Ben ik de enige die bepaalde woorden soms zo “lelijk” gespeld vind, dat ik ga twijfelen of het wel klopt of het echt schrijf taal is.
Of alleen “gesproken” taal dat inmiddels maar is geaccepteerd, maar dus niet formeel juist is?
Ik heb dit heel erg met het woord “konden”. Ik krijg hier zo een error van. Het klopt gewoon niet naar mijn idee maar kan niet goed uitleggen waarom.
Edit; vlg mij moet dit altijd met een poll (toch?)
0 stemmers
Ik heb dat met ideeëloos, echt een gedrocht.
zo’n gedrocht dat ik dacht dat het fout was 
Ja (ohnee, nee) met hun als meewerkend voorwerp.
Heel vaak!! Ook de reden dat ik vaak talkshows kijk maar dat nooit terug zou kijken want zo boeiend vind ik t meestal niet
Ik heb niets gekocht / ga niks kopen met black friday, voor mijn gevoel ben ik echt de enige:
0 stemmers
Ik heb een vloer gekocht met korting dus dat was wel heel relaxt.
Ik heb wel wat gekocht, maar zonder korting en gewoon omdat ik het nodig had (cadeautjes).
Heb het andersom, ik word juist misselijk van chocoladecroissants
Ja lijkt mij echt gek om over 30 jaar terug te kijken op covid en dat je (klein)kind dan vraagt “en heb jij zelf ook corona gehad?” en dan nee moeten antwoorden. Natuurlijk alleen maar goed blablabla maar wel gekkig
Ja helemaal mee eens! Dit is de reden waarom ik een tv abonnement heb. Het voelt gewoon zo geïsoleerd van de wereld als ik deze optie niet heb. Als ik me wat eenzaam voel, kijk ik ook zeker middelmatige tv om me weer wat meer verbonden te voelen.
Ben ik de enige die dingen die ik heel leuk/lekker/fijn/tof vind altijd lang laat liggen of uitstel omdat ik dan het perfecte moment wil hebben om eraan te beginnen omdat ik weet dat ik ervan ga balen als het op/voorbij is, en dat het dan noujuist te lang blijft liggen waardoor het bederft of ik er om een andere reden niks meer mee kan? Dit geldt bij mij trouwens voor series (worden dan weer van de streaming dienst afgehaald), geurtjes/geurkaarsen/bad- of doucheproducten (verliezen hun geur of bederven), of eten (bederft) en ook nog wel andere dingen die ik zo even niet kan bedenken. Alsof ik dan die voorpret oneindig aan het rekken ben of ergens te zuinig mee wil doen ofzo. Vind het best een irritante eigenschap van mezelf eigenlijk, maak het mezelf er soms zo moeilijk mee.
0 stemmers
Heb ooit als kind (jaar of 6/7ofzo) een stuk verpakte klei gekregen van een luxe hobbywinkel, vond het zo leuk en wilde er een perfect moment voor kiezen. Ligt nog in de kast. Is nu twintig jaar later niet meer mee te kleien maar weggooien doe ik ook weer niet want dat vind ik dan zonde. Heel succesvol allemaal.
Ben ik de enige die sinds corona in openbare toiletten eerst het kraantje inzeep, omdat ik bang ben dat het anders geen nut heeft gehad dat ik mijn handen heb gewassen, omdat sommige mensen hun handen niet goed wassen of niet met zeep wassen, maar dan wel alsnog de kraan aanraken?
0 stemmers
Dit is zo liefff 
dat je het ook nog hebt haha, nu moet je het gewoon voor eeuwig bewaren.
Heel herkenbaar. Volgens mij is het een calvinistisch trekje: soort mix van zuinigheid en zelfkastijding. (In mijn geval klopt die achtergrond ook wel.) Heb het vooral met eten. Als ik iets heel lekker vind, stel ik het opnieuw maken of halen vrij lang uit - om het niet te verpesten. Zelfde met bijzondere ingrediënten of luxere andere dingen. Ik draag ook zelden direct nieuwe kleding bijvoorbeeld. Maar vergeleken met mijn omgeving geniet ik er vaak ook meer van. Dat leid ik tenminste af uit de grappen die er over worden gemaakt. Sommigen gebruiken het zelfs als uitdrukking: ergens blij mee zijn als een LazySusan 
Ik zou als kind ook zo goed geweest zijn in de marshmallow test.
Ik neem hem mee in mn graf! Een bloem in mn ene hand en mn pakje klei in de andere.
Ik open en sluit het kraantje (en deurklinken) met een tissue.
Jaa ik heb het ook met kleding, da’s echt een goed voorbeeld. Dan heb ik een heel tof kledingstuk waar ik echt wild van ben, en dan draag ik het bijna nooit omdat ik altijd denk ‘nee dit moet ik bewaren tot de perfecte gelegenheid want anders zit het dan in de was’, en eind van het liedje hangt het dan maandenlang ongedragen in mijn kast. Alsof een dag waarop ik weinig bijzonders doe het niet waard is om dan een mooi kledingstuk te dragen. (Dit klinkt heel wazig volgens mij vraag me af of het nog te volgen is haha)
Ja dit heb ik ook precies. Dat het anders zonde is nieuwe en mooie kleding vuil te maken door het op een niet bijzondere dag aan te hebben. Maar eigenlijk de dag nooit bijzonder genoeg vinden.