Ik heb hetzelfde! Ben inmiddels daardoor ook een klein beetje om me heen aan het kijken wat er voor vacatures zijn in mijn vakgebied. Aan de andere kant weet ik ook niet of dat nou de oplossing is want ik kan me voorstellen dat voor veel banen geldt dat ze minder afwisselend en saaier geworden zijn door corona. Ik zie het nu eigenlijk een beetje als doorbijten tot alles weer normaal wordt, maar hoop wel dat mijn werk dan ook weer helemaal als vanouds wordt en daar twijfel ik een beetje aan. Het gaat de laatste tijd al wel eens over ‘hoe verder na corona’ en veel mensen hebben toch wel zoiets van ‘Ja er kan eigenlijk veel via Zoom’. Maar ik vind het zoveel leuker om in real life vergaderingen en meetings te hebben dan altijd maar via Zoom.
Weet iemand of er een verplicht CAO geld voor webshops in kleding? Valt dit onder de retailCAO? Ik krijg het gewoon online niet gevonden.
Zijn er vacatures in jouw vakgebied waarbij het minder om een kantoorbaan gaat? Ik ben bang dat het voor mijzelf lastig is om een niet-kantoorbaan te vinden. Voel me wel echt klote door te hele situatie; merk echt dat het mentaal veel invloed op mij heeft. Ik zit nu ook echt even in een negatieve spiraal wat betreft werk.
Ik herken wat je zegt over het werk na Corona. Veel collega’s lijken toch veel voordelen in te zien van het thuiswerken. Ik las laatst een artikel over dat het thuiswerken vooral ideaal wordt gevonden door 40 plussers (vaak met een eigen gezin), maar dat het door 20 ers en 30ers vaak heel anders wordt ervaren. Zij willen juist sociaal contact en dynamisch werk/een dynamische omgeving.
Niet helemaal hetzelfde als wat ik nu doe maar ik denk wel dat er vacatures te vinden zouden moeten zijn die aansluiten op mijn vaardigheden ik deze sector. Moet ook zeggen dat ik sowieso ook wel een beetje aan het kijken ben omdat ik inmiddels 2 jaar deze functie doe en er niet echt interessante doorgroeimogelijkheden binnen het bedrijf zijn. Ik zit er voor nu nog prima maar ik denk dat ik wel binnen nu en 2 jaar iets anders wil. Ik kijk alleen nu dus al wat eerder om me heen dan dat ik normaal gesproken zou doen, aangezien de inhoud van de functie veranderd is. Ik zie zelf ook wel de voordelen van deels thuiswerken (1-2 dagen) en vind dat ook fijn, maar wil de rest van de tijd wel echt gewoon naar kantoor. En ik ben er dus ook bang voor dat als de norm wordt dat iedereen deels thuiswerkt je dus alsnog de hele tijd aan het Zoomen bent omdat als jij er bent een ander weer thuis zit of (naar mijn idee nog erger) dat je hybride meetings krijgt waarbij de helft fysiek aanwezig is en de helft via Zoom, dat vind ik echt helemaal niks. Ik vind de toekomst dus ook maar onzeker en lastig op werkgebied. Merk net als jij dat ik het op dit moment mentaal best wel lastig vind en ook dus niet goed weet wat ik moet doen en of er iets aan te doen is. Bij vlagen denk ik dus ‘misschien een andere baan’ maar aan de andere kant weet ik ook niet of dat nou echt iets oplost. Ik herken wel wat jij ook aangeeft, dat je nooit voor een standaard kantoorbaan zou kiezen en die nu ineens wel hebt. Maar ik ben dus ook bang dat veel banen meer kantoorbaan geworden zijn en dat het niet duidelijk is of dat straks teruggedraaid wordt of zo zal blijven. Bij ons op kantoor hadden we ook chronisch ruimtegebrek en we gaan ook verhuizen, maar ik zie het helemaal gebeuren dat ze dit aangrijpen om kosten te besparen door te bezuinigen op het aantal werkplekken dat benodigd is op kantoor.
Leuk!! En helemaal leuk omdat je al weet welke mensen je zou gaan coachen, kun je direct al een reeële inschatting maken van het werk. Goed gedaan, jezelf laten horen
Heel herkenbaar! Heb er inmiddels iets meer vrede mee, maar zeker in het begin vond ik het echt heel lastig en werd er vaak heel somber van. Voelde alsof m’n werk alleen nog maar via bellen of de pc was, totaal geen menselijk contact meer. Terwijl ik voor corona elke week wel een externe afspraak had/een training/iets nieuws en leuks. Wat voor mij heeft gewerkt is iets zoeken wat ik naast m’n werk kon doen wat wel die nieuwe prikkels zou geven. Ik kon een soort vrijwilligerswerk vinden wat bij mijn vakgebied aansluit dus dat is heel fijn. En ik heb met m’n baas besproken dat ik na de zomer een opleiding mag gaan doen, waardoor ik ook weer iets heb om naar uit te kijken. Én uiteindelijk ook maar gewoon denken: het gaat weer voorbij, deze situatie is niet voor altijd.
Oh ja ik vind het best lastig momenteel om goed te zien wat voor soort banen ik nog meer zou kunnen doen. Heeft denk ik deels te maken met mijn mentale gesteldheid momenteel en deels met dat ik nog starter ben.
Wel goed dat je naar de mogelijkheden aan het kijken bent, zeker als je sowieso weinig mogelijkheden voor de toekomst ziet bij je huidige werk.
Ik denk inderdaad dat veel kantoorbaan saaier worden en dat er meer thuis gewerkt gaat worden. Ik hoop dat die balans niet te ver doorslaat naar thuiswerken, want dat zie ik gewoon echt niet zitten. Ik ben echt niet tegen veranderingen ofzo en ik vind het prima om meer thuis te werken dan voorheen, maar ik vind werken op locatie gewoon veel fijner en ook belangrijk om diverse redenen. Ik heb best wel erg het gevoel dat bepaalde (leeftijds)groepen medewerkers en sommige werkgevers even willen bepalen dat de norm wordt dat je bijna volledig thuiswerkt. Ik hoop echt dat het op mijn werk mee gaat vallen. Anders moet ik echt op zoek naar iets anders.
Wat fijn om te horen dat jij dit voor jezelf grotendeels hebt kunnen opvangen door middel van vrijwilligerswerk. Ik heb eerder wel naar vrijwilligerswerk gekeken en het lijkt me ook zeker een optie. Het zou dan wel iets buiten mijn vakgebied worden, maar dat vind ik niet per se verkeerd. Wat ik wel lastig vind, is dat er bij vrijwilligerswerk vaak behoorlijk wat eisen worden gesteld aan beschikbaarheid etc. Ik ben dan toch altijd bang dat ik de verplichtingen te veel vind of dat ik het niet red qua tijd of het niet leuk vind en dan die mensen/organisatie teleurstel. Momenteel zit ik midden in een verhuizing en ook lijk ik vooral behoefte te hebben aan rust, maar ik ga er binnenkort weer eens naar kijken. Wat voor soort vrijwilligerswerk doe jij?
En dat laatste: proberen te bedenken dat dit niet voor altijd is. Dat probeer ik zeker, maar ik vind het na zo lang gewoon echt heel pittig. Plus dat ik ook niet goed weet of het straks weer (grotendeels) terug gaat naar hoe het was.
Jaa het kost natuurlijk wel extra tijd, en die moet je hebben! Ik doe iets bestuurlijks voor een vereniging, dat kost een paar uur per week. Omdat het ook met mijn vakgebied te maken heeft, mag ik het ook deels onder werktijd doen, dus dat is super fijn (maar je moet ook maar net geluk hebben met je werkgever). Ik merkte dat ik echt behoefte had aan nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe plannen maken, etc. en dat ik dus echt m’n ei kwijt kan daarin! Bij m’n werk merk ik het afgelopen jaar dat ik gewoon de winkel open houd zeg maar, maar dat er niet echt veel baanbrekende nieuwe ideeën vanuit mij komen (omdat ik er gewoon de inspiratie en energie niet voor heb). Dat vond/vind ik wel heel jammer, maar heb me er ook geprobeerd bij neer te leggen dat dit jaar gewoon geen super jaar is voor mijn ontwikkeling/functie op werk
En ja super begrijpelijk hoor, het is ook al echt heeel lang, deze thuiswerksituatie. Ik merk dat er bij ons ook wel een verdeling is tussen collega’s die graag weer vaker op kantoor willen zijn, en mensen die het thuiswerken ook wel fijn vinden. Maar ik denk (hoop haha) dat mensen toch sociale dieren zijn dus dat voor grotere meetings/brainstorms toch wel echt in het echt zullen zijn. En de kleine bijpraatdingen misschien meer via zoom/bellen… maar ja, we moeten het maar afwachten!
Ik vind m’n nieuwe baan zo leuk maar ik haat echt die eerste periode waarin je nog zooo veel moet vragen en alle wegen en beleid en werkwijzes niet kent en alles drie miljoen jaar de tijd kost. Ben nu meer met dat soort zaken bezig dan dat ik behandel inhoudelijk bezig ben
Ze willen bij mij op werk dat we een uur na onze laatste dienst nog bereikbaar zijn voor dat hele uur. We zijn maar met twee man, hebben om het weekend al standby. Nu gaat het natuurlijk maar om 1 uurtje. Maar dat houd in, 8 uur werken, 1 uur standby. Principe kun je in dat uur niets want je moet in de buurt zijn van je spul. Net zoals om het weekend.
En dit is eigenlijk wel een grote ergernis. Puur omdat het een probleem is wat al lang speelt, niet onze schuld is maar wij wel een aanpassing moeten doen om het tijdelijk te verhelpen. Naar een structurele oplossing wordt gewerkt maar dat kan naar verwachting nog wel een paar maanden duren.
Nu heb ik aangegeven dat de klant bepaalde taken ook binnen de reguliere uren kan doen zodat niemand er last van heeft. Maar de klant wilt dat niet en is koning.
Morgen heb ik er een gesprek over met mijn manager, die dus wel graag dat uurtje standby wilt. Maar het levert zoveel gedoe op voor ons dat het gewoon niet tof is. (Naast het feit dat ik denk ik al op omvallen sta) wil ik dit dus aanhalen dat we dit niet moeten doen.
Iemand wellicht tips om het goed en rustig duidelijk te maken? (Gezien ik nogal snel opvliegend ben de laatste tijd of aan t janken ben om niks)
Word je ook betaald voor het stand by staan? Dan zou ik het een beetje begrijpen, maar het is echt vervelend! Hopelijk gaat het niet door.
Ligt er aan. Als ze het als standby behandelen, ja. Standaard vergoeding en per half uur. Wel lager dan weekend maar goed. Zoals mijn manager het nu schreef moeten we overuren schrijven. Waar ik zelf niet fan van ben. Dan moet je een uur opgeven om enkel een over uur te schrijven als je gebeld gaat worden. Wat niet 100% zeker is.
Ik vind het zelf op het moment niet logisch en niet realistisch om het door te krijgen als de werkdruk voor 2 man eigenlijk al is voor 4 man. Het moet nog een invulling krijgen maar eerlijk, ik vind het zonde van mijn tijd als het binnen kantoor tijd kan.
Heb je het nog wel zin op je werk? Op basis van je posts lijkt het mij soms geen fijne werkgever.
Inhoudelijk qua werk wel, dat is wel waar ik van houd. Ik krijg meer verantwoordelijkheid tegenwoordig ook maar ik kan helaas niet alles doen. Sinds paar maanden heb ik ook een nieuwe manager en die heb ik vorige week in een meeting gesproken dat dit zo niet meer gaat qua werk load en dingen anders ingericht moeten worden. Dat is alleen niet zo eenvoudig gedaan en morgen niet af.
Mijn batterij is ook gewoon op en heb het idee dat ik om alles tegenwoordig wel kan janken en dwars wil liggen ook. (Met het idee dat ik dan niet nog meer te doen heb) Heb binnenkort vakantie dus hopelijk helpt dat een beetje.
Wat vervelend dat je je zo voelt en al een tijdje tegen je max aan zit. Zou je met iemand anders van dezelfde afdeling niet samen een gesprek kunnen inplannen met die manager? Misschien ziet die persoon dan beter de ernst van de zaak in. Het zou jammer zijn als jij er straks aan onderdoor gaat. Vakanties is in dit soort situaties vaak ook geen redmiddel.
Die meeting hebben we twee weken terug gehad en hij neemt het wel serieus. Maar door de oude manager zijn wij eigenlijk gewend geraakt om door en door en door te gaan. (Aangezien hij het liefst zo min mogelijk deed voor ons om de baas te spreken. Tenminste dat vul ik zelf even in, mag ik niet doen)
Nu ook met naar kantoor gaan bijv, nieuwe manager gaf me gelijk met wachten tot na tweede vaccinatie. Vandaag belde hij even hoe het ging en hoe het was op kantoor. Dus ik gaf eerlijk aan dat ik er tegen op zag om hier te zijn maar later op de dag wel prima vond (is het ook. Wel lullig dat m’n collega’s er niet waren maar goed ander verhaal). Hij zei ook dat het niet is om mij bijv te pesten maar hij op deze manier dan langzaam aan wilt dat ik kan wennen ook.
Heb vaak ook wel het idee dat ik dingen enorm opblaas, ja vaak pas later door dat het daadwerkelijk zo is. Maar uurgh.
Als je dat zo zegt van vakantie is geen redmiddel dan wordt ik ook wel weer een beetje bang. Zo zie ik het wel nu namelijk. Wat moet je dan?
Heb geen zin in m’n hobbies, gewoon nul. Gamen interesseert me niet, borduren niet. Twitch ook niet.
Edit: ik typ een beetje vaag maar moe en op mobiel. Blep
Ik typ ook ruk op mijn mobiele telefoon. Ik wil je niet bang maken maar als je ook weinig zin hebt in het uitvoeren van je hobby’s dan is het maar de vraag of je die zin weer terugkrijgt in een vakantieweekje, of dat er toch meer speelt.
Sinds ik als workaholic er een keer aan onderdoor ben gegaan ben ik een beetje een waakhond geworden mbt het welbevinden van anderen. Of ik had gewoon lifecoach moeten worden.
Misschien eens een gesprekje aanknopen met de huisarts na je vakantie, als de situatie hetzelfde blijft.
Ik wordt er toch wel een klein beetje bang van om eerlijk te zijn. Zou mezelf niet workaholic willen noemen aangezien ik wel steeds meer grenzen aan geef. Aan de andere kant kan ik pas dingen ‘los’ laten als ik klaar ben met dingen. Maar goed, tegenwoordig ben ik dus nooit klaar eigenlijk en wil ik savonds vaak nog wel blijven werken. Lekker tegenstrijdig weer.
Dat uurtje standby is meer een principe ding dan dat ik er wellicht daadwerkelijk last van heb (Maja heb ik wel want ik moet veel gaan omgooien)
We hebben iemand aangenomen die haar eigen koffiemok meenam naar het sollicitatiegesprek haha! We vonden het meteen fantastisch. Nu heeft ze ook nog een geweldige onderhandelingsmail gestuurd, waar we absoluut geen nee kunnen tegen zeggen, dus ze krijgt ook nog eens alles wat ze wil haha. Ben echt nu al fan van haar.