Ik vind het wel jammer dat ze er meermaals een soort van nuance in moet zetten (zo van : ik snap echt wel als jij het wél wil).
Waarschijnlijk heeft ze om een reden het gevoel dat ze dit steeds erbij moet zeggen. Vind ik jammer. Is toch haar eigen keuze.
Oeps, ik dacht dat je het over wel/niet kinderwens had, maar ging over heel wat anders, haha, reactie verwijderd.
Omdat het een heel gevoelig onderwerp is en ze sowieso waarschijnlijk al een miljoen berichten krijgt van volgers mét kinderen.
Zodra ik het heb over waarom ik geen kinderen wil, zijn er altijd mensen met kinderwens/kinderen die zich dan extreem aangevallen voelen. Hoe je het ook brengt. Weet niet wat dat is.
Ik snap dat laatste dus echt niet. Ik denk dat mensen met geen kinderwens er vaak veel realistischer en nuchter naar kunnen kijken dan mensen met een sterke kinderwens. Nu ik een kind heb (waar ik echt dol op ben en nooit meer zonder kan) snap ik juist heel goed dat mensen geen kinderwens hebben. Het is ook heel zwaar en het verandert je leven zó erg.
Maar misschien is dat juist ook waarom die mensen zich aangevallen voelen, omdat zij ook wel weten dat een leven zonder kinderen veel makkelijker is. Ofzo? Geen idee.
Ik vroeg ook niet waarom ze het deed, want dat kan ik best bedenken.
Gaf alleen aan dat ik het jammer voor haar vind dat het ‘moet’!
Ja zelfs een disclaimer met nog eens extra uitleg. Snap ook niet waarom mensen moeilijk accepteren waarom sommige mensen geen kinderen willen. Onze vriendengroep bestaat vooral uit mensen die ook geen kinderen willen, dus dat is wel fijn.
Vind de blog heel fijn en helder beschreven, snap heel goed dat ze er een dislaimer in zet. Het ligt zo gevoelig en denk dat iedereen die zich in haar gevoel/keuze herkent, zich helaas ook herkent in het gegeven dat veel mensen deze keuze nog niet kunnen accepteren.
Altijd die vragen of opmerkingen van mensen met kinderen
Cynthia heeft zich goed verwoord. Jammer dat geen kinderen willen nog steeds vaker uitgebreide uitleg vraagt dan wel kinderen.
Is ook wel een beetje hetzelfde met trouwen. Sommige gaan helemaal los als ik vertel dat ik geen trouw fantasie heb van een witte jurk, groot feest en een big ass taart.
Jammer dat mensen een niet-kinderwens niet zo serieus nemen als een wel-kinderwens. Sinds ik kinderen heb kan ik me ook heel goed voorstellen dat een leven zonder kinderen ook heel veel voldoening geeft en zeker geen ‘leeg’ leven is. Ik vind het heel leuk maar de drukte, zorgen, verantwoordelijk zijn soms niet niks. En kan ook enorm uitkijken naar dat over een jaar of 10 onze ‘vrijheid’ meer terugkomt en je kunt zeggen ‘hier is de sleutel en er staat eten in de koelkast, wij gaan een avondje weg’.
Ik had eerlijk gezegd geen idee want het boeit me nul wat mensen er van vinden dat ik geen kinderen heb. Laat staan dat ik ze een verklaring geef. Is een stuk relaxter leven hoor, als het je gewoon geen reet kan schelen. Hun probleem.
Mascha die dat kasteel helemaal zou strippen en moderniseren als ze het zou erfen.
God het verbaast me nog steeds hoe weinig klasse die meid heeft
Goed stuk van Cynthia. Ik vind het wel jammer dat ze blijkbaar zoveel vragen krijgt dat ze zich verplicht voelt dit te delen. Hopelijk stoppen de vragen nu.
Ze heeft wel gelijk. Ik weet nog dat mijn moeder op haar sterfbed heel bang hoe wij achter zouden blijven en dat ze dat niet meer mee zou maken. Zonder kinderen heb je die zorgen niet en ergens geeft mij dat wel rust, want als ik kinderen zou hebben zou ik me ook waarschijnlijk teveel zorgen maken over alles en of de kinderen na mijn dood wel goed terecht zouden komen.
dit gebeurt toch op allerlei vlakken? Ik ontmoet wekelijks mensen die zich aangevallen voelen omdat ik geen vlees eet.
Verder indd goed stuk. Had het ook leuk gevonden als ze die disclaimers niet aangebracht had om mensen te confronteren met hun eigen fucked up reactie op zo’n stuk.
Vooral dat. Mensen bemoeiend zich met alles. Je krijgt ook scheve gezichten als je voor leeftijd x zegt dat je graag nu een kindje wilt. Of als je zegt dat één genoeg is. Of je er juist meer dan drie wilt. Is voor iedereen vervelend dus ik snap ook de ergernis van mensen zonder kinderwens. Maar men bemoeit zich overal mee en ik denk dat de enige manier om daar een beetje mee te leven vingers in je oren stoppen is.
Ik voel precies hetzelfde als Cynthia, denk er exact zo over. Maar heb dan ook nog heel sterk het gevoel dat ik geen goede ouder zou zijn, of nouja wel een adequate maar emotioneel zou ik een kind niet kunnen vormen tot een heel leuk mens denk ik. Zou het ook heel kut vinden om al mijn mindere kanten terug te zien in mijn kind.
Ja dit heb ik ook heel erg. En eerlijk gezegd denk ik ook dat ik heel erg teleurgsteld zou zijn als mijn kind bepaalde eigenschappen niet of juist wel zou hebben/zijn en dat verdient zo’n kind ook niet.
Goed stuk van Cynthia, voor mij geheel herkenbaar met de toevoeging dat ik er helemaal niets voor voel om iemand te dwingen te moeten leven. Die macht wil ik helemaal niet over iemand hebben.
De disclaimer, hoe jammer dan ook, is gewoon nodig. Gelukkig wordt er hier over het geheel genomen heel goed op gereageerd, maar dat is in het dagelijks leven echt wel anders.
Vind het wel weer eens een fijn stuk van Cynthia, ze schrijft toch nog steeds echt goed.
Zelf moeder van 3, maar wat Cynthia schrijft is zelfs voor mij heel herkenbaar. Ik zie mijn kinderen doodgraag begrijp mij niet verkeerd, maar toch benijd ik soms mensen zonder kinderen. Gaan en staan waar en wanneer je wilt, vrijheid, kunnen reizen met je partner (want vakantie met kleine kinderen is toch echt wel next level), kopzorgen over hun welzijn… Spijt heb ik helemaal niet, dat bedoel ik ook helemaal niet, ik had een heel sterke kinderwens, maar ik begrijp het heel goed waarom sommigen hier niet voor kiezen.