Nou dit inderdaad. Zo’n veel te overdreven brief schrijven met ik kan niet zonder jou in mn leven, dan zeggen: nee nee maar ik stuur ze niet weg om met jou te zijn, naar dramatisch weglopen en nog dramatischer terug lopen naar in de vooruitblik weer tranen met tuiten omdat je iets zélf gewoon niet zo lekker hebt aangepakt. Had gewoon netjes gezegd: goh Noor was hier eerst en ik ga met haar praten ipv dat geheimzinnige gedoe met er zijn pizza’s en ik ben weg maar kom wel terug. Het had een film over een middelbare scholier kunnen zijn.
Hoop dat Mike na het zien van dit alles de weg terug naar zijn therapeut heeft weten te vinden want dat lijkt me handig om weer op te pakken.