Ik heb ook een collega die altijd op offline staat, en juist omdat het altijd is (en ik haar wel gewoon kan bereiken) denk ik er verder niet echt iets van behalve “zal wel, misschien een instelling bij haar ofzo”.
Krijg je weleens chats? Of stuur je zelf weleens iemand een bericht, ben je wel gewoon aan het werk? Doe je het omdat je niet lastig gevallen willen worden ofzo?
Ik begin me echt moedeloos te voelen. Op mijn werk zit ik totaal niet op mijn plek en ik pas helemaal niet in het team. Iedere dag zit ik naar andere vacatures te zoeken maar het schiet niet op. Ik heb echt het idee dat hier geen einde aan komt en dat niks anders heb om naar uit te kijken, begint ook steeds zwaarder te worden. Ik wil totaal niet zielig doen of om medelijden vragen maar ik zit er echt even doorheen. Het liefst zou ik de hele dag onder een dekentje willen liggen
komt goed! Ik heb dit gevoel ook 2 x gehad en uiteindelijk echt mijn droombaan gevonden.
Momenteel is de arbeidsmarkt super krap dus overstappen zou nu ‘makkelijk’ moeten zijn. De aanhouder wint!
Het schiet niet op als in er zijn te weinig vacatures die je aanspreken of je huidige baan vreet zo veel energie dat je niet aan reageren toekomt? Als het laatste van toepassing is zou ik soms gewoon een (halve) dag vrij nemen en daar een solliciteerdag van maken.
Maar de aanhouder wint hoor. Ik zit ook niet op de juiste plaats, had het gevoel dat ik voorlopig nog genoegen moest nemen met mijn huidige baan, maar ik had toch beet.
Ik hoop het maar met mijn opleiding en cv vrees ik er echt voor dat dit nog maandenlang gaat duren. Het is denk ik kwestie van een knopje omdraaien en hopen op iets positiefs. Maar dank jullie wel voor de lieve aanmoedigende woorden.
Ik zou gewoon vragen wat ze onder senior verstaan. Als het nu dan echt nog te vroeg is weet je het voor een volgende vacature. Als ze er niet echt een beeld bij hebben of geen redenen die logisch gezien jaren ervaring vereisen dan zou ik lekker solliciteren als ik jou was.
Ja natuurlijk zullen er altijd banen zijn waar men zegt dat ze het druk hebben terwijl het niet zo is. Maar er zijn ook echt toxische werkplekken waar je niet juist wordt behandeld. Meestal knaagt dat heeeeeeel lang aan je omdat je wel voelt dat er iets niet juist is, maar je jezelf voorhoudt dat het wel meevalt. Wat vervolgens nog heel lang sporen kan nalaten. Maar als je dan gaat terug denken waren de signalen er echt al vanaf de start. Natuurlijk is het belangrijk om als @Kuidaore zijnde geen overhaaste beslissingen te nemen (ik zou bv zelf niet opzeggen tot je iets nieuws hebt geregeld), maar ik vind het ook weer zo wat om te blijven zeggen dat het misschien wel meevalt als ze zelf aanvoelt dat het gewoon niet in de haak is en er vanaf de start al beloftes niet worden nagekomen.
Ik weet niet wat je zoekt, maar misschien een recruiter benaderen?
Mijn veld is dat wel gebruikelijk.
Ik werk in de kinderopvang en daar werken we in eigen groepen en dienen we met elkaar het verlof te regelen. We zorgen dat er altije vaste gezichten op de groep aanwezig blijven. Qua zomer zijn er regels aan verboden qua maximaal aantal weken achter elkaar en we mogen niet meer dan 1 week overlappen met een directe collega. Voor collega’s uit 1 groep die allemaal in de zomervakantie op vakantie moeten worden er soms uitzonderingen gemaakt.
Hiervoor werkte ik in een commerciële organisatie en daar werd eigenlijk hetzelfde systeem gehanteerd. Er werden groepjes gemaakt door de leidinggevende gebaseerd op afdelingen en grootte van contracten. Uit die groepen mochten er geen mensen overlappen met vakantie. Zodat er altijd een goede mix aanwezig was qua kennis, groote van contract etc. Als we er dan met onze groep niet uitkwamen mochten we ruilen met personen van andere groepen mits de contractgrootte hetzelfde was.
Ik denk dat het bij het verloningsbureau ligt, afhankelijk van wat jouw werknemer bij hun aanlevert? Geven zij alleen door dat jij 40 uur gewerkt hebt of geven zij door dat je 40 uur x €10 gewerkt hebt bijv, als zij het verkeerd aanleveren dan ligt de fout bij hun en heeft het verloningsbureau precies gedaan wat ze is opgedragen. Bij wie sta je op contract?
Huh maar dit is heel vreemd. Je bent namelijk als werkgever verplicht je te houden aan de inlenersbeloning. Dit houdt in dat er geen verschil in salaris mag zitten of je nou via het uitzendbureau of via jouw werkgever betaald zal worden. Dit zou dan betekenen dat collega’s bij jouw werkgever in dezelfde positie ook onder het minimum loon betaald worden? Of ontvangen zij meer salaris? Dan heb je zelfs nog recht op een grotere teruggave. Dit geldt natuurlijk niet voor collega;s die er al 30 jaar werken maar op instroom niveau.
maar ook een verloningsbureau mag jou absoluut niet onder WML uitkeren. Sterker nog als jij als bureau inhoudingen moet doen omat iemand zn spullen niet inlevert bijvoorbeeld dan mag dit wettelijk gezien niet als de medewerker ermee onder het minimum loon komt. Op papier is de verloner jouw werkgever en zijn zij verantwoordelijk voor de nabetaling van jouw salaris. Hoe zij dit regelen met jouw werk is aan hen.
’ Helaas ’ hebben dit soort organisaties dit vaak wel goed afgedekt in de algemene voorwaarden en zal jouw werkgever alsnog moeten bijbetalen, ligt er wel aan of het een grote of kleine payroller is. Maar ik hoop voor je dat het snel opgelost is en jij jouw achterstallige salaris ontvangt!
Ik zou het nu vast aangeven, zodat het in december niet uit de lucht komt vallen. En bij mijn werkgever ben je in december al te laat met aangeven dat je salarisverhoging wil. Ik was dit jaar namelijk te laat met aangeven dat ik promotie wil, dus nu zeg ik het elke maand tegen mijn (nieuwe) leidinggevende. Zodat ze het niet vergeten 
Edit: misschien kun je nu ook al aangeven dat je in december 2 tredes omhoog wil. Ik zou in ieder geval niet te laag in zetten, want dan heb je weinig onderhandelingsruimte.
Woehoe ik heb net m’n eindejaar gesprek gehad. Mijn ambitie om een deeltijd master te gaan volgen is ook goed gekeurd. Heeft iemand ervaring met een deeltijd master naast werken? Ik mag namelijk zo’n beetje uit alles kiezen, maar ik heb geen idee wat haalbaar is.
Gewetensvraag: ik ben vandaag 3 uur niet aan het werk geweest ivm een privé-afspraak. Ik heb mijn eigen workload, die ik niet met collega’s deel en als ik een paar uur niet werk dan merkt niemand het. Ik heb het nu ook heel rustig, aangezien er al veel mensen op vakantie zijn waardoor mijn werk op een laag pitje staat. Nou moet ik alleen iedere week mijn uren doorgeven. Is meer een formaliteit, aangezien het eigenlijk altijd gewoon 36 is en niemand controleert verder ook of ik die uren echt gewerkt heb (zou ook niet weten hoe). Als ik een keer echt overwerk (meer dan een uur) en dat niet in dezelfde week nog compenseer dan schrijf ik die uren wel. Normaal gesproken zou ik dus ook minder uren schrijven als ik minder werk, maar omdat het nu zo rustig is vind ik het ineens een beetje zonde om die uren minder te schrijven (gaat van m’n overuren saldo af). Maar goed is natuurlijk niet zo netjes. Ben benieuwd wat jullie zouden doen.
0 stemmers
Ik heb een master gedaan naast mijn werk. Kreeg halve dag studieverlof en halve dag kocht ik. Dan had ik 1 hele dag voor studie, moest ook ivm vaste collegedag.
Het was heerlijk. 1 dag weer in de collegebanken. Soms wel aanpoten, na lange werkdag met reizen etc 12 uur van huis bijv nog aan school, maar ik vond het te doen.
Ik vond deze master ook veel makkelijker dan mijn vorige omdat ik het werk al doe. Ook de mede studiegenoten waren veel gemotiveerder.
Maar ik zou het nu niet zo snel meer doen ivm ik nu een kind heb en je ook in het weekend er aan moet zitten.
@Sundance niet te moeilijk doen. Ik ben altijd te precies daarin en ben erachter gekomen dat mijn collega’s dat niet zo zijn.
Als niemand het merkt, waarom niet. Als je werk gewoon gedaan is.
Ook hier zijn mannen veel makkelijker in (net zoals bij onderhandelen m.b.t. het salaris). Gewoon het bij 36 houden.
36 uur aanhouden om deze reden. Als jij je werk af hebt en er is geen nieuw werk op te pakken, kun jij niet meer werken. Dus 36 uur invoeren en jezelf niet benadelen
Ik ken aardig wat mensen die klantenservice bij de C doen, maar die doen het allemaal in Rotterdam!