Zelfliefde

Zijn er nog mensen bezig met dit thema? Zo ja, hoe?

Ik heb mijn eigenwaarde altijd op prestaties gebouwd. Een aantal jaar geleden ben ik vastgelopen door dingen die vroeger zijn gebeurd, hierdoor lukte het presteren een tijdje niet meer. Hoewel ik ook heel erg besefte dat ik niet langer meer voortdurend de focus op presteren wilde hebben, heeft deze periode een flinke deuk in mijn (vermeende?) zelfvertrouwen achtergelaten. Inmiddels gaat het wel wat beter met me, maar mijn eigenwaarde is nog steeds erg laag. Ik ben tevens ontevreden over veel dingen in mijn leven. Zo wil ik bijvoorbeeld vaker dingen doen die ik leuk vind, zoals lezen. Maar dit lukt me niet, omdat ik het mezelf niet waard vind (en een stukje lui zijn misschien?). In plaats daarvan ga ik dan vaak tv kijken/internetten.

Heel herkenbaar. Vooral nu ik veel vrije tijd heb loop ik hier echt tegenaan. Maar weet ook niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken.

en @Amoruccio voor mij is dit ook heel herkenbaar maar ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren, nog steeds niet. Mede dankzij mijn schematherapie merk ik dat presteren echt ontzettend belangrijk voor me is, en dat mijn eigenwaarde daaraan vast hangt. Ontspannen of dingen doen waar ik niet rechtstreeks de vruchten van pluk staan haaks op die prestatiedrang en vind ik mezelf daarom ook moeilijk om te gunnen. Ook ik grijp net als @Dubio vaak naar “vluchtige” oplossingen zoals gamen of Instagram. Mijn oplossing is vooral dat ik soms bewust mijn mobiel achterwege laat als ik bijvoorbeeld naar de supermarkt ga, en daar neem ik dan ook alle tijd voor. Voor sommigen zal dit niet als ontspanning klinken maar ik vind boodschappen doen fijn en door er tijd voor te nemen raak ik in een soort ‘tijd voor mezelf’-flow.

Ook realiseer ik me steeds meer dat er maar weinig dagen zijn dat ik echt niks doe, ook al denk ik van wel. Op dagen dat ik niks moet maar juist alles kan, doe ik vaak nog steeds allerhande klusjes, omdat de dag anders niet “geslaagd” voelt. Ik ben er nu mee bezig die onproductiviteit niet als falen te bestempelen, maar om te denken naar iets positiefs.

1 like

Niet zeker of dit het juiste topic hiervoor is maar het sluit er wel bij aan, denk ik. Ik heb het probleem dat ik mezelf op alle vlakken met alles en iedereen vergelijk. En vervolgens mezelf minderwaardig vind natuurlijk. Ik kan niet gewoon denken ‘he, wat is zij knap!’ of ‘wauw, zij kan goed tekenen’ of ‘leuk voor hem dat hij zo succesvol is’ etc. Het wordt automatisch omgeschakeld naar een focus op mijn eigen mankementen en hoe ik meer op die persoon kan lijken (‘ik kan niets, heb geen talenten’, ‘ik kan niet tekenen, mijn foto’s zijn amateuristisch’, ‘mijn kleren zijn stom’ ‘mijn gezicht is lelijk’ 
). Met de jaren is het steeds erger geworden ook. Het ding is ook, mijn vriend is nogal een populaire jongen, veel meiden kijken op straat duidelijk naar hem, hij krijgt veel aandacht, ik ken verschillende mensen die duidelijk hem willen etc. Waardoor ik denk, hij heeft alle keuze van de wereld dus waarom blijft hij bij zo’n middelmatige loser als ik? Hij blijft me verzekeren dat hij houdt van mij en de optelsom van wie ik ben, maar toch blijft dat gemene stemmetje me influisteren dat ik niet waardig ben. Ik wil niet de hele tijd in strijd zijn met de wereld om me heen. Het is zo vermoeiend. Maar ik geraak niet uit dit denkpatroon. Ik wil gewoon tevreden kunnen zijn met wie ik ben en ik wil blij kunnen zijn voor anderen.

3 likes

Ik vind alles wat je zegt enorm herkenbaar. Heb helaas geen tips, want zelfde struggle, maar I feel you

1 like

Hmmm, als ik het zo lees is het boek Patronen doorbreken misschien wel iets voor je. En als je er echt werk van wilt maken dan is schematherapie ervoor om je gedachtes / patronen gericht te veranderen.

1 like

Het klinkt inderdaad als iets dat je niet makkelijk in je eentje kan doorbreken, en iets moeilijks om elke dag mee rond te lopen.

Ik denk niet dat het de silver bullet oplossing is, maar ik heb een keer 360 graden feedback gevraagd van mensen die ik bewonder, en dat heeft mij een onwijze boost gegeven en inzicht op hoe ik overkom en wat ik goed kan. Misschien helpt het jou ook, maar ik vermoed ook dat het patroon doorbreken nog belangrijker is, zoals hierboven ook al wordt gezegd

3 likes

Dat klinkt inderdaad alsof je een portie zelfliefde kan gebruiken! Rot dat je je zo rot voelt, joh. Je zegt meerdere en verschillende dingen, maar op het punt dat je onzeker wordt van geen liefde gevonden te hebben denk ik dat dit belangrijk is om je te realiseren: liefde is niet eerlijk verdeeld. De mensen die relaties hebben zijn niet beter of more deserving dan jij. Je hebt er nu net naast gegrepen. Maar net als voor iedereen met een relatie: dat kan veranderen. Maar echt grip heb je daarop niet. Ik denk niet dat je nu aan je onzekerheid moet werken om een relatie te krijgen. (Er zijn ook onzekere mensen met een relatie), maar Prober erachter te komen wie je wil zijn (los van wat je denkt dat anderen willen) wat voor persoon zie je voor je, waarop zou je je kunnen ontwikkelen? Wat is waardevol voor je, hoe krijg je daar meer van? Je zal je niet 1,2,3 helemaal goed voelen, maar ik denk dat je wel kan bijsturen waar je gedachten naar uit gaan.

Sterkte en veel liefde voor jou!

2 likes

Ik ervaar hetzelfde, dus heb geen tips, maar ben 't eens met @Krekel. :hugs:

1 like

Nou dat je zenuwen krijgt van die zelf liefde tips kan ik me heel goed voorstellen. Dat soort dingen werken niet als je in het moment zit, volgens mij zijn dat ook meer van die preventieve tips en heb je er niks aan als je je zo kut en klote voelt dat je het woord liefde amper uit je strot krijgt, laats staan zélfliefde.

Misschien kan je de volgende tactiek toepassen, iets gaan doen. Maakt niet uit wat, al is het de wc schoonmaken of gewoon een rondje lopen buiten. En als je daar geen zin in hebt, of dat niet werkt, bedenken waar je blij van word en wat je nu kunt gaan doen. Een leuk liedje op zetten ook al voel je je kut. Of gewoon iets doen wat je al heel lang niet meer hebt gedaan, schommelen ofzo. Iets wat je als kind leuk vond.

Er zijn ook zoveel momenten, hoe klein ook, dat je blij bent met jezelf, dat je in het moment bent alleen niet perse beseft dat je van jezelf houdt. En je bent vast ook wel eens niet blij met je zelf zonder dat je je dat echt bewust bent. 24/7 je helemaal goed voelen en altijd van je zelf houden is volgens mij onmogelijk. Het is juist menselijk denk ik dat je af en toe dat even niet hebt. (En dit is ook wel een heule rare tijd natuurlijk.)

Dus ik denk dat als alles niet werkt, gewoon denken oke vandaag voel ik me kut en klote en vind ik mezelf gewoon stom en is er even geen aanwijsbare zelfliefde. Betekent niet dat ik mezelf nu for ever and always stom vind en haat, nee ik geef het gevoel de ruimte en nou ja dan pas je volgens mij alsnog zelfliefde toe.

Het is niet specifiek over overthinking maar misschien kun je wat met het boek “dit is jouw leven” van Bohlmeijer en Hulsbergen. Ik vond het wel fijn in ieder geval!

1 like

Hoe gaat het met iedereen? Zijn jullir nog actief bezig met het werken aan zelf-liefde?

Ik had hiervoor therapie, maar ben gestopt omdat mijn therapeut niets meer voor mij kan doen, maar toch blijft mijn zelfbeeld laag, heb ik moeite met grenzen en mijn eigen noden aan te geven.

1 like

Ik ben het volgende boek aan het lezen en vind het wel een aanrader voor zelfliefde:

You Are a Badass: How to Stop Doubting Your Greatness and Start Living an Awesome Life

Book by Jen Sincero

2 likes

Hoe ver ben je nu? In welke taal lees je trouwens?

1 like

Ik lees het in het Engels en heb het bijna uit.

Heb je zin om wat hoofdpunten eruit te halen? Zo niet, geen probleem hoor. Ik kan dit boek pas op z’n vroegst over een paar weken halen en ben tot die tijd al wel geïnteresseerd in wat hoofdzaken.

Ik vind dat lastig om te doen. Ik denk dat Google je beter kan helpen.

Ze heeft ook nog een aantal andere boeken geschreven, die ook aanraders zijn :slight_smile:

2 likes