Dat ze die reisjes en tripjes ging doen, wisten we nog niet toen ze een stapje terug deed (en dan nog is het aan haar: herstellen betekent niet dat je alleen maar met een dekentje op de bank mag zitten). En dat broodfonds was haar goed recht, ik vertrouw erop dat ze daar een eerlijke afweging in heeft gemaakt destijds. Wij weten immers nul komma niks van haar financiële situatie.
Ik vind het gewoon fijn om te lezen dat er nu zoveel begrip is. Ik lees nu dingen als dat het goed is om zoiets op tijd te signaleren, dat zolang hetzelfde doen zwaar kan zijn, dat we niet weten hoe iets voor iemand persoonlijk is en je je oordeel niet kunt baseren op een filmpje etc en dat doet me goed. We hoeven namelijk niet zo hard te oordelen over iemand anders’ persoonlijke situatie. Er zijn zoveel mensen die om zoveel verschillende redenen (tijdelijk) thuis komen te zitten. Dat gegeven op zich is al moeilijk genoeg. Geloof me.