White privilege / racisme

[anon42392789]

Dat is op FF in verschillende topics wel besproken. Dat Valentijn naar Ghana gaat om huizen te bouwen terwijl hij thuis nog nooit een Ikea meubel in elkaar heeft gezet of Marjan Engelse les gaat geven aan die * hopeloze* kinderen in een Afrikaans land terwijl ze daar geen papieren voor heeft en Engels beheerst op het niveau van een eindexamenkandidaat. Of kinderen in kindertehuizen nog meer hechtingsproblemen geven omdat je daar na een maand weer wegaat. Ik vind het allemaal maar niks. :’)

Beetje in dezelfde categorie in de media:
De aflevering Mhysa van Game of Thrones ligt daarom bij sommige mensen ook erg gevoelig omdat het drakenvrouwtje dan op handen wordt gedragen door de bevolking met een donkere huidskleur en ze redt. Ik denk dat ze het anders in beeld hadden moeten brengen. Nu is het echt een white saviour/messiah trope.

[Shaaar]

Ik vind het dom, maar niet per se racistisch. Voor uitleg zie; bovenstaand bericht, dit draadje https://diwmotz.nl/de-keiharde-waarheid-over-weeshuizen-in-afrika/ en andere docu’s en verhalen. Het getuigt vooral van onwetendheid en een vorm van arrogantie en dat vind ik verwijtbaar. Geldt trouwens niet voor alle vormen van vrijwilligerswerk.

(Edit: als jij vooral in staat bent een wezenlijke verandering teweeg te brengen en dat niet simpelweg voor je eigen ervaring doet, maar echt voor de mensen daar. Je verdiept in de cultuur, de achtergrond van het doel waar je voor werkt en integer handelt, heb ik er geen bezwaar op)

Wat ik wel racistisch vindt is de manier waarop veel mensen vervolgens spreken. Ik heb echt tenenkrommelde beschrijvingen als “Al die zwartjes” “ ze hingen aan mijn benen” “grappige afrikaantjes” gehoord. Dan denk ik; dit zijn gewoon kinderen die verder leven in die shitsituatie die jij met het vliegtuig weer ontvlucht bent. Ergste vind ik nog: vervolgens de foto op instagram met twintig donkere kindjes die er niet om gevraagd hebben deel uit te maken van jouw humblebrag.

[Hinkje]

Oh, ik kan me hier zo kwaad in maken! Toen ik in Tanzania was, kreeg ik overal standaard de vraag “ben je toerist of vrijwilliger?”, omdat daar dus superveel westerse, jonge vrijwilligers rondlopen die denken dat ze de wereld helpen veranderen door daar werk uit te voeren dat ze hier helemaal niet zouden mogen doen omdat ze niet de juiste ervaring of opleiding hebben. Vaak doen ze juist meer slecht dan goed (weeshuizen stimuleren waar het grootste deel van de kinderen niet eens wees is, hechtingsproblemen verergeren, geen enkele kennis van de cultuur, werkgelegenheid doen afnemen (gratis jobs uitvoeren die betaald werk kunnen zijn voor iemand anders), etc.). Ze zouden vaak veel beter hier 4 weken werken en het loon dat ze daarmee verdienen, geven aan een organisatie die weet waar ze mee bezig zijn en de lokale bevolking hierin betrekt, maar dat staat natuurlijk niet zo mooi op Instagram. Echt zo’n arrogant idee dat witte 19-jarigen zonder relevant diploma of ervaring wel even in 4 weken het leven van die arme zwartjes zullen verbeteren en eens zullen tonen hoe het moet. Ik vind het soms wel racistisch. Hier zit trouwens meestal ook big business achter.

[Mango]

Om even aan te haken op vrijwilligerswerk elders. Helemaal mee eens trouwens. Hebben jullie ook ‘En je ziet nog eens wat’ van Renske de Greef gelezen? Vond dat echt een vermakelijk boek. Vooral omdat ik het toen ook las na mijn middelbare school en nog jong en naïef was. Heb nooit meer nagedacht over vrijwilligerswerk in het buitenland.

[RupiKaur]

Ik kom even hier over iets totaal anders dan het “vrijwilligerswerk” waar het hierboven over gaat. Ik ben sinds deze week een beetje aan het zoeken naar een andere baan en vind het eigenlijk heel erg spannend. Ik heb een niet-Westerse achternaam en woon in een gebied waar weinig diversiteit is. Ik vind het echt best wel eng omdat ik veel spookverhalen gehoord heb over werkgevers die brieven bij voorbaat al wegleggen als ze een ‘andere’ achternaam tegen komen en ik vraag me af in hoeverre dit ook nog de realiteit is?

Ik las in een ander topic een discussie over wie er nog zijn/haar nationaliteit zet op het cv en toen dacht ik ja uh ik dus, omdat aan mijn naam verder niet af te leiden is dat ik in Nederland geboren ben en ik het gevoel heb dat hier onderscheid in gemaakt kan worden? Dit is ook de reden dat ik een foto op m’n cv heb staan, al doen de meesten dat tegenwoordig wel.

Ik merk dat ik de afgelopen tijd best wel moeite heb met mijn naam omdat mensen een identiteit op mij projecteren die niet bij mij past. Ik heb geen contact met de man wiens achternaam ik draag (nooit gehad ook) en mijn moeder is 100% Nederlands. Ik werk in het onderwijs en word dagelijks aangesproken met die naam, dus ik denk dat dat mij ook wel meer aan het denken heeft gezet. Ik vind het in elk geval erg moeilijk en vind ook weinig herkenning bij mensen om mij heen omdat zij of een Nederlandse achternaam hebben of zich wél identificeren met hun ‘buitenlandse’ achternaam. De meeste Nederlandse vrienden die ik heb hebben er ook gewoon nooit bij stilgestaan dat iets als een naam negatief effect kan hebben op bijvoorbeeld een sollicitatie en dat vond ik best wel schrikken.

[Peachpuff]

Heb je er al eens over nagedacht om je moeders achternaam aan te nemen?

[RupiKaur]

Jazeker en ook met haar besproken. Maar ergens vind ik het te gek voor woorden dat ik ruim 800 euro moet betalen om dit proces aan te gaan omdat andere mensen iets van mijn naam vinden.

[Vaiana]

[flwhrs]

Ik heb zelf ook een niet-Westerse achternaam. Mijn vader heeft wel een Nederlandse afkomst en eigenlijk heel zijn familie in hoeverre wij dat terug kunnen zien. Geen idee waar die achternaam vandaan komt. Ik heb zelf niet op mijn cv staan wat mijn nationaliteit is omdat ik het idee heb dat je het aan de hand van mijn foto en voornaam wel kan afleiden maar misschien heeft mijn achternaam ook wel een negatief effect gehad bij sommige sollicitaties.

[anon76889665]

Ik zou op mijn cv gewoon de achternaam van mn moeder zetten en dan als je uitgenodigd word voor een gesprek de naam corrigeren. Maar dat moet je ook maar durven.

[SuperCoolePinda]

Ik ben inderdaad iemand met een Nederlandse achternaam en ik weet niet hoe verre dat een rol speelt bij mijn sollicitatie, maar ik voeg juist geen foto toe om zolang mogelijk de schijn op te houden dat ik Nederlands ben. Als mijn uiterlijk niet in mijn voordeel werk laat mijn achternaam het dan maar doen. Als het helemaal niks uit maakt dan is het ook prima op deze manier.

[SuperCoolePinda]

@RupiKaur Daar over volgens mij zijn er best wel wat mensen die op alle niet officiële papieren de naam van de andere ouder gebruiken als ze er geen contact meer mee hebben of een van de twee op jonge leeftijd overleden is. Dan kan je in het geval dat je aangenomen nog aangeven dat je om die reden een andere achternaam gebruikt en dat dit de achternaam van je vader je officiële naam is. Ik denk dat als je het vraagt je zelfs zou kunnen regelen dat de leerlingen je aanspreken met je moeders achternaam als je je daar prettiger bij voelt. Een meisje wat ik ken had officieel haar vaders achternaam maar werd ook overal behalve bij officiële papieren aangesproken met haar moeders achternaam omdat ze zelf had aangegeven dat prettiger te vinden en zij was dan “maar” een leerling en geen personeelslid.

[anon76889665]

Ja precies! Zeg gewoon dat het een roepnaam is die je liever gebruikt. Je hoeft het niet eens uit te leggen dat het een privilegekeuze is

[Peachpuff]

Oké, ik dacht dat je zelf ook niet happy was met je achternaam, omdat je in je verhaal zei nooit contact te hebben gehad met je biologische vader en jezelf niet te identificeren met die naam, maar je moet hem inderdaad niet alleen voor andere mensen veranderen!

[Shaaar]

Ik heb precies hetzelfde en voeg altijd een foto toe. Daarnaast beschrijf ik (sector: onderwijs & politiek) in mijn brief ook altijd wat ik meebreng. Dat ik ook heb voor diversiteit op alle fronten en daarover graag over in gesprek ga. Op een begeven moment heb ik het omgekeerd: als je niet wil dat ik ben wie ik ben, wil ik niet voor je werken. Ik werk echter wel in de randstad, dat helpt ook.

[SissyThatWalk]

Mijn collega vertelde laatste dat bij haar man op het werk (kleine ICT zaak) ze geen mensen uitnodigen met Turkse/Marrokaanse achtige achternamen. Zou willen dat ik verbaasd was maar het gebeurt nog regelmatig ben ik bang.

[RupiKaur]

@anon76889665 ja, ik twijfel soms wel om dit te doen maar ik weet niet of dat bij iedereen in goede aard valt.

@SuperCoolePinda ja, dit is precies het omgekeerde eigenlijk dat je juist geen foto gebruikt. Nu is dat natuurlijk ook niet verplicht op je cv en je naam (helaas) wel.

@Peachpuff klopt ook wel een beetje hoor, maar niet zodanig dat ik er 800 euro voor over heb. Als ik mijn naam al zou veranderen zou het echt vooral zijn vanwege de lasten die ik eraan ondervind in de maatschappij.

@Shaaar ja, dat meebrengen van diversiteit is wel een goede. Al ben ik opgevoed door een Nederlandse moeder en stiefvader, dus qua andere culturen breng ik niks op de tafel. Ik heb echter wel het idee dat ik soms ‘gebruikt’ word door mijn uiterlijk. Zo ben ik de enige docent die iets zegt in het promotiefilmpje van mijn werk… Dan denk ik echt ja jullie willen gewoon naar buiten dragen dat er diversiteit is hier (is er niet).

@SissyThatWalk echt vreselijk. Ik denk wel dat het nog vaker gebeurd bij kleinschalige bedrijven inderdaad…

[Camelia]

Het gaat hier vaker over cultural appropriation, dietprada heeft er net een post over geplaatst. Een goed (fout?) voorbeeld.

[Album] Diet Prada ™

[Shaaar]

Maar iets meebrengen hoeft niet per se een cultuur te zijn. Juist dat vind ik extra vervelend. Verwacht niet dat ik roti voor je ga maken of surinaamse spreek. Met meebrengen bedoel ik vooral: het besef dat mensen anders kunnen zijn in de maatschappij en dus ook vanuit andere hoeken kijken en gezien worden. Dat vind ik persoonlijk erg waardevol. Een andere blik en andere ervaringen verrijken een team letterlijk

[RupiKaur]

Oh, dit vind ik eigenlijk heel erg mooi dat je dit zo zegt! Zo heb ik er zelf helemaal nooit tegenaan gekeken, maar ik ben het echt met je eens.

Ik werk op een plek met heel weinig diversiteit (lees: van 150 werknemers 2 met een niet-Westerse achtergrond, waarvan ik er 1 ben…) en ik ben zo vaak in gesprek met collega’s over hun kijk op de wereld en hoe ik het zie. Bijvoorbeeld Sinterklaas, maar ook de achternamenkwestie…

Ik had laatst een collega die zei: ja maar ja, witte mensen zijn nou ook de meerderheid op de wereld… dus is het niet gek dat zij de dienst uitmaken. Nou, echt mijn klomp brak hoor.

Maar bedankt voor deze reactie, ik heb morgen een sollicitatiegesprek en misschien kan ik hier nog wel wat mee!

Daarover gesproken… ik heb twee brieven verstuurd en beiden met mijn eigen achternaam en ik ben voor beiden uitgenodigd (morgen het eerste gesprek en vrijdag het andere). Dus misschien valt het allemaal toch wel heel erg mee!