Wat het wel lastig maakt is dat de definitie van dik (of dun) niet vaststaand is. Doordat het per persoon verschilt wat diegene dik vindt (of per lichaam verschilt wanneer iemand dik is), is het lijntje heel dun tussen dik als vaststelling of oordeel. Dik = slecht zit er natuurlijk enorm ingebakken, maar wat is dik…
Edit: zo vind ik het dus helemaal ok dat Vera zegt ‘ik zag dikke meiden’, maar vind ik het ook lastig omdat het ook subjectief is.
Ja precies. Laat mij vreten. Lijkt me heerlijk om niet mega oud te worden.
Vera reageert er ook goed (inhoudelijk) op, dat ze het woord dik wil normaliseren.
Miss stomme vraag maar nav wat @Westwood zegt. Wat kan een goede reactie als iemand zegt “ik ben dik” en wann iemand zegt “ik ben te dik”.
Want nu ik dit lees ben ik idd best geconditioneerd om snel te zeggen, maar je bent mooi toch, of nee joh je bent niet te dik, terwijl daar dus een mooi/lelijk intrinsiek aan hangt?
Ligt eraan in welke context iemand het zegt. Want je hebt vrouwen die graag willen horen “nee hoor je bent niet dik”
(Tegen die vrouwen wil ik zeggen stop met op die toxic manier naar complimentjes vissen)
Maar als iemand het gewoon als een feit brengt van ik ben dik dan kun je gewoon heel simpel reageren met “ah oke” of je stelt er een vraag over of wat dan ook. Maar om t te gaan ontkennen terwijl t duidelijk is dat diegene dik is is gek haha.
Het verschil tussen Vera en Mascha is dat Vera niet vraagt of de croptop kan en vervolgens gaat zeuren over de nee’ s. Want de nee’ s kunnen heel verschillende redenen impliceren en hoeven niet over dik of dun te gaan.
Vera dóet gewoon. Omdat ze dat mooi vindt.
Over 20 jaar zijn we toch al allemaal dood door klimaatverandering, we krijgen niet eens een kans om gezondheidsproblemen te ontwikkelen joh
Maar het was geen commentaar. Het was een constatering.
Ik snap het niet.
Als een kleuter zegt “goh die baby is klein” vind iedereen dat heel normaal, want de baby ís klein. Maar als hetzelfde kind dan zegt “die meneer is dik” dan wordt het ineens een probleem.
Waarom?
uh vanwege het patriarchaat en de heersende en allesomvattende schoonheidsnormen waar we op iedere straathoed en in iedere verloren seconde mee worden geconfronteerd? leuk idee hoor dat dik geen beladen term moet zijn en fight the power en helemaal bodypositivity, maar vooralsnog is dat het gewoon wel voor zo’n beetje iedereen die ooit wel eens buiten komt.
maar kleine kinderen zeggen ook: ‘duif’, ‘boom’, ‘grote hond’ etc. Dus het is toch denk ik logisch dat ze ook andere dingen constateren bij mensen. ‘Kijk, iemand met een roze jurk’, "Kijk, een hele grote meneer’, etc.
Eens dat vanaf een bepaalde leeftijd een kind zou moeten leren dat het inderdaad niet netjes is om mensen te wijzen op uiterlijkheden. Maar bij jongere kinderen zou ik eerder zeggen: voel je niet aangevallen door wat een klein kind constateert en hang hier niet een waarde aan die dat kind er helemaal niet aan hing.
Dat begrijp ik. En ik ben het met je eens dat ze dat niet hoeven te doen, maar dat moeten ze wel leren. En dat leren ze pas op het moment dat ze snappen dat ze niet alles hoeven te zeggen wat ze zien.
Als ze 3/4 jaar zijn benoemen ze nog van alles, daar leren ze van en daarmee oordelen ze niet.
Ik vind het lastig.
Mijn kinderen hebben die leeftijd inmiddels gehad maar toen ze klein jaar waren snapten ze niet waarom ze wel kunnen zeggen dat een baby klein is, maar niet waarom Piet dik is. Dat ze Piet daarmee kunnen kwetsen begrepen ze echt nog niet hoor.
Dat staat los van het feit dat ik ze wel geleerd heb dat ze niet iets over iemands uiterlijk/gezondheid/enz hoeven te zeggen en daar ook niet naar hoeven te kijken (bv iemand in een rolstoel, of iemand met het down syndroom). Maar nogmaals, dat hebben ze wel moeten leren.
Mensen zullen over mij ook vast wel eens gezegd hebben dat ik dik ben, nouja dat ben ik ook. Maar van een kind van 4 vind ik het heel anders dan van een volwassene, omdat er verschil in intentie zit.
En @ezw ik denk niet dat een kleuter daarover na denkt… Dat is aan de ouders hoe ze daarmee omgaan.
Plus als kinderen uiterlijke kenmerken van iemand benoemen, is dat vaak ook omdat het nieuw/onbekend is. Het zegt daarmee ook iets over de diversiteit aan mensen (of beter: het gebrek daaraan) waar een kind mee in aanraking komt. Daar heb je als ouder ook een verantwoordelijkheid vind ik. (Ik zie dit in elk geval bij mijn nichtjes en neefjes, die echt in een bubbel opgroeien.)
Maar kinderen zien en constateren vanuit pure onschuld. Vind dat dat er gewoon bij hoort.
“Die mevrouw heeft hele lange haren bent u een zeemeermin” of “die meneer heeft een dikke buik” zit wmb geen verschil tussen en beide zijn onschuldig bedoelt.
Zeg ze met een hooghartige blik dat dat een valse dichotomie is. En dat ze dat maar moeten opzoeken.
Volgens mij is tante Kee zwanger!
En @Cauchi klopt!! Het is een heel gek lied met allemaal ‘verborgen’ boodschappen of verwijzingen in de tekst. Volgens mij kan je dit via Google wel vinden 
M’n zoontje zei ooit tegen iemand; ‘zo u heeft wel erg veel vet he?!’
Vond ik eigenlijk nog erger dan: ‘zo u bent dik’
Ik heb ‘m eigenlijk geleerd dat iemand dat als je niks liefs kan zeggen je beter je mond kan houden. Maar kids will be kids. Ze floepen er met enthousiasme en verbazing vanalles uit
Ik krijg op insta echt constant struktuurjunkie adds
Ik ook, echt waarom in die tiktok stijl ook, zoomers zijn toch zeker haar doelgroep niet?
Debbie vindt excuses niet nodig als je iemand met een kaars verkracht terwijl diegene bewusteloos is. Ok
Hypocriet ook echt…? Alsof ze een hoop mannen kent die om de haverklap vrouwen verkrachten.
