Mijn oma kreeg gister een hersenbloeding en is binnen een paar uur tijd overleden. We hebben met de hele familie bij haar gewaakt, maar het is zo onwerkelijk. Hoe kan ze nou dood zijn? Ze was zo gezond! Gewoon helemaal weg?! Het verdriet van m’n moeder, ooms en tantes vergeet ik nooit meer. Volgens mij werd ik daar het meest sad om. Ik heb in m’n werk al heel wat overlijdens meegemaakt (verpleegkundige), maar wow als het je familie is is het zo anders. Hoe kan de wereld nou gewoon doorgaan terwijl de onze stil staat. En oh m’n arme half demente opaatje die naar haar “lieverd, we zijn 63 jaar getrouwd geweest en nu verlaat je me zonder wat te zeggen” riep Ik weet bijna zeker dat het niet lang duurt voordat m’n opa het opgeeft, want hij kan helemaal niet zonder haar.
(En hoe vertel je een peuter dat iemand dood is? Ik heb het in die woorden geprobeerd en als respons kreeg ik “Waarom dood? Ging hij rennen?”. Heel ongepast, maar ik moest lachen.)