Ik volg deze even niet. Hoezo dan?
Nou ja omdat die geen ruimte hebben voor een aparte werkplek maar bijv. aan de keukentafel werken. Maar misschien mag dat ook wel hoor, weet de precieze regels niet. In ieder geval moet je wel een ergonomische bureaustoel hebben. En ik geloof dat je je officieel ook een verstelbare tafel moet hebben maar weet dat niet zeker.
@Nox: nee niet zoals nu en dat is ook een deel van mijn ergernis. In tijden van nood kan er van alles maar zodra dat voorbij is worden de bureaucratische regeltjes er weer bij gehaald. En ik snap waar ze voor dienen en ontken ook zeker niet dat het belangrijk is, maar waar ik me zorgen om maak is dat we hiermee een tweedeling gaan versterken. (Sowieso al natuurlijk hè, want mensen met praktische beroepen kunnen al helemaal niet thuiswerken.)
Officieel moet je werk waar dan ook zorgen voor een goede werkplek volgens ARBO, dus ik kan er wel bij inkomen dat men dan zegt als je het thuis niet hebt moet je maar naar kantoor komen, want dan voldoen ze aan hun plicht.
Maar ik begrijp dat het lastig is omdat het tijdens corona moest en toen geen ARBO werkplek was.
Ik snap het vanuit de werkgever ook helemaal! Weet ook niet wat zij anders zouden kunnen doen hierin. Het frustreert me alleen dat de uitkomst soms ‘oneerlijk’ is en verschillen tussen mensen accentueert.
Edit: wat werkgevers wel zouden kunnen doen is meer oog hebben voor krap behuisde werknemers en samen gaan kijken of er een oplossing mogelijk
is. In plaats van het te brengen als: dit zijn de regels, kun je hier niet aan voldoen, jammer dan kom maar weer lekker naar kantoor.
Volgens de brochure van mijn werkgever over de arbo werkplek, hoeft dit niet zolang je aan je tafel in de juiste houding kan zitten. Bureaustoel moet dan weer wel, maar een extern beeldscherm is bijvoorbeeld ook niet verplicht, alleen moet je dan standaard met een externe muis/toetsenbord + laptopstandaard.
Ja herkenbaar @feather, ik heb meerdere manieren bedacht om toch een bureau met degelijke stoel kwijt te kunnen maar het past gewoon écht niet.
Maar ik bedoelde inderdaad vooral wat @crazyplantlady zegt, hoewel het natuurlijk ook andersom kan zijn, dat je juist liever niet thuis werkt als je weinig ruimte hebt. Als ik het op mezelf betrek herken ik beide dingen: inderdaad te weinig ruimte om fulltime thuis te werken dus een kantoor is heel welkom, maar ik wil ook recht hebben op het plezier van thuis werken. Overigens doe ik nu beide en de verdeling is helemaal naar mijn tevredenheid.
Maar ik hoop dat werkgevers oog blijven hebben voor de specifieke behoeftes van werknemers die klein wonen (want ik weet dat ik niet de enige ben) nu ze de thuiswerkregels (meer) gaan formaliseren. Enerzijds door te kijken wat in iemands individuele situatie wél mogelijk is; anderzijds zou het inderdaad mooi zijn als voor klein behuisde mensen bijvoorbeeld altijd een werkplek beschikbaar is in plaats van dat ze een flexplek moeten reserveren. (Ik vermoed namelijk dat mijn werkgever toe gaat werken naar flexplekken heel logisch maar even slikken voor iemand die verwend is met een eigen kantoor.)
Mijn baas is echt zo’n topwijf en sinds ik hier werk ben ik er pas achter wat voor gigantische impact dat heeft op je werkgeluk. Mijn functie was initieel voor een paar maanden en het werk leek me inhoudelijk maar zozo maar inmiddels is het 1,5 jaar later en ben ik eigenlijk superblij met waar ik zit en dat komt vrijwel volledig door haar dus ff een boss appreciation post. Een fijne baas is goud waard en maakt echt veel meer uit dan iets meer geld of inhoud uiteindelijk, en daar dacht ik voorheen echt anders over.
Ik snap dus eigenlijk totaal niet in welke trede ik zit qua CAO? Ggz gaat het om. Ik heb net een nieuwe bijbaan en ik weet dat ik in fwg 45 zit (dit staat in mijn contract) en dat ze me 4 ervaringsjaren hebben gegeven en dat mijn bruto uurloon 18.05 is (staat ook in contract), maar ik heb werkelijk geen idee onder welke trede dit dan valt als ik CAO ggz op zoek? Als ik 18.05 x 36 (dit wordt meestal gebruikt toch?) x 4 dan kom ik ook niet precies uit op een van de salarissen die daar staan. Of zit ik sowieso gewoon op de eerste trede en heb je daarbinnen ook weer salarisverschillen op basis van ervaringsjaren?
Ik heb er allemaal geen verstand van.
4 ervaringsjaren klinkt als trede 4 in mijn beleving. Maar een maand is geen 4 weken, dus als je op basis van je uurloon je maandsalaris wil uitrekenen doe je 18,05x36 = je weeksalaris, dat x 52 weken in een jaar is je jaarsalaris, en dan dat delen door 12 maanden is je maandsalaris. Dan kom je uit op 2815,80
Ah vandaar! Die zie ik wel staan inderdaad bij trede 4 van fwg 45a. Dankjewel
Ik werd gevraagd voor een (hogere) functie intern en ik heb ja gezegd. Ik was sowieso toe aan een nieuwe uitdaging. Nu werk ik er twee maanden en ik heb elke dag spijt.
Ik weet niet zeker of ik het werk, de werktijden, de verantwoordelijk nou vervelend vind of dat ik gewoon enorm moet wennen want ik ben niet iemand die makkelijk met verandering omgaat. Mijn baas komt binnenkort langs op mijn afdeling en ik weet zeker dat hij een gesprek wil over hoe het gaat enz. Wat is wijsheid: twijfels nu al bespreken of het allemaal een beetje oppervlakkig houden nog? Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik weet niet in hoeverre er tijd wordt ingepland om met je te spreken of dat je werkgever gewoon voor de leuk hoi komt zeggen aan iedereen. Als hij je vraagt hoe het werk je afgaat, kan je misschien aangeven dat je graag met hem een afspraak inplant om ‘bij te praten’. Misschien is dat een beetje kantoorlingo, maar bij mijn werkgever staat dat voor een semi persoonlijk, semi professioneel gesprek. Heb je meteen al tijd en ruimte, dan kan je je twijfels gelijk al kwijt.
De voorbije maanden zat mijn werk me ook tegen en dat heb ik op een bepaald moment ook in een apart gesprek aangegeven. Dat gesprek liep wel goed en ik had weer wat meer uitzicht achteraf. Hangt ook wel van werkgever tot werkgever af. Heb je geen collega’s die hun ervaringen kunnen delen?
Ik twijfel de laatste tijd zo over wat ik nu wil met werk. Ik heb een kantoorbaan en ben WO-afgestudeerd, maar ik word gewoon niet gelukkig van alleen maar achter een scherm zitten.
Als student had ik een bijbaantje in de bios, en dat vond ik altijd superleuk. Ook werkte ik veel op festivals enz. In beide gevallen klom ik snel op naar bijv teamleider. Het was leuk werk, gezellig met collega’s, maar vooral: na werk was het ook ‘klaar’ en thuis zat ik er nooit over te stressen.
Een deel van me zou zoiets weer willen doen, maar dat voelt zo zonde na zes jaar werkervaring op kantoor enz. Daar komt bij dat ik nu ook bepaalde financiële verplichtingen heb (een hypotheek, een hoge studieschuld) waardoor zo’n soort baan ook niet echt als een optie voelt. ‘Je hart volgen’ is in de praktijk echt niet zo makkelijk.
Ik verwacht niet echt een reactie denk ik haha, moet het ook een beetje kwijt
Heb ik ook, werk niet op kantoor, maar neem mijn werk wel echt veel te veel mee naar huis. Lijkt me heerlijk om gewoon weer lekker in de parfumerie te staan. Hoef niet eens teamleider te zijn, zet me lekker achter de kassa en cadeaus inpakken.
Ik weet niet hoe je band is en of je het zelf nog wilt aankijken? Zou je terug willen naar je oude functie?
Misschien kunnen ze je wat meer steun geven.
@soleado ik heb het ook. Extra studie hiervoor zelfs gedaan. Sta in register etc. Maar wordt er eigenlijk niet warm van.
Vind dit echt heel herkenbaar. Het is zo fucked hoe dat werkt. Ik zit in de sollicitatieprocedure voor een baan die “onder mijn niveau” is en ben zo blij dat ze daar geen big deal van maken maar er 1x naar vroegen of ik genoeg uitdaging verwacht daar en verder op mijn oordeel vertrouwen waarom ik deze baan wil. Er kan zoveel druk liggen, impliciet en expliciet, op het werk doen waar je voor geleerd hebt. Ik ben ook weleens afgewezen bij sollicitaties met “we denken dat dit niet jouw niveau is en dat je je gaat vervelen” vriendin als je mijn hersens zo belangrijk vindt, vertrouw dan op wat zij bedenken: deze baan willen?
Ik heb bijbaantjes van vroeger van mn LinkedIn afgehaald.
Alleen mn eerste echte grote mensen baan staat erop. Misschien kan je daarin wat ‘schonen’.
Ik weet bij iemand die half jaar of minder bij mijn vorige werkgever had gewerkt het er niet op had staan. Had ie verwijderd nadat ie weg was.
Denk niet dat je daarover zorgen hoeft te maken, heb zelf ook bewust bepaalde zaken weggelaten op LinkedIn en mijn laatste switch pas na 6 maanden erop gezet.
Voel je niet verplicht om alles te delen, het blijft social media en is aan jou om te bepalen wat je wel of niet deelt
Best herkenbaar hoor! Werk niet op kantoor maar wel WO opgeleid en vind mijn baan erg leuk, maar soms verlang ik er ook wel naar om 1 dag per week gewoon ´simpel´ werk te doen. Weer bij de Starbucks gaan werken ofzo. Daar waren we ook altijd aan het klagen over alles en nog wat, maar je had gewoon niet zoveel verantwoordelijkheid en als je dienst klaar was was het klaar. En ook fijn dat als je een fout maakt het ergste wat je kan overkomen een boze klant is. Nu kunnen er opeens mensen doodgaan enzo (werk in de zorg).
Maar denk reeël gezien dat ik het even leuk vind, maar daarna me toch wel ga vervelen of ergeren en financieel is het niet heel handig nee.
Daarom werk ik nu in het onderwijs. Ik heb veel kantoorbanen gehad en jaren in de retail gewerkt en soms gecombineerd, maar toen ik een tijdje alleen in de retail werkte (en het daarvoor weer lekker romantiseerde) was ik het na 3 maanden al weer zat door een gebrek aan uitdaging.