Wat dat niet 't geval toen je wel met KPI’s werkte dan? Hoe ging het dan? Volledig afgerekend worden erop en verder niets? Ik heb zoveel vragen (vooral omdat ik nu enorm een gebrek aan sturing op resultaten ervaar in mijn huidige organisatie)
Nou ja volledig op afgerekend worden misschien ook weer niet maar het draait uiteindelijk wel om productie en cijfers daaraan verbonden (klantcontact werk + backoffice). Ik doe nu heel ander werk waarbij je veel meer reflecteert en vind dat veel fijner!
Wat mis je qua sturing dan?
1 like
Het zal (zoals met alles) wel om de balans gaan. Bij ons wordt nul op resultaten gestuurd. Op 1 team na (ICT servicedesk) worden er geen cijfers bijgehouden over ook maar iets, dus ambities terugbrengen tot een cijfer en daarnaartoe werken is helemaal een sprookje. Maar ook kwalitatief worden er geen verwachtingen vastgelegd of gemanaged. “Plannen” worden eenzijdig omgegooid, volledig genegeerd en niet nader gecommuniceerd of afgestemd met betrokkenen. Wat tot een hoop frustratie bij onze (interne) klanten (en personeel) leidt. En non stop paniekvoetbal en brandjes blussen die echt heel makkelijk te voorkomen waren geweest. Sorry, I’ll move additional rants naar het werkergernissen topic. 
1 like
Ik ben in dubio. Ik heb een nieuwe baan (
), dit weet ik al sinds januari, maar ik sta op de wachtlijst op te beginnen. Inmiddels heb ik al mijn testen en keuringen ook gehaald en is het zeker dat ik zal vertrekken bij mijn huidige baan (kinderopvang). Verwachting is dat ik eind 2025/begin 2026 zal beginnen.
Ik zal niet direct ontslag nemen, maar ik ga eerst onbetaald verlof opnemen en later deze twee banen combineren met een 0-uren contract. (dat laatste is een plan, hoeft niet perse, maar ga ik wel eerst aangeven bij werk)
Nu is het zo dat iemand van mijn huidige werk op mijn locatie uren moet inleveren, dat was vorig jaar ook zo, en toen heb ik mij hard gemaakt dat ik niet de enige zou zijn die moest inleveren. Nu is het niet meer dan logisch en eerlijk naar mijn collega’s toe dat ik ga inleveren. Ik blijf toch niet vaste medewerker. Hier staat begin september een overleg voor.
Ga ik nu alvast mijn manager (en collega’s) vertellen dat ik weg ga en eerlijk toegeven waarom ik uren inlever en elders ga invallen? Of doe ik dat pas wanneer ik een startdatum gekregen heb (3 maanden voor start nieuwe baan).
Ik word gek inmiddels van het liegen en het stilhouden, want ik ben veel te enthousiast en blij dat ik iets nieuws mag doen en ik ben helemaal klaar met sommige mensen haha. Daarnaast lieg ik ook al maanden een vriendin (die toevallig ook collega is) voor, want zij kan geen geheimen bewaren.
Lang verhaal kort: ik wil van de daken schreeuwen dat ik ga vertrekken, maar is dit verstandig?
Waar ben je precies bang voor als je het vertelt?
Nergens voor 
. Ik hang de vlag uit als ik van deze locatie weg ben. Het enige wat mij motiveert om naar werk te gaan zijn de kinderen.
Meer het gezegde “niet je oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt”.
Nu heb ik natuurlijk al wat nieuws, maar ik heb gewoon nog niet die officiële startdatum.
2 likes
Je zegt dat je nergens bang voor bent maar zegt ook ‘niet je oude schoenen weggooien voor je nieuwe hebt’. Daaruit maak ik op dat je ergens toch denkt dat ze je contract misschien beëindigen als ze weten dat je weggaat voordat je gaat starten met je nieuwe baan?
Ik zou niks zeggen tot ik een datum en contract heb. Toch voor de zekerheid zodat je niet eindigt met niks ookal is het zo goed als zeker dat je elders gaat werken.
9 likes
Ik zou het wel gewoon zeggen. Volgens mij hebben ze in jouw sector altijd tekorten, dus nodig hebben ze je toch wel.
1 like
Ik heb ook een vast contract, en er is een personeelstekort dus ze zullen (en kunnen) me niet aan de kant zetten.
Het is gewoon ook dat ik er mentaal erg aan toe ben om het kwijt te kunnen denk ik.
3 likes
Maar dan heb je toch geen nadeel te verwachten van het vertellen? Ik snap niet zo goed wat dan het argument is om niks te zeggen als je het blijkbaar graag kwijt wil.
7 likes
Heel simpel toch, mogelijk is het niet bevorderend voor de werkrelatie of sfeer dus ik zou het pas vertellen als ik een datum heb en mijn ontslag indien.
8 likes
Oké als dat het enige is zou ik het gewoon zeggen, zeker als daar een aantal andere argumenten (mbt uren inleveren etc) tegenover staan. Tenzij eerdere ervaringen binnen je team of met je leidinggevende ervoor zorgen dat je specifiek bang bent voor een verminderde sfeer of werkrelatie zou ik daar niet zo bang voor zijn. Ik zou juist denken dat ze het wel kunnen waarderen dat je open kaart speelt als de knoop is doorgehakt en je uiteindelijke vertrek toch onvermijdelijk is.
4 likes
Ja jij kent je eigen team natuurlijk het beste, maar het idee dat je nog niks mag zeggen geld echt niet voor elke werkomgeving! Je manager is ook maar gewoon een mens die dat vaak echt wel kan begrijpen.
Ik heb ook collega’s gehad die het werk zelf niet leuk vonden en dus weg gingen zonder iets nieuws, dus dan gaat het ook niet op.
2 likes
Ik snap niet waarom het zoooo moeilijk is om in een lekkere flow te komen, want als dat lukt dan hou ik er zo van? Hoe hack ik dit??
2 likes
De personeelsvereniging:
- Ik ben actief lid
- Ik ben lid, maar niet (echt) actief
- Ik ben geen lid
- Heeft mijn werk niet
0 stemmers
1 like
Ik ben medium actief lid denk ik? Bij ons is 1x per kwartaal een borrel en daar ben ik altijd wel. Die zijn ook altijd leuk en goed geregeld.
Overige activiteiten skip ik meestal
2 likes
Bij ons ben je automatisch lid
2 likes
Ik had zo’n raar kennismakingsgesprek met een nieuwe collega. Hij werkt al een paar maanden maar had nu met mij (zelfde team maar hij werkt 1 laag boven me) een kennismakingsgesprek ingepland.
Het ging alleen maar over hem (kinderen, kleinkinderen en verbouwing van z’n huis) en op elke vraag wat hij precies verwachtte van onze samenwerking kwam echt nauwelijks antwoord. En het dieptepunt was aan het einde: hij gaf aan dat hij me direct an een echt kattenvrouwtje vond. Moest direct door naar andere afspraak maar daarna vond ik het echt een hele vreemde uitspraak.
Ja ik heb een kat, die wandelt af en toe door beeld tijdens online overleg. Ik zeg er niks over, vestig er niet de aandacht op en heb het ook nooit over de kat in gesprekken met collega’s. Het zal grappig bedoeld zijn maar voelt ook beetje als een belediging.
2 likes
Ik heb op mijn werk zo weinig aanspraak, ik heb daar al vaker over gepost maar vandaag voel ik me er echt weer rot door. Er is een meeting om taart te eten waar iedereen die rond mij zit voor is uitgenodigd, maar ik niet 
Waarschijnlijk omdat ik er gewoon net niet was toen het werd besloten maar er is dan naderhand niemand die eraan denkt om mij ook te vragen 
5 likes