Misschien niet eens de trolls voeden, maar door constant weer opnieuw met serieuze blik over ‘de kinderwens’ te beginnen, zet ze zichzelf in een soort slachtofferpositie waardoor ze inderdaad reacties (soms bewust gemeen, maar vaak ook wellicht naïef/goedbedoeld) juist in de hand werkt. Half open zijn over dit onderwerp werkt blijkbaar niet. Waarom trekt ze inderdaad niet de conclusie dat ze de ins en outs van dit onderdeel van hun leven beter binnenshuis kan houden?
Ik ben 31 en al een hele tijd single. Niet perse bewust, of gewenst, of ongewenst, maar gewoon, het is zo gelopen. Ik krijg god weet hoe vaak de vraag of ik nog gedate heb, wanneer ik eens aan de vent ga, etc. Op zoiets zit je niet altijd te wachten, maar ik heb er zelf voor gekozen om altijd open te zijn geweest over het feit dat ik echt niet 100% van de tijd happy single ben en best weer een (leuke) relatie zou willen. Dan kan ik vervolgens gaan zeuren als mensen erover beginnen/ernaar vragen, maar dan had ik het zelf ook niet zo moeten opengooien. En dan ben ik niet eens een ‘BN’er’ met een minionclan van gemiddeld 12 jaar.