De Turkse pizza is grotendeels gelukt. Mijne zien er alleen een tikkie ‘rustieker’
uit dan die uit het recept.
Het is natuurlijk gistdeeg, en dat blijf ik intimiderend vinden. Met koekjesdeeg snap ik meestal precies wat er met een deeg gebeurt met elke actie, maar gistdeeg vind ik te grillig. Maar goed, experimenteren is leuk en leerzaam.
De zachte kaas die ik had gekocht was niet 1 op 1 dezelfde als die uit het recept en het smolt iets minder mooi, maar de smaak was uitstekend. Een beetje friszuur, en dat klinkt misschien niet heel aantrekkelijk maar het is heel lekker.
Ook had ik deze kaas:
Dat is een hele milde, jonge kaas, en is prima te vervangen voor Nederlandse jonge kaas.
Dit heb ik er van gebakken. 2 keer eentje zonder extra beleg:
En deze met salami, 2 keer:
Uit het deeg haalde ik 8 bolletjes, maar we hadden aan de helft genoeg met zijn drietjes. De rest van het deeg staat dus in de koelkast en maken we dit weekend op.
Het deeg is vrij slap en ik vond het niet heel gemakkelijk om ze goed uit te rollen / uit te drukken (dat is ook wel te zien aan de vorm
) maar de smaak… 
Jaren geleden kwam ik veel in Keulen en daar kocht ik dan regelmatig bij Turkse pizzeria’s vergelijkbare pizza’s. De smaak riep direct fijne herinneringen op. Ondanks de looks ben ik tevreden want ze smaken enorm goed.