Maar de vraag is (volgens mij) waarom is er een counter narrative nodig? Wat is er storend aan Antillen?
Haha ik vroeg me inderdaad hetzelfde af. Ik zat al helemaal te bedenken of Antillen van het Latijnse ancilla afkomt wat slavin betekent maar dat leek me ook wat vergezocht maar het enige wat ik kan bedenken is dat de Antillen de naam is die de kolonisten hebben gegeven aan een eilandengroep? Zou het ook graag weten.
3 likes
Holy fuck… Gucci moet even door het stof, en terecht.
2 likes
Dan vraag je je toch af hoe het kan dat er niemand tijdens het ontwerpen en maken iets doorhad. Ik vraag me ook af of de trui wel had gekund als deze bijvoorbeeld blauw of paars was en de lippen anders ontworpen waren. Kan het dan wel? Gewoon een vraag, omdat ik benieuwd ben.
Ik vind de trui overigens sowieso iets wat niet gemaakt hoefde te worden, want ik vind hem afschuwelijk, maar dat is weer een andere discussie.
Aandacht? Alle aandacht is goede aandacht, zeker als je publiekelijk je verontschuldiging maakt.
Voor mij is de modeindustrie sowieso 1 goor afvoerputje van seksisme, racisme, fatphobia en cultural appropriation dus ze komen er toch wel mee weg.
13 likes
In dit geval denk ik niet dat Gucci het ziet als “elke aandacht is goede aandacht”, vind dat sowieso een erg achterhaald statement in tijden van Internet haha.
Goed dat ik dit lees.
Ik wilde een kaart sturen naar Curacao en zat net te twijfelen of ik er nog Nederlandse Antillen bij moest zetten. Niet dus 
Als je kijkt naar controversie van merken op internet zie je wel vaak dat er alsnog een boost is in sales (denk Nike vorig jaar) en er is onderzoek gedaan naar brand waardering waaruit blijkt dat als een bedrijf iets slechts doet maar het oplost en excuses maakt ze hoger gewaardeerd wordt dan wanneer er uberhaupt niks mis gaat.
Hoe kun je zo zijn?
2 likes
Ik ga via dat contactformulier eronder een verzoek sturen om het uit het sortiment te nemen, dit is toch niet meer van deze tijd?!
7 likes
Schandalig, dat hoort toch helemaal een veilige plek voor iedereen te zijn? Alhoewel er wellicht vooral witte mensen in Olst wonen, dan hoef je daar natuurlijk niet over na te denken 
🤷
1 like
Ik vind dit ZO walgelijk. Ik zit er ook over te denken om met deze mensen contact op te nemen
1 like
Ik heb vandaag een supervette kimono met kraamvogels erop gekocht in een vintage winkel. Of nouja, het houdt een beetje het midden tussen een zijden colbert en een kimono. Hoe dan ook, superblij mee, maar toen ik hem thuis nog eens aandeed, vroeg ik me af: is dit cultural appropriaton?
Vind dat nog zo’n lastig onderwerp. Hoorde laatst ook dat de term ‘YAASS QUEEN!’ door sommigen wordt gezien als CA, omdat het een term is die oorspronkelijk werd gebruikt door vrouwen uit de zwarte gemeenschap. Maar is yoga dan ook CA?
Merk dat ik niet zo goed weet waar de grens hierbij ligt. Ik snap dat het superkut en ignorant is als witte mensen een bepaalde uiting uit andere culturen claimen, maar vind het bij specifieke dingen lastig te bepalen of iets ‘not done’ is (zoals dus die kimono). Hoe denken jullie hierover?
4 likes
Ik heb ze ook een bericht gestuurd, heel bizar dit 
Ik weet niet zeker of dit klopt hoor, maar is een deel van het counter narrative niet juist ook om het beeld tegen te gaan dat het allemaal één pot nat is? Omdat het allemaal eilanden zijn met hun eigen historie, cultuur etc. terwijl ze in Nederland vaak als één gezien worden, door elkaar worden gehaald en er heel weinig aandacht is voor problematiek daar (terwijl de Nederlandse regering daar in sommige gevallen gewoon verantwoordelijk voor is).
Er staat op Netflix nu een serie over vergeten donkere helden. Het is gemaakt in de vorm van een comedy en Kevin Hart praat het aan elkaar. Ik vind de setting niet heel leuk, maar het zijn wel interessante verhalen
Ik weet er te weinig vanaf om iets over de kledingkeuze te zeggen.
Maar hoe ik het zie is juist yoga, mindfulness en meditatie enorme cultural appropriaton.
Vooral omdat de lessen door witte mensen worden gegeven, die vaak ook opgeleid zijn door andere witte mensen en dan gooien met termen als namasté zonder je verder in de cultuur verdiept te hebben. Tis letterlijk het pikken wat je wel leuk vindt aan die cultuur en dat gebruiken /toe eigenen.
Een vriendin gebruikt yoga, mindfulness en meditatie om om te gaan met haar fibromyalgie. Ze heeft voor zichzelf gekozen dat dit oké is omdat ze anders naar de westerse manier moet grijpen om om te gaan met de ziekte, en dat is medicatie. Dit inzicht maakt voor mij eigk dat het niet per definitie fout is.
Ik weet ook dat mijn ervaringen hierbij eigk niet leidend mogen zijn en vind het kwalijk van mezelf dat ik zeg dat het CA is maar wel oké is voor mij. Ik vind CA 1 van de moeilijkste onderwerpen in de racisme /privilege discussie
Ik denk dat het kwam omdat hij nog steeds een lichte man speelde en de film constant benadrukt dat het belachelijk is.
En de film is een parodie.
@purrrmione ik denk niet dat yoga CA is maar yoga cultuur wel. Het is zit bomvol privilege en is daardoor ontoegankelijk voor heel veel mensen die er wel baat bij zouden hebben zoals mensen die veel zwaar fysiek wrk doen en geen geld hebben voor die lessen
Edit ík den k dat het heel erg samenhangt met je definitie van CA. Voor sommigen is dit al het selectief toe eigenen van elementen van andere culturen maar voor mij zit er nog een component bij van getoond respect naar die cultuur en de context waarin dit element normaal gebruikt wordt. Dus als je kijkt naar bijv. het gebruik van verentooien op festivals door Amerikanen dan is het niet alleen dat je het draagt maar ook dat deze dingen een hele belangrijke rol hebben in de cultuur van de oorspronkelijke bewoners en dat ze systematisch worden onderdrukt en gediscrimineerd.
In jouw voorbeeld van de kimonos zie ik zelf geen probleem maar ik ben dan zelf ook fervent kimono en kosode-drager. Kimono’s zijn normale kledingstukken en worden zoveel casual als formeel gedragen en de variant die wij dragen lijkt weinig op de manier waarop ze traditioneel gedragen worden. Japanners in het algemeen vinden het ook vooral leuk als buitenlanders elementen van hun cultuur omarmen omdat ze er trots op zijn. Zolang je respectvol bent en niet je vingers in spleetogen gaat trekken en konnichi wa gaat roepen zit het wel goed.
7 likes
Wat bedoel je met de yoga cultuur?
Hmm dit vind ik lastig. Er zullen vast Japanners zijn die dit zo zeggen en voelen, maar ik denk dat je de Japanners die ‘
’ denken minder snel hoort. Er zijn toch ook Arabische/Pakistaanse/Indiase mensen die het leuk vinden als buitenlanders henna dragen (ik noem even henna omdat daar een artikel van was gedeeld eerder wat een uitleg geeft over CA), maar net zo goed mensen die vinden dat het wel toe-eigening is. En wat ik ervan heb begrepen in dit topic is dat het belangrijk is in hoeverre je de cultuur waardeert, er respect voor hebt en dat je de herkomst van het kledingstuk/haardracht/… erkent. Alleen is dat aan de buitenkant weer niet te zien. Ik vind het gewoon lastig om te zien wanneer iets culturele uitwisseling is en wanneer iets culturele toe-eigening is. Bij sommige dingen is het ook helderder dan bij andere dingen.
1 like
Ik vind Yoga en disciplines zoals bijvoorbeeld martial arts eerder vergelijkbaar met eten, dan met culturele toe-eigening. Je kunt een discipline uit een andere cultuur prima waarderen en in je leven willen integreren (omdat het je mooi lijkt, of het bewezen goed kan doen, whatever), maar het is wel belangrijk om ervan bewust te zijn dat er véél meer achter zit dan de drie lessen per week in de sportschool en dat die wereld die erachter schuilt niet van jou wordt door je waardering.
Ik kan heerlijke couscous maken en eet regelmatig en graag Marokkaans, maar ik zou mezelf nooit een Marokkaanse chef noemen. Misschien dat ik, als ik jarenlang in een Marokkaans restaurant zou werken en feedback van honderden Marokkanen zou krijgen, ik mezelf goed zou durven te noemen in de Marokkaanse keuken, maar het zou alsnog deel van andermans cultuur blijven. Zo is het wat mij betreft ook met Yoga: ik vind Yoga een hele fijne discipline, ik houd ervan op zowel fysiek als mentaal niveau, maar zelfs na jaren zou ik mezelf geen Yogi noemen, of een bindi gaan dragen omdat een onderdeel van de Indiase cultuur een onderdeel van mijn leven geworden is.
6 likes