je gloednieuwe werkgever het niet op papier wil zetten, weet je genoeg dankzij je kennis van haar trukendoos: het is een loze belofte.
Heb je wel iets van een salarisindicatie voor de vacature gezien of gehoord? Dan weet je al globaal of jouw wens heel erg afwijkt van wat zij hiervoor hebben staan en of je je dus überhaupt zorgen moet maken over of jullie te ver uit elkaar gaan liggen.
Wat cringe geschreven deze tips 
En dan een van de laatste tips dat je dit niet
Face to face moet doen, maar zo werkt het in de praktijk vaak niet
Sommige stukken zijn wat overdreven uitgeschreven. Dit moet je natuurlijk niet letterlijk overnemen, maar in je eigen woorden uitdrukken. Dat je het cringe vindt aanvoelen geeft volgens mij aan dat je het een ongemakkelijk onderwerp vind, terwijl een salarisonderhandeling dat niet zou moeten zijn.
En wat betreft je andere punt: Klopt, face-to-face gesprekken kun je niet altijd vermijden, en dat hoeft ook niet per se. Door goed voorbereid te zijn en de juiste argumenten klaar te hebben, kun je juist die persoonlijke gesprekken in jouw voordeel draaien. Het gaat erom dat je weet waar je voor staat en dat je, door een paar strategische antwoorden paraat te hebben, zelfverzekerd kunt reageren – ook als het gesprek onverwachts verloopt.
Ik heb niet op die specifieke vacature gesolliciteerd, maar er is nu een junior-achtige funtie bij een gelijksoortige organisatie en daar ben ik as we speak een brief voor aan het schrijven!
Hoe ga je om met een leidinggevende die er eindeloos lang over doet om je vakantieaanvraag goed te keuren? Voor een vakantie die deels in de zomervakantie valt, heb ik heb 3 weken geleden gemaild en na 1,5 week een herinnering gestuurd. Daarop antwoordde ze dat ze er nog geen antwoord op kon geven, omdat er eerst afdelingsbreed geïnventariseerd moet worden wat iedereens wensen zijn. (We werken met een rooster.) Toen ik vroeg hoe het precies werkt met vakantieaanvragen en de verdeling, kreeg ik geen antwoord meer. Ondertussen zijn we 3 weken verder en hoor ik maar niets. Ik werk er pas een paar maanden, dus ik wil niet meteen hoog van de toren blazen maar ik vind het wel heel vervelend. Vandaag heb ik bij collega’s gepolst hoe het werkt met vakanties en die zuchtten diep en zeiden dat dat altijd heel lang duurt. Vorig jaar wisten ze pas in april of hun vakantieaanvraag voor de zomervakantie was goedgekeurd 
Ik lees overal dat een werkgever binnen 2 weken gewichtige redenen moet opbrengen voor afwijzing, en dat de werknemer anders gewoon vakantie mag opnemen overeenkomstig diens wensen. In mijn geval heeft mijn werkgever wel binnen de 2 weken gereageerd, maar geen gewichtige reden genoemd. Of is de nood aan inventarisatie op de afdeling een gewichtige reden? Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Kan de hele afdeling tegelijk op vakantie zijn zonder problemen binnen de organisatie? Anders lijkt de nood aan inventarisatie me wel een geldige reden.
Maar daar is op dit moment toch nog geen sprake van? Ik ben één van de eersten die een vakantieaanvraag doet voor die periode. Ik begrijp dat het het eerlijkst is om iedereen de kans te geven tegelijk een aanvraag in te doen, maar dan zou het fijn zijn als zo’n inventarisatie heel vroeg gebeurt. Nu moeten de eersten vakantieaanvragers maandenlang wachten totdat de laatsten hebben bedacht wat ze willen.
Ik vind persoonlijk niet dat het een wie het eerst komt die het eerst maalt situatie is zodra het om een populaire periode gaat.
Door jou voorrang te geven benadeel je de mensen die nu de vakantie nog niet door kunnen geven (mijn gastouder weet bijvoorbeeld pas in januari wat haar zomervakantie wordt). Ik vind wel dat je leidinggevende die inventarisatie moet starten en daar ook een datum aan hangen.
Ik had zelf gisteren een collega die vond dat die meer recht had op vrij omdat die het eerder gevraagd had dan een andere collega. Voor hem is het week 5 & 6 dit jaar dat die vrij neemt. De andere collega heeft dit jaar pas 2 weken vrij gehad. Vanuit de cao hebben we 4 weken en koop je de rest bij.
Ik zou die vakantie gewoon boeken en dit ook zo mededelen.
Ik heb zelf te maken met een partner die vast zit aan bepaalde zomerweken die hij ruimschoots ( het liefst voor 1 december) van te voren moet plannen ivm logistiek en we dus ook graag op tijd die weken willen vastleggen. Dat getreuzel van collega’s die inderdaad eens in april gaan kijken wat ze willen is niet mijn probleem. Al helemaal niet als in oktober tijdens een werkbespreking al wordt aangegeven dat men al bezig gaat met de planning in vakantieweken van 2025 en of iedereen deze maand zijn wensen wilde doorgeven.
Ik heb vorig jaar ook ( na echt meerdere malen netjes vragen welke van de drie weken het beste schikte) half december gemaild: ‘ dan en dan ga ik op vakantie, mijn partner heeft dit nu zo vastgezet dus we kunnen het ook niet meer veranderen.’
Zeggen tegen die luiaard:
Zonder tegenbericht binnen twee weken ga ik uit van groen licht aangezien ik het zsm definitief moet maken (boeken, vakantie die partner moet doorgeven whatever)
Ik vind het raar dat je pas in april zou horen of je zomervakantie aanvraag is goedgekeurd. Bij mij geldt navo-top dus ik moest voor 1 nov verlof in zomervakantie doorgeven, eind december moet dan de leidinggevende doorgeven of dit is goedgekeurd of niet. Dus bij ons is t erg strict geregeld, maarja zit bij politie. Bij ons wordt ook eerlijk verdeeld net als met feestdagen. Ik vind bij jullie echter wel heel laat. Meer dan blijven polsen bij leidinggevende weet ik eigenlijk ook niet…
Zo’n algemene inventarisatie is heel normaal bij bedrijven die een bepaalde minimale bezetting moeten hebben. Het argument ‘maar ik vraag het nu al en ben de eerste’ raakt dan kant noch wal. Maar het is ook niet normaal dat dit pas in april klaar is voor de zomerperiode. Bij ons (afdeling van 200/300 man denk ik?) weet je het voor de voorjaarsvakantie als ik me niet vergis? En moet iedereen het uiterlijk januari doorgeven.
Dus ik zou zeer zeker niet zomaar iets boeken. Lijkt me een dom idee. Ik zou wel gewoon de dialoog gaande houden (als t kan niet via mail) over je aanvraag/de inventarisatie.
Begin van het jaar is toch heel vroeg? Ik vind het niet zo raar dat mensen in november nog niet hun plannen klaar hebben voor de zomer erop.
Ik vind januari niet meer vroeg sinds ons kind de basisschool leeftijd had bereikt. Veel campings bijvoorbeeld zijn super snel vol geboekt in de periode van de schoolvakantie. Als je dan gaat wachten tot april/mei heb je pech of je betaalt de hoofdprijs voor een duur huisje.
Er zit ook nog wel een aanzienlijk verschil tussen januari en april/mei. Ik vind niet dat je van iedereen kunt verwachten dat ze 8/9 maanden voor de zomer al hun plannen klaar hebben omdat er anderen zijn met schoolgaande kinderen, maar volgens mij is dat ook niet waar het bij deze situatie om gaat.
Het is nét november. Vervelend dat een leidinggevende er lang over doet om een vakantie goed te keuren, maar niet vreemd dat het onderwerp nog niet speelt als er afstemming moet zijn met collega’s.
Nee, dat kun je ook zeker niet verwachten. En schoolgaande kinderen was maar een voorbeeld. Een ander voorbeeld is dat je ook afhankelijk bent van een partner die misschien wel al zo vroeg zijn vakantie moet doorgeven. Ik heb hier bij vorige werkgever jaren stress om gehad, partners vakantie stond dan al vast en ik hoorde in mei pas of mijn vakantie in juni met partner samen wel of niet kon door gaan.
Edit: oh ik las je eerste bericht verkeerd, sorry! Ik vind januari ook vroeg zat en niet nu in november al. Ik dacht dat je bedoelde dat je januari alsnog te vroeg vond om te inventariseren.
Dit is wel een goede tip die ik in de praktijk ook zo (minder cringey hoop ik) heb toegepast. Dus ik zei eerst “is toch niet relevant”. Ze bleven aandringen, en toen heb ik zoiets gezegd. Bij mijn functie was onderhandelen ook wel een deel van de functie-omschrijving dus heb nog gezegd “als ik je dit zou geven zou ik ook niet zo’n goede onderhandelaar zijn he 
” dat vonden ze wel grappig volgens mij dus daarna hebben ze er niet meer om gezeurd
Bedankt iedereen voor jullie inzichten. Jullie hebben gelijk, het is niet fair van mij om te verwachten dat ik als eerst mijn vakantie mag vastleggen van al mijn collega’s. Ik ben gewend van mijn vorige baan dat we het gewoon onderling bespreken en wie het nog niet weet weet komt later met z’n plan en dat komt altijd wel uit.
Het was in dit geval denk ik vooral dat mijn leidinggevende zo vaag erover deed en niet antwoordde op mijn vraag wat het beleid is het wat ik kan verwachten waardoor het voor mij voelde dat ze me liet bungelen. Ik heb het gisteren aan het afdelingshoofd gevraagd hoe het werkt (mijn leidinggevende hangt onder haar). Het plan is begin december inventariseren en eind december stuurt ze de planning eruit. En nu ik weet wat ik kan verwachten (en ik het redelijk vind) ben ik weer helemaal ok haha.
Thanks!