Ik ben sinds ik corona heb gehad ook zooooo vaak ziek. Nu ook al 2 jaar terug en ben echt vaker ziek geweest afgelopen 2 jaar dan ooit ervoor. Zal wel wat met je weerstand doen of zo, hoor er meer mensen over.
1 like
Hier hetzelfde. Maar denk niet alleen dat het de covid zelf is maar ook het geiosleerde leven wat we 2 jaar lang hebben gehad. Het aan niks meer blootgesteld worden. Ik was voor de hele corona periode nooit ziek.
6 likes
Dankjewel💕
2 likes
Ah ja zou goed kunnen! Ik had alleen wel verwacht dat dat met een paar maanden wel hersteld zou zijn maar 2 jaar later nog steeds niet
3 likes
Ik heb dit ook en schaam me ook zo erg. Ben veel met kinderen en als ze ziek naar school worden gebracht word ik ook ziek na een paar dagen. Maar dan echt koorts en alles, schaam me dan zo om ziek te melden
Ik heb dit ook. Ik kan mij opeens weer slecht voelen, als ik teveel doe. Dan krijg ik ook verhoging een paar dagen en lig ik er weer uit. Ik had zaterdag een fijne dag en alles ging - dacht ik - prima. Maar daarna weer een paar dagen ziek. Mijn ziekmelding loopt nog door vanaf begin februari en moet nog mijn integratie vormgeven. Was begin maart bijvoorbeeld al - vol goede moed - begonnen, maar ben daar echt heel ziek van geworden.
1 like
Iemand ervaring met draaiduizelingen, die niet minder worden bij zitten en liggen?
Ik heb er een aantal keer last van gehad tijdens/na een verkoudheid en ook toen ik corona had. Ik had er vooral last van in bed, als ik mij omdraaide. Dus ik lag al en had soms het gevoel dat ik alsnog viel. Dat was wel naar. Er is een oefening voor. Deze kan je huisarts of een fysio je uitleggen.
Iedere keer als het bijna of de zesde van de maand is word ik verdrietig omdat het betekent dat ik weer een maand verder worstel met longcovid. Ik heb heel lang nog doorgezet qua werk, maar verder had ik eigenlijk geen leven meer. Ik lag meestal in mijn vrije tijd op bed in mijn verduisterde slaapkamer en woonde in een steeds viezer wordend appartement. En heel eerlijk , ik kan nog steeds amper van iets genieten. Feestdagen en seizoenen vliegen voorbij, terwijl ik binnen zit bij te komen.
Het vertrouwen in mij lichaam en eigen kunnen ben ik nu wel bijna verloren. Ik heb wel een revalidatietraject gehad maar daar heb ik weinig aan gehad.
Ik vind het heel jammer dat ik maar beperkt mijzelf kan blootstellen aan live entertainment, dat ik niks spontaan kan doen, terwijl ik qua persoonlijkheid juist behoefte heb om veel buiten de deur te doen. En dat veel sporten out of question zijn.
Dat het mijn werk en kansen verneukt en daten best in de weg zit. En ik mag blij zijn dat ik nog wel dingen kan, maar ik heb toch regelmatig een gevoel van rouw. Dat een slechte knock off van mij voortleeft en the real deal is opgeborgen in een glazen kast.
En continu een raar gevoel in mijn lichaam, dat mij nog steeds herinnert aan de besmetting.
11 likes
Dat gevoel van rouw lijkt me ook heel logisch in jouw geval en dat mag er toch ook zijn. Ook al kan je nog wel dingen er zijn ook een hoop zaken die je niet meer kan en dat is toch ook een verlies. Heb je daar iemand voor om daarover te praten want het is niet niks wat er is gebeurt. Krijg je ook hulp bij bijvoorbeeld schoonmaken? Misschien is er een mogelijkheid dat familie/vrienden daar ook bij helpen? En zou er nog een kans zijn dat er toch verbetering nog kan zijn? Of alsnog een andere revalidatietraject, de kennis over long-covid is dacht ik wel wat verbeterd.
1 like
Familie helpt mij nu 1x per week met schoonmaken en voor psychologische hulp sta ik op een wachtlijst.
“En zou er nog een kans zijn dat er toch verbetering nog kan zijn?”
Ik heb de situatie vanaf juli ook zelf deels verkeerd aangepakt. Na de zomervakantie ben ik gewoon weer gaan werken en luisterde ik nauwelijks naar mijn lichaam. Uit verdriet wilde ik niet accepteren dat ik ziek was geworden, omdat ik enkele jaren daarvoor ook 2 jaar het grootste deel van de tijd op bed lag. Ik was juist zo blij dat ik weer een leven had opgebouwd met een leuke baan, fijn huisje en weer dingen kon ondernemen.
En in de hele lockdownperiode was ik al extra voorzichtig en de enige in een vriendengroep die nog nooit besmet was geweest. En dan ben je daarna alsnog de pineut wanneer Nederland weer helemaal open is. 
Ik denk wel dat er nog ruimte is voor verbetering, maar dat ik eerst de situatie moet leren accepteren en dat lukt mij nog steeds niet. En dat ik het voorlopig echt rustig aan moet doen, beter luisteren naar mijn lichaam.
1 like
Dat is ook heel erg moeilijk. Ik heb helemaal in het begin corona gehad (al werd en toen niet getest) en daarna 9 maanden niet mezelf geweest. Vergeetachtig, heel erg moe en alles was een soort mist. Ik had geen idee wat eraan de hand was, niemand wist nog van long-covid. En inderdaad ook gewoon doorgewerkt en me erdoor geworsteld. Het is wel helemaal verbeterd, af en toe heb ik het idee dat mijn geheugen niet helemaal terug is gekomen maar dat kan ook gewoon normaal zijn.
Ik hoop echt dat het voor jou ook nog verbetered en dat je inderdaad ondertussen kan accepteren dat het nu even niet anders zo is. 
4 likes
Ik was vandaag naar een stad in de buurt en een koffie gedronken, maar opeens was ik helemaal leeg. De terugreis was een drama. Ik voel nu gewoon dat ik weer ziek word, kut-Long-Covid.
Mijn hulp zei afgelopen week dat er meer bekend is over de kwalijke effecten van de vaccinaties? Ik heb nergens iets gelezen, dus ik denk dat het onzin en wappieverhalen zijn. Maar ze zei dat er toch een eiwit in zat en dat veel mensen die nu erg vermoeid zijn last hebben van dat eiwit in de vaccinaties. Dit ging over iemand die sowieso een ‘eiwit-allergie’ heeft. Ik snap niet zo goed waar dat ‘nieuws’ ineens vandaan komt, maar het lijkt me vrij fake…
Ik sloeg er een soort op aan omdat ik de griepprik niet mag hebben vanwege koemelk en eiwitallergie in het verleden en ze tegen mij ook zeiden dat ik deze prik wel mocht hebben.
Eigenlijk post ik vooral voor geruststelling dat dit niet waar is. Haha. Maar ik denk dat ik er wel uit ben dat dit ergens van een wappiesite afkomstig is.
2 likes
Dit is bullshit. 
In de griepspuit zit idd kippenei, maar volgens mij zeggen steeds meer onderzoeken dat mensen met een kippenei-allergie (zeldzaam!) die toch veilig kunnen krijgen, maar daar is men wel nog steeds voorzichtig mee.
—-
Ik kwam hier voor!
8 likes
Ik hoop echt dat er snel baanbrekende resultaten worden geboekt met wetenschappelijke onderzoek. Ik vind het zo erg dat veel mensen die tot enkele jaren terug veel konden nu zowat aan huis gebonden zijn en anderen - die iets meer nog kunnen - zo beperkt worden in hun dagelijks functioneren. Het is voor velen zo uitzichtloos geworden, vooral als je mensen op social media hun besmettingsdatum wederom ziet vieren. En dan steeds terugblikken, hun nieuwe ‘ik’ proberen te accepteren, maar eigenlijk nog steeds diep van binnen in de startblokken staan om hun oude leven op te pakken.
En dat je op den duur beseft dat je nooit meer de oude zult worden, niet alleen door ziekte maar ook omdat er steeds meer tijd is verstreken. Ik hoop dat die mensen uiteindelijk een nieuwe ik kunnen krijgen waar ze weer mee vooruit kunnen.
2 likes
Ik heb dus corona (ben er niet ziek van, wel verkouden maar niet ernstig), en ik durf het gewoon niemand te vertellen. Het voelt zo naar om gewoon aan het werk te zijn en dingen te doen. Ik had natuurlijk niet hoeven testen, maar ik was te nieuwsgierig. Ik ken geen normaal geen hoofdpijn enkel tijdens mijn corona had ik dat telkens, en nu dus weer hoofdpijn.
1 like
Met LC is de vraag ‘wat ga je dit weekend doen?’ al vier maanden hetzelfde. ‘Niet veel’. En het valt mij op hoevaak die vraag eigenlijk gesteld wordt.
4 likes
Ik heb na carnaval corona gehad en ben er een maand ziek van geweest, was heel erg aan het kwakkelen vooral. Ik zat midden in mijn wedstrijdseizoen en qua conditie had ik gelukkig helemaal nergens last van (hoe dan), maar de dagen na een wedstrijd kon ik weer helemaal niks en moest ik me constant ziek melden op werk etc. Ook 3 weken constant gehoest, veel slijm, veel keelpijn, moe etc etc. Niet doodziek dus ofzo maar heb me wel redelijk ellendig gevoeld 
Heb ook een hele tijd in het logeerbed moeten slapen omdat mijn vriend anders ook de hele nacht door mij wakker lag oeps.
Maargoed paar maanden verder en ik hoest nog steeds iedere dag slijm op, zeker in de ochtend/vroege middag. Opzich geen heel groot probleem maar ik had dit vroeger nóóit. Een maand geleden ook weer een beetje verkouden geworden en ik praat nog steeds nasaal? Terwijl ik niet echt meer verkouden ben, heel vreemd. Weet niet zo goed wat ik hiermee moet, maar ik ben wel redelijk klaar met dat slijm ophoesten (prima mee te leven, maar ik weet dat het niet hoort). De vermoeidheid lijkt nu wel redelijk weg te zijn (maargoed ik heb ook ontslag genomen van werk, ongerelateerd).
1 like
Herkenbaar. “Heb je nog wat leuks gedaan dit weekend?” Nee ik lag bij te komen op de bank zoals de laatste paar maanden 
2 likes