Even off-topic, maar gewoon geïnteresseerd.
Waarom wonen jullie eigenlijk in Denemarken? Misschien heb je het ooit al eens gezegd hoor, maar ben ik het of kwijt of niet gelezen!
Ik ga over een maand weer aan het werk na de geboorte van mijn (eerste) kind, en hoe langer ik weg ben van werk en hoe meer ik erover nadenk en hier lees, hoe meer ik tot de conclusie kom dat mijn huidige baan eerder knelt dan past. De baan heeft significante voordelen (op fietsafstand, thuiswerken geen probleem, fijne collega’s, ik heb veel opgebouwd qua vertrouwen/senioriteit/krediet) maar de afgelopen jaren was ik al-tijd gestresst en kreeg ik het maar niet rustiger, mijn werk is nooit af en het type werk vereist aanwezigheid op vrij specifieke tijden (voor mij niet elke dag maar ik moet wel voor anderen kunnen opvangen). Ik werkte 40 uur maar dat ging ten koste van mijn welzijn, dus na experimenteren met 32 uur (waarin ik nog steeds zeker 36 uur werkte) ben ik naar 36 uur gegaan, zodat ik om de week een dag vrij had. Mijn plan was nu om elke week vier uur ouderschapsverlof op te nemen zodat ik elke week een dag vrij zou zijn, maar ik vind dat eigenlijk te weinig nu mijn kind er eenmaal is, ik wil veel meer tijd met hem en zie er tegenop om weer aan het werk te gaan.
Ik moet denk ik maar een paar proefberekeningen aanvragen bij HR over het anders verdelen van mijn ouderschapsverlof, of ietsje minder werken serieus gaan overwegen (28 of 24 uur). Enerzijds ken ik mezelf niet zo (altijd heel erg gefocust op zelfstandigheid en goed in mn werk zitten), anderzijds denk ik dat ik dit gevoel ook serieus moet nemen, dingen veranderen nou eenmaal en mijn kind is maar kort zo klein. En ik wil gewoon niet meer terug naar altijd zoveel werkstress, dat was al heel lang niet gezond meer maar ik had een flinke afstand nodig om dat echt te zien, denk ik.
3 likes
Ah tof zeg!
2 likes
Ik vind het bij ons eigenlijk ook best goed te doen. We werken allebei 32 uur, 2 dagen KDV, allebei 1 dag en dan de oma’s 1 dag om en om.
Mijn man brengt op de KDV dagen (rond 8.00 uur) en ik haal hem op (rond 17.30). Op een van de KDV dagen werk ik thuis, normaal is mijn reistijd 45 minuten enkele reis. Eten is op die avond iets simpels en snels.
Ik denk dus dat het wel echt mogelijk is, maar zie ook wel in dat wij op sommige punten geluk hebben. Het werkt sowieso alleen omdat alles 50/50 verdeeld is. (En dan echt in alles doorgevoerd, ik pak ook niet alsnog zijn opvang tas in oid.)
Vier dagen werken is ook normaal in mijn vakgebied, dus in die zin mis ik geen kansen oid.
4 likes
Ik herken dat laatste zo goed. Ik voel me zo geleefd met een jong kind. Het gaat maar door door door.
Ik heb gewoon 32 uur om m’n werk te doen maar ik heb heel vaak het gevoel alsof ik achter de feiten aanloop. Daarnaast is mijn kind zoveel ziek geweest de afgelopen tijd dat ik elke keer het weer spannend vindt om hem naar de opvang te brengen ofzo. Bang dat ze weer bellen om hem op te halen. Sowieso doet hij het heel wisselend daar, weinig slapen en niet altijd zelfstandig willen spelen. Dus ik breng hem ook niet met een goed gevoel weg. Dus of ik maak me zorgen over dat ik mn werk niet goed doe of zorgen over m’n kind. Ik hoop dat dat beter wordt als ie naar school gaat. Dan overweeg ik 5x7 te werken oid.
En idd respect voor iedereen die een opleiding doet met kinderen! Bij mijn werk willen ze misschien ook dat ik een opleiding ga doen, maar dat is 2 jaar fulltime en ik krijg al stress van het idee haha.
2 likes
Ja ik heb natuurlijk niks afgemaakt in mn leven dus wil wel even het goede voorbeeld gaan geven 
Ik ga richting HR/recruitment. En jij?
4 likes
Sorru dubbel post maar ik ga juist weer studeren voor hem. Dan heb ik een diploma en kan ik (hopelijk) meer geld verdienen, daar heeft hij uiteindelijk ook wat aan.
Niet dat ik slecht verdiende hoor, maar meer geld is meer beter
10 likes
Ik heb zelf m’n master & diagnostiek aantekening (gedragwetenschapper) gehaald. Wel in 2 jr ipv 1jr, inclusief een half jaar verlof, met eerst 1 kind en zwanger en daarna met 2 kinderen.
Vond het juist wel chill dat je met een opleiding zelf kan bepalen wat je wanneer doet. In de avond studeren als overdag niet lukt (Bijv door ziek kind oid). En met m’n scriptie: tja, als het een paar maanden uitliep omdat we elke week een ander kind ziek thuis hadden, Boeien. Ik merkte wel dat bij mij m’n studie niet op 1 stond. En vertraging me dus weinig boeide. Waar mede studenten daar echt van in paniek raakte 
…
Ik werkte er wisselend 24-28u naast en toen ik stage ging lopen terug naar 20-24u. En officieel moest je 3.5 dag stage lopen per week om het in 8mnd af te ronden en ik heb 12 maanden 3 dagen gedaan ongeveer.
Met stage vond ik wel pittiger want dan heb je minder speling in het wel of niet komen. Want dat kun je niet “effe” inhalen in t weekend of de avonden (bij mij althans niet).
Maar ik vond het goed te doen!
4 likes
Ik heb bijna m’n hbo-v afgerond en heb 2 kinderen van 5 en 3. Juist dat vastzitten in een baan en soort van bore-out hebben maakten dat ik de stap nam. Dit werk is zoveel leuker dat het het sowieso waard is (ook al ben ik nu wel helemaal klaar met de opleiding haha)
Maar je moet er wel een goed vangnet voor hebben, hier juist flexibele baan van man en moeder die veel oppaste.
3 likes
Ik heb een zoon van 1,5 jaar, ik werk 24 uur en ik ben in oktober begonnen met een post-hbo opleiding waarvan de opleidingsdagen 1x per maand in het weekend vallen (2 dagen achter elkaar 8 uur). Ik moet zeggen op papier leek de studiebelasting buiten de lesdagen om best ok, maar in praktijk is het toch meer dan ik dacht. Het is ff pittig, ik studeer vaak in het weekend en daarnaast af en toen wat in de avonduren, maar ik ben zo blij dat ik het heb gedaan! Ik kan na mijn opleiding aan de slag in een ander vakgebied en daar kijk ik onwijs naar uit. Ik ga nu wel iets meer werken 3 om 4 dagen, dus hoe het zal zijn met een 32-uurs werkweek ben ik ook benieuwd haha
1 like
Ik wil hier ook nog wel een tegengeluid laten horen, ik vind het megazwaar. Vind mn werk leuk, ben van 36 naar 24 uur gegaan maar in de praktijk doe ik nu 36 in 24, al wel paar keer aangegeven maar komt niet echt wat uit. Mn bazin vindt eigenlijk dat mijn functie niet parttime kan en ik vind het heel moeilijk om hierover het gesprek aan te gaan.
Ivm beroep van mijn man kan ik de zorg doordeweeks niet delen, ik moet dus s ochtends voor mn werk stressen om baby en mij klaar te krijgen, uit mn werk snel langs de opvang om op tijd te halen en dat uurtje tussen ophalen em bedtijd vind ik verschrikkelijk. Baby is moe en zeurderig, ik wil zelf eigenlijk koken en eten…
En als ze dan ook nog een slechte nacht heeft als ik de volgende dag moet werken, ben ik een zombie die op t werk ook maar half er is.
Het is dat ik mijn werk heel leuk vind en niet gelukkig zou worden van thuisblijven, maar ik vind t echt heel pittig. En kreeg nu een beetje het idee dat alles maakbaar is en dat ervaar ik niet zo.
16 likes
Het kwam op mij niet over alsof het maakbaar is. Ik denk dat je geluk moet hebben met een flexibele baan (en je partner ook) en een vangnet, zoals @Hallows ook aangeeft. Als je doordeweeks alles zelf moet doen, lijkt me dat hartstikke zwaar!
5 likes
Ik vind de dagen dat mijn man niet thuis werkt ook echt zwaar(der). Want dan komt opvang + school + kids klaarmaken allemaal bij mij. En het ophalen+eten maken ook 
…
Inmiddels is het 2 van de 5 dagen buiten de deur. Met een buitendienst functie zegmaar is dat al snel 6.30 de deur uit en 18.30 thuis.
Vroeger was het 5 dagen buiten de deur en de verwachting is wel dat het naar 4 van de 5 gaat weer…
3 likes
Haha ja dat herken ik hoor.
Ik deed vroeger wel eens de baby geen pyjama aan maar dr kleertjes , kon ze zo uit slaapzak een schone luier aan en go.
En nu kijken ze tv met een broodje op die dagen dat ik alleen ben en doe ik m’n haar en make up boven 
5 likes
@Lichtknopje en @Nivealover herken mij heel erg in jullie verhalen. Mijn werklast blijft ook gewoon op 36 staan terwijl ik naar 32 ga, tegelijkertijd vind ik gewoon dat ik zoveel mis van de ontwikkeling van mijn zoon nu. Ook qua energie en tijd om samen iets leuks te doen, hoop dat ik daar meer balans in kan krijgen door minder te gaan werken.
Ik heb ook zoiets van ja carrière maken en promotie komt later wel weer, ik geef dat nu echt geen prio meer. Als hij naar de basisschool gaat kan ik altijd weer terug naar 36u, en maak die stappen dan wel. Ik vind het wel irritant dat de mannen op het werk soms wel heel verbaasd of verontwaardigd reageren dat ik minder werk, terwijl hun partners hetzelfde doen zodat ze meer tijd voor de kinderen hebben. Maar ja dan heeft het natuurlijk geen invloed op het werk.
4 likes
Ja dat vond ik bij mijn vorige werkgever zo raar! Toen ik zei dat ik zwanger was, werd er ook zo raar gereageerd, zo van: ja eerst maar eens zien of je terugkomt. Dat was mijn manager die zelf ook 2 kinderen heeft.
5 likes
Mijn leidinggevende zei ook bij mijn bekendmaking: ‘ik ging terug naar 16 uur, dus 32 is echt te veel!!’.
Vanaf 1 maart heb ik 1.5 uur minder reistijd per werkdag! Dat gaat hopelijk zo veel schelen rondom etenstijd. Nu moet ik me haasten om mijn dochter om half 6 op te halen van het KDV en eigenlijk moet het eten dan al klaar staan (want honger/moe). Nu kook ik vaak vooruit, wat opzicht ook wel werkt. Maar krijg sowieso meer rust verwacht ik!
2 likes
Pfff, die vakanties zijn toch ook echt niet te doen…
Ik heb sinds anderhalf jaar schoolvakanties vrij (niet allemaal, maar bijv. wel vier van de zes weken zomer). Is toch niet te doen voor werkende mensen?
En ik zie nu al op tegen volgend jaar als mijn kind vier wordt. VSO is geen plek (NSO godzijdank wel), hoe gaan we ons kind vijf dagen tegen half negen wegbrengen en op tijd op werk zijn? Nouja, niet dus. Wordt weer een hoop gedoe. Gelukkig heeft mijn vriend wel iets flexibelere werktijden, maar als hij elke dag later begint, betekent dat ook elke dag later thuis en dus geen eetmoment met het gezin. Stom gedoe.
4 likes
Ook hier is het een enorm gepuzzel. Afhankelijk van het werk van m’n partner wisselt het ook nog wie de kleine ophaalt en/of brengt bij de opvang. We werken beide 32 uur. Ons kind gaat 3 dagen naar de opvang, en dan hebben we elk nog een dag thuis. Momenteel neem ik wel 2 uur ouderschapsverlof op per week (dus werk op papier 30) om wat flexibiliteit te hebben bij het brengen en halen indien nodig. Feitelijk komt het er wel op neer dat ik die uren nog wel compenseer in de avond, maar ik voel me nu wel vrij om af en toe later te beginnen, eerder te stoppen, of soms smiddags gewoon naar de kapper te gaan.
2 likes
Wij werken ook 32 uur allebei. Wij hebben allebei 1 dag dat we thuiswerken en dan op en neer gaan naar de opvang, zodat onze reistijd minimaal is. 1 dag combineren we (hij brengt, ik haal). En dan hebben we allebei 2 dagen in de week dat waarin we niets hoeven met de opvang. Dit werkt voor nu wel, maar ik moet zeggen dat wij beide hele flexibele werkgevers hebben die geen punt maken van wat eerder naar huis gaan, want we halen die uren toch wel weer in. En als het diezelfde week niet is, werken we andere weken wel weer meer. Dat scheelt enorm voor je mentale gesteldheid 
.
Ik vind het 4 dagen werk af en toe nog wel lastig, maar dat is vooral omdat de dag voor mijn ouderschapsdag typisch vol zit met vergaderingen en ik weinig tijd heb om dingen af te ronden.
5 likes