Werk (algemeen topic)

[Meka]

Je hoeft geen ambities te hebben! Ik denk dat de waarde daarvan echt overschat wordt. Als je het nu prima naar je zin hebt, je werk goed doet en niet per se meer verantwoordelijkheden wil, dan is dat helemaal prima! Niet iedereen wil en hoeft door te groeien naar functies met meer strategisch werk/projectleiders taken. Ik heb dat ook niet, dus je bent zeker niet de enige. Als je op youtube zoekt, vind je ook meer mensen die er zo in staan. Misschien helpt dat je ook

Ik denk trouwens wel dat de zelfverzekerheid in je werk daar los van staat. Ook zonder ambitie mag je om loonsverhoging vragen als je je werk goed doet.

Ik heb verder geen concrete tips helaas, maar bij mij heeft het wel geholpen om er met anderen over te praten. Ik schaamde me er eerst ook voor. Door er met anderen over te praten kwam ik erachter dat het helemaal niet gek is!

[propje]

Dankjewel, fijn berichtje Misschien past deze werkgever ook gewoon minder bij mij, ze zijn erg gericht op persoonlijke groei en ontwikkeling wat natuurlijk erg goed is, maar daardoor voel ik me elk jaar weer tekort schieten. En onder mijn (hoogopgeleide) vriendinnen lijkt het ook wel een beetje taboe, ik heb het ook wel eens uitgesproken en daar werd toen door een vriendin best afkeurend op gereageerd (in de zin dat ze het zich niet kon voorstellen dat je als hoogopgeleide persoon niet zo veel ambities hebt) waardoor ik het gesprek niet zo snel weer aan zou gaan.

Heb je misschien tips qua Youtube video’s die jou geholpen hebben?

[Mango]

Ik herken dit ook. En eigenlijk ook belachelijk dat het bedrijf blijft pushen terwijl je je werk verder goed blijft doen. Zo te horen zit het inderdaad niet in je en past een andere functie (wat je nu doet of iets anders) beter bij je. Dat is niet gebrek aan ambitie hoor.

Wel zou ik inderdaad nadenken of het bedrijf (of bedrijfscultuur) bij je past, kan ook zijn dat je daar niet op je plek bent met die focus op persoonlijke groei of nadruk op strategisch vlak. Misschien is er wel een bedrijf die meer nadruk legt op uitvoerend.

[OhMyGosh]

Iemand een gouden tip om iets naast je neer te kunnen leggen? Ik heb iets gedaan op mijn werk wat niet zo handig was en ik ga dan meteen allerlei rampscenario’s in mijn hoofd halen, terwijl er nog helemaal geen reactie is en ik nu toch alleen kan afwachten. Ik word zo moe van mezelf dan

[OhMyGosh]

Dit is denk ik een reactie op mijn bericht? Hij is verplaatst naar ‘Werk’ maar het was een algemene vraag met een werkvoorbeeld
Bedankt voor je reactie iig

[anon18050057]

Mijn tip zou zijn: ga lekker iets anders doen wat je ieeetsjes leuker vindt. En als je dat saai gaat vinden weer iets anders wat meer dingen heeft die je leuk vindt en minder die je stom vindt. En zo kom je dan ooit op een plek terecht die echt bij je past. Maar daarvoor moet je soms gewoon lekker rondkijken. En je hoeft helemaal niet super ambitieus te zijn, maar soms gebeurt dat automatisch als je per ongeluk iets vindt dat je heel leuk vindt

[OhMyGosh]

Dank je wel! Ik zal die podcast eens opzoeken. Ik krijg het mezelf gewoon niet afgeleerd lijkt het en dan zit ik soms voor niks in de stress.

[anon18050057]

Sowieso doen en dan gewoon af en toe bij die anderen gaan buurten

[tessel]

Maar zou een post-doc lab-wetenschapper dan serieus qua hierarchie onder een arts-onderzoeker staan? Lijkt me nogal gek.

[tessel]

Naaaaahhhh wat raar!

[Flowergirl]

Ik heb eindelijk de moed gevonden om een persoonlijke (werk)situatie op dit forum te delen. Ik hoop dat iemand zich herkent, en misschien wat advies kan geven. En anders is dit een fijne manier om de situatie van mij af te schrijven.

Ik heb mijn hele leven lang last van onzekerheid en subassertiviteit. Altijd heb ik het gevoel dat ik onvoldoende presteer, en dat ik dom ben. Waar dit precies vandaan komt weet ik niet. Ik heb een fantastische man die mij altijd moed in praat. Ook hebben mijn ouders altijd gezegd hoe trots zij op mij zijn. Daar prijs ik mij enorm gelukkig mee. Maar toch zit er iets in mij, wat maar niet weg lijkt te gaan.

Een aantal jaar geleden ben ik afgestudeerd als Gezondheidswetenschapper. Het was een lange weg. Ik begon op de Mavo, en ik heb uiteindelijk een Master diploma behaald. Vooral tijdens de Pre-master en Master heb ik op mijn tenen moeten lopen. Ik heb keihard gewerkt voor krappe voldoendes.

Na het behalen van mijn Master, ben ik gaan werken als onderzoeksassistent. Een HBO functie, maar ik voelde mij heel goed. Ik had contact met patiënten, en het gevoel dat ik iets deed wat ik “echt” kon. Helaas is werken in de onderzoekswereld erg onzeker. Alles hangt af van subsidies. Vaste contracten worden bijna niet gegeven. Na twee jaar werd er enkel een contractverlenging van een halfjaar aangeboden. Ik moest op zoek naar iets anders.

Ik kwam een soortgelijke functie tegen in een academisch ziekenhuis. De taken leken erg op mijn vorige functie, en bij het solliciteren was er een goede klik. Ik werd aangenomen, en had zin om te starten.

Nu ben ik een aantal maanden onderweg, en blijkt de functie veel meer coördinerend dan uitvoerend van aard te zijn. Er is veel meer verantwoordelijkheid, en het geeft mij ontzettend veel stress. Alsof ik daar helemaal niet geschikt voor ben. Ik vind het lastig om beslissingen te maken wat mijn werkzaamheden heel inefficiënt maken. Dan ben ik een halve dag bezig met een rapportage, en dan gooi ik het even later weg. Dan vind ik het niet goed genoeg om met anderen te delen. Als ik mailtjes stuur, staan er achteraf regelmatig spelfouten in. Of verkeerde data. Gisteren stuur ik een mail waar ik een bijlage in vergat te stoppen. Alles lijkt “mis” te gaan. En het zijn kleine dingen, maar alles bij elkaar voel ik mij enorm dom.

Herkent iemand zich in deze situatie? Voel jij jezelf incapabel? Help me out!

[Rebus]

Ik herken niet perse je gevoel maar wel de ‘fouten’ die je omschrijft. Weet dus niet of dit je helpt, maar echt het gebeurt letterlijk iedereen (!!) dat je een bijlage vergeet, dinsdag opschrijft waar je woensdag bedoelde of spelfouten maakt in mailtjes.

Zou je onderwijs loopbaan je misschien zo gevormd hebben? Ik geef les op een mbo en het valt me onwijs op dat veel leerlingen vanaf de mavo een heel slecht beeld hebben over hun eigen kunnen. Heel vaak onterecht, maar heel hardnekkig.

Overigens is er ook niks mis mee om bewust voor een HBO functie te kiezen, omdat je daarin je werk leuker vind en meer op je plek bent. Maar het zou zonde zijn als je eigen onzekerheid eigenlijk het enige is dat het geluk in je huidige baan in de weg zit.

[anon91169173]

Ik ben docent Nederlands en schreef vandaag nog een keer ‘ik vindt’ in een mail.Dat gebeurt dus echt bij iedereen.

Verder ben ik het eens met @Rebus . Het kost veel meer moeite om mensen die op het mbo zijn begonnen te doen inzien wat ze allemaal in zich hebben. Alleen weer een uitvoerende functie zoeken als je dat beter bij jezelf vindt passen niet omdat je onzeker bent over je eigen functioneren. Je kan altijd meer dan je denkt, fouten maakt iedereen en je moet altijd nog groeien in nieuwe functies.

[Flowergirl]

Dank voor je reactie. Ik ga de aankomende tijd goed nadenken, en als het “gevoel” blijft terug naar een HBO functie.

[Flowergirl]

Dank voor je reactie, het helpt enorm om te weten dat ik niet de enige ben met zulke mailacties!

[Silica]

Regelmatig mediteren helpt mij om als er iets naars gebeurt dat sneller naast me neer te kunnen leggen.
Ik kan de app “Waking Up” aanbevelen, daar zit ook een fijne, grondige beginnerscursus bij.

[anon18050057]

Nee gewoon iets normaals, ik let alleen even op of het niet super blij is ofzo maar gewoon normaal netjes

[Pluisje]

Ik heb een vraagje ivm de opzegtermijn bij een vast contract. Nadat ik mijn contract ondertekend had kreeg ik van HR een document om mijn opzegtermijn naar 2 maand te verlengen. Dit werd geformuleerd in de trant van, je moet dit nog even ondertekenen dan is alles in orde. Na wat opzoek werk begrijp ik dat ik standaard 1 maand opzegtermijn heb en dat ze mij willen laten tekenen voor 2 maand. Nu heb ik aangegeven de wettelijke termijn te willen volgen dus 1 maand. Ik kreeg als reactie van HR dat de 2 maand standaard voor iedereen is. De collega’s die ik dit gevraagd heb gaven dus ook aan dit ondertekend te hebben.
Sindsdien mailen ze mij 1x in de maand het document met de tekst wil je dit nog even tekenen en negeer ik dat. Nu belt mijn baas vrijdag dat ze van HR heeft gehoord dat ik mijn contract nog niet heb getekend en of ik dat maandag in orde wil maken. Maar ik heb in haar bijzijn wel een contract ondertekend enkel dat document dus niet.
Iemand ervaring met zo’n soort situatie?
Ik ken mijn baas die behoorlijk manipulatief is en gaat zeggen het moet , iedereen moet het. En ik ben zo conflictvermijdend dat ik dan ingeef en het ga tekenen om de lieve vrede te bewaren. Bijkomend heb ik ook deze week beoordelingsgesprek waar je standaard elk jaar omhoog gaat in salaris. En ik ben bang dat ze het tegen mij gaat gebruiken.

Ene moment denk ik ik ga er tegen in, andere moment denk ik ik teken wel gewoon probleem opgelost. Maarja het is dus enkel in mijn nadeel.

TLDR: ik ben een pussy tegenover mijn baas, help!

[anon18050057]

Waarom wil je het niet tekenen?

[Pluisje]

Omdat ik dan 2 maanden ipv 1 maand opzegtermijn heb. Ik kijk al rond voor ander werk en dan denk ik dat het beter is om een kortere opzegtermijn te hebben. Zeker als andere kandidaten wel maar 1 maand opzegtermijn hebben.