Zo lief dit topic! Mooi dat iedereen zo op elkaar reageert en meedenkt, genoeg forum love <3
Ik heb net alles bijgelezen en herken veel van het vervloeiingsverhaal. Dat geeft wel inzicht in bepaalde patronen in mijn leven (vooral binnne relaties en werk) en ik denk daarom nu juist ook shit dat moet ik echt anders aanpakken. Soms even een pauze nemen om weer even te voelen wat je zelf wil is echt ook wel een goede tip vind ik!
Vergeleken met vorig jaar is mijn zelfliefde behoorlijk verminderd. Er is zoveel wat ik moet doen om beter voor mezelf te zorgen: op mezelf wonen, fysiek en mentaal gezonder worden. Maar ik heb er gewoon echt geen energie voor. Ik ben ook laatst in tranen uitgebarsten op mijn werk door een hele denigrerende klant die mijn grenzen overschreed. Zucht…
Dat klinkt alsof de zelfliefde verminderd is omdat je de lat zo hoog legt voor jezelf. De dingen die jij noemt klinken positief en zullen je zeker een beter gevoel geven. Maar, kleine stapjes is ook vooruitgang. Het hoeft niet allemaal tegelijk. Je mag je doelen één voor één behalen. En soms helpt het als je even kijkt naar de dingen die jij wel hebt behaald. Ik weet zeker dat je dan best trots mag zijn op jezelf.
En wat betreft die klant: het zegt veel meer over hem/haar dan over jou. En soms maken klanten dingen heel persoonlijk. Maar dat is echt allemaal niet zo. Ik heb er ook vaak mee te maken gehad. Ik weet hoe het voelt. Het ligt niet aan jou.
In het kader van zelfliefde: ik heb ontdekt dat ik bij iedereen op het werk op een goed blaadje wil staan. Sowieso komt dit voort uit onzekerheid maar ik heb niet echt een idee hoe ik dit kan aanpakken. Op mijn werk merk ik dat dit mij een ‘slechtere’ werknemer maakt omdat ik, als ik dan al eens iemand aanspreek of opbouwende kritiek geef, een paar momenten erna al meteen het effect van mijn feedback teniet doe door te zeggen ‘t is niet dat ik het zus of zo bedoelde maar…’. Ik downgrade mijn eigen feedback uit een of andere angst dat ik niet als een kwaaie tante wil overkomen. Herkent iemand dit?
Ik vind het niet erg om een zacht persoon te zijn maar ik wil niet dat ik die werknemer word waar collega’s kunnen overheen stappen of dingen specifiek aan mij vragen omdat ik toch altijd ja en amen knik.
Mijn gedrag op de werkvloer staat ook gewoon in contrast met wie ik ben in mijn persoonlijke omgeving. Daar sta ik net bekend als iemand met het hart op de tong. Hoe kan dat? 
Ja, ik zag je post langskomen op Insta! Ik ga me sowieso dat boek aanschaffen denk ik, want het klonk wel interessant.
Het geven van feedback op zich is niet iets waar ik tegenaan loop maar meer mijn eigen houding daarin. Ik probeer altijd constructieve feedback te geven, maar door mijn neiging om toch nog ‘likable’ te willen blijven bij alle werknemers vermindert de kracht van die feedback. Ik kan de gedachte niet verdragen dat iemand mij niet leuk vindt op het werk. Wat rationeel echt nonsense is want niet iedereen móet jou leuk vinden maar toch wil ik dat. Ik probeer iedereen tegemoet te komen waardoor ik mezelf als werknemer eigenlijk tekort doe. Ik probeer met iedereen vrienden te zijn waardoor ik niet altijd even serieus word genomen.
Ik denk dat mijn bazen mij ook serieuzer zouden nemen als ze weten dat ik ook consequent en autoritair kan zijn wanneer nodig.
Je hebt 100% gelijk. Ik ben gewoon ongelofelijk ongeduldig, maar ga mijn best doen.
Zulke klanten zouden zo hebben gedaan tegen iedere andere collega en ze kennen mij niet, dat is een goede om in mijn achterhoofd te houden.
Ik herken dit zo erg ja. Misschien helpt het om de feedback eerst op te schrijven. Zolang het daadwerkelijk constructief is en niemand beledigt, is er niets aan de hand, maar het blijft makkelijker gezegd dan gedaan. Stel je voor hoe jij het van een ander zou willen horen.
Hetzelfde geldt voor het aangeven van jouw grenzen. Als je het netjes maar zelfverzekerd brengt kan niemand jou hierop pakken. Als een collega jouw grenzen niet kan respecteren, weet je genoeg.
Heeft iemand hier het boek verslaafd aan liefde van Jan Geurtz op zijn laptop staan en zou diegene hem willen mailen naar mij? 
Ik herken dat wel. Een eerste stap is om die onderliggende behoefte te herkennen, stap 2 is om jezelf hieraan ter herinneren voordat je feedback gaat geven (en hoe irreeel dit verlangen is/hoe het soms botst met serieus genomen worden).
Een van de dingen die mij geholpen hebben is aandachtig te kijken hoe andere mensen feedback geven. Ik vind het bijvoorbeeld mooi als mensen feedback beginnen met: wat ik me afvraag is (…). Ik heb als ik mijn feedback zo formuleer ook minder de behoefte om de woorden af te zwakken en het is een manier van feedback geven die toch vriendelijk aankomt.
Overigens helpt het om ook eens 360 graden feedback te vragen op werk, ik heb dat ook eens gedaan op mijn vorige baan en ik merkte dat collega’s een heel ander beeld van mij hebben dan ikzelf.
Dank je wel voor de nuttige tips! Ik merk dat andere collega’s zich vooral nog baseren op de shit sandwich-methode dus eerst iets positief, dan negatief en dan afsluiten met iets positiefs. Terwijl jouw formulering bv (wat ik me afvraag is…) inderdaad minder aanvallend overkomt en toch nog to the point is.
Wat bedoel je precies met 360 graden feedback?
360 graden feedback is het vragen aan collega’s en vrienden wat hun indruk van jou is, wat volgens hen je sterke en zwakke punten zijn. Ik denk dat je als je even googled wel voorbeelden vind!
Volgens mij heb ik die! Stuur je emailadres maar.
Echt ongelofelijk. Ik ben as we speak aan het chatten met Sensoor over wat ik denk te missen in mijn leven en krijg als reactie: “Maar iets wat je nooit heb gehad kan je eigenlijk niet missen”. Deze persoon is ook amper empathisch.
Wat een stomme opmerking van die persoon. Daar ga je je ook niet beter door voelen.
Wow, wat een nare reactie.
Fijn! Weet je hoe dat komt?
Ah fijn, een plek waar je je thuis voelt kan al zoveel helpen he. Natuurlijk moet je zelfliefde uit jezelf halen, maar een goede omgeving (in welke vorm dan ook) kan je al wel even een duw in de goede richting geven
Ik heb het boek Liefdesbang gekocht en (bijna) uitgelezen. Ik vind het niks! Niet mijn ding. Maar hij is hier vaker genoemd en heeft ook veel positieve recensies dus blijkbaar zijn velen het met me oneens 
. Mocht iemand 'm gratis willen hebben, ik woon in 070 of ik kan hem tegen verzendkosten op de post doen!
Ik zou heel graag alleen op reis willen gaan maar ik vind dit nogal eng en ik zie hier zoveel berichten van meiden die dit wel hebben gedaan dat maakt me een beetje jaloers maar hebben jullie tips voor mij?
Ik denk dat een land kiezen waar veel backpackers heen gaan aan te raden is. Hierdoor ontmoet je sowieso veel mensen. Ik weet van vriendinnen die dit gedaan hebben dat ze bijna nooit een moment alleen hoefden te zijn.
Misschien helpt het om klein te beginnen? Dus naar een Europees land (Kroatië of Tsjechië ofzo) en zo langzamerhand grotere reizen plannen naarmate je je meer comfortabel voelt? Dat is iig hoe ik het zou aanpakken, maar wat @Petitprince zegt klinkt ook heel logisch