En dit was echt nog niets in vergelijking met waar we nu in zitten. Gelukkig weten we niet alles van tevoren 
2 likes
En het is ook niet zo dat het onderwijs dezelfde kwaliteit heeft, dat het enige verschil is dat het online is. Mijn docenten waren ineens allemaal onbereikbaar, totaal onwillig om aanpassingen te doen waardoor opdracht ineens tien keer moeilijker werden, colleges vielen uit/er was gewoon ineens geen les meer. Zie dan maar eens de motivatie te bewaren om door te zetten. In je eentje op je kamertje.
27 likes
Ik ben student. Het is behoorlijk jammer van een deel van mijn studententijd ja, dromen worden bruut weggeslagen maar goed, iedereen heeft het zwaar.
Wat het uitzichtloze denk ik is, is dat er inderdaad geen perspectief wordt geboden op wanneer er voor ons weer dingen kunnen. Nu zit je op je kamertje van 6 m2 constant achter je laptop. En in die kamer slaap je ook, en doe je alles. Wisselen van studieomgeving voor de afwisseling gaat niet. En ik heb zelf bijvoorbeeld geen tuin/buiten, dat vind ik wel zwaar. Nu heb ik al wel goede contacten opgebouwd, maar er zijn genoeg (vaak eerstejaars of internationale) studenten die niet contacten hebben kunnen maken en al maanden moederziel alleen zitten. Bovendien denk ik gewoon ook dat onze generatie jarenlang de schulden en lasten hiervan zal gaan dragen. Al met al, ook omdat er geen âhoopâ geboden wordt, zie ik het tamelijk somber in ook. Ik ben echt iemand die voorheen ontzettend veel sociale contacten had, en het valt me zwaar om dat niet meer te hebben en mijn âgoudenâ jaren in rook op te zien gaan. (Maar nogmaals, iedereen heeft het zwaar en dat snap ik ook. Probeer alleen uit te leggen waarom studenten zich neerslachtig voelen)
22 likes
Ik werk in het WO en ik snap heel goed wat je bedoelt, en ik denk dat dit ook zeker opgaat voor studenten die al wat verder gevorderd zijn in hun studie en wel een ânormaleâ studententijd hebben gekend. Maar bij eerstejaarsstudenten is het soms echt schrijnend, als we ervan uit gaat dat ze van het VWO komen hebben ze sinds januari 2020 niet normaal les gehad (na de kerstvakantie is er meestal een tentamenweek, dan voorjaarsvakantie en toen kwam coroon). En je merkt aan die groep studenten wel dat ze echt een stukje âontwikkelingâ missen. Ze zijn een soort van losgelaten door de middelbare school zonder helemaal âafâ te zijn en er wordt op het WO wel van ze verwacht dat ze bepaalde vaardigheden hebben om gewoon zelfstandig te werken. En er zitten absoluut studenten tussen die ook zonder Corona een kut werkhouding hebben en niet vooruit te branden zijn, maar nu wordt ook een groep studenten die dat normaliter niet heeft een beetje opstandig en ongemotiveerd. En ja het kan altijd erger, maar dat is natuurlijk niet altijd een troost voor je eigen situatie en soms kun je als 17/18/19 jarige ook je eigen situatie niet helemaal relativeren. Ik geloof ook absoluut dat dit langzamerhand wel goed gaat komen met deze groep, maar ik snap hun frustraties ook en vooral als het vaak wordt weggezet onder het mom van âdoe normaal/niks gewend/verwend nest/niet klagenâ.
11 likes
Ik denk bij studenten (ook mezelf) ook: wat hebben we gedaan dat studenten blijkbaar zo weinig veerkracht hebben? Die groep zou dit aan moet kunnen. Jong, slim, grotendeels gepriviligeerd als hell. We zijn echt niks gewend. Dat perspectief mis ik, het zoeken naar de oorzaak buiten de coronacrisis die het blootlegt. Het gaat vooral om de individuele verhalen.
En die constante focus in de media op hoe zwaar het allemaal niet is, kan ook versterkend werken. Wanneer is het gehoord worden en wanneer is het de put in geholpen worden?
7 likes
Ik heb trouwens meer last van de mensen die overal tegenin gaan En overal complottheorieën zien dan van de maatregelen.
3 likes
Tuurlijk heeft iedereen het zwaar nu, maar ik ben oprecht blij dat ik niet meer studeer nu. Dat je daar zit weg te kwijnen op een kleine kamer, geen fatsoenlijk onderwijs en waar je vaak ziet dat studenten vriendschappen aangaan die ze voor lange tijd hebben lijkt me dat nu ook een stuk lastiger. Grote kans dat je bijbaantje weg is gevallen in de tussentijd maar je schulden lopen wel op.
Ook zie ik zoveel mensen die gewoon lekker op kantoor gaan werken, kijk hoe druk het is op de wegen. Jongeren hebben die keuze niet, dus ik snap best dat zij ook enig perspectief willen, al is het een dagje per week op termijn naar de uni ofzo.
Vind dat er hier soms wat makkelijk gedacht word over jongeren die âklagenâ terwijl dat natuurlijk lekker makkelijk is vanuit je toch wel iets comfortabele positie met een betaalde baan en (koop)woning (even redenerende vanuit het beeld dat ik het van de gemiddelde forummer)
44 likes
Dan zie jij dat niet zo, ik voel dat zelf ook nog niet zo heel erg, probeer gewoon positief te blijven, maar ik ken wel studenten die zich wel zo voelen. Heb helaas zelfs al een zelfdoding naar aanleiding hiervan meegemaakt. Dus om me heen hoor ik wel trieste verhalen. En bedoel inderdaad ook perspectief op korte termijn, maar op lange termijn denk ik ook dat onze generatie dadelijk op kan draaien voor alle schulden en dat stemt me ook somber. Maar, persoonlijk gaat het met mij nog prima, maar ik zie wel mensen om me heen wegkwijnen.
9 likes
Snap ik. Maar ik was bijvoorbeeld zelf bezig met iets wat echt ânu of nooitâ is, en toen werd daarin ineens een hoop gecanceld. Dat was een jeugddroom die niet meer doorgaat en dat vind ik dan wel zuur. Maar natuurlijk is alles relatief
2 likes
Wat valt hier niet aan te begrijpen? Het is echt prut als je al een jaar op een kleine studentenkamer zit waarbij je niet even de tuin in kan om te ontspannen, nog geen balkon hebt om een drankje op te drinken of een boek te lezen en je wellicht het komende jaar ook nog vast zit op je kamer. Je kan in de avonden geen wandeling maken, met het mooie weer moet je de parken opzoeken waar het vervolgens bomvol zit met andere mensen en je ook geen privacy of rust hebt. Je kan eigenlijk letterlijk geen kant op behalve je kamer, waar je leeft, werkt, slaapt, sport, ontspant. Alles in dezelfde ruimte moeten doen is oprecht slecht voor je, dan kan het hebben van een tuin al een uitweg zijn.
44 likes
Ugh ja relatief gezien kan het altijd erger natuurlijk. Hoe zou jij het vinden als je er helemaal doorheen zit en iemand zegt tegen je dat het ligt aan je veerkracht 
Wat er nu gebeurt is toch ook heel heftig? Ik vind het niet erg om dat te erkennen, dat gebeurt gelukkig ook gewoon.
25 likes
Ik deel je kijk erop, ik voel me soms ook echt een oma die denkt âhoe moeilijk is het kinders?â Maar ik ben zelf ook een student van midden 20. En ik kan me ergens wel voorstellen dat sommige het zwaar vinden. Ik heb geluk dat ik af en toe naar stage kon, waardoor ik niet 24/7 thuis zat en er wat ritme in je dag komt. Maar ook dingen als stage zijn gewoon anders en moeilijker te krijgen/vormgeven in deze tijd. Ik denk ook âjongens, gewoon nog even doorzetten, we moeten dit met zân allen doen en niemand vind dit leuk of zit hierop te wachtenâ maar ik denk dat sommigen gewoon nog niet zoveel hebben meegemaakt in het leven en (vanuit huis) wellicht niet hebben meegekregen hoe je met tegenslagen om moet gaan. Door risicogroep ben ik extra voorzichtig dus zie sinds de zomer geen vrienden (ook omdat zij zich vanaf toen niet echt aan de maatregelen hielden dus ik dat niet aandurf) en ja, ik vind dat lastig. Maar ik zorg gewoon dat ik online contact met ze heb en dat ik nieuwe hobbyâs zoek om mijn tijd nog een beetje leuk in te vullen.
ââââââââââââââ/
Ik irriteer me vooral aan de mensen die dan fotoâs met meer dan het toegestaande aantal mensen erop plaatsen met de tekst. âZo klaar met Corona pfffâ. Ja, ik ben ook klaar met Corona maar ik houd me aan de maatregelen en dat zou jij ook moeten doen want dan komen we er misschien nog een keer uit. Ik ben echt allergisch voor mensen die het naar eigen zeggen zo zwaar hebben om vervolgens schijt te hebben aan de regels.
5 likes
Dit is natuurlijk vanuit mijn gebied en ik spreek niet voor alle WO opleidingen. Maar bij ons is het zo dat in verband met Corona werkgroepen zijn ingekort, dus er is al veel minder tijd voor de bespreking van de reguliere stof. Dus er blijft dan ontzettend weinig ruimte over om echt concreet te werken aan sommige (sociale) vaardigheden en mijn ervaring is overigens ook dat buiten Corona daar binnen het WO weinig ruimte voor is, maar dat het een geleidelijke groei is vanwege sociale contacten en interactie in groepen. Het âprobleemâ met digitaal of hybride onderwijs is dat studenten soms echt een slechte werkomgeving hebben. Ik heb bijvoorbeeld studenten die onderwijs volgen vanuit hun badkamer omdat ze thuis wonen met veel broertjes en zusjes, hele slechte internetverbindingen etc en dan ben je in zo een groep meer bezig met hoort iedereen me goed etc en alle stof bespreken en dan is er geen tijd meer om stil te staan bij âhoe bereid je je zelfstandig voor op onderwijsâ. Ik denk wel echt dat de kwaliteit van online onderwijs een beetje wordt overschat af en toe
7 likes
Ja, je kan inderdaad de deur uit maar je negeert letterlijk alle andere argumenten die ik net benoemde. Het hebben van een tuin of balkon waar je volledige privacy hebt en waar je altijd naartoe kan is wel iets anders dan een bankje ergens in een park. Fijn dat het voor jou prima werkt, maar je kan toch ook begrijpen dat andere mensen wel echt behoefte zouden hebben aan een tuin of balkon?
15 likes
Ik zie het dus vanuit beide perspectieven (docent van mbo-studenten en zelf hbo-student) en dan is het zo bizar dat ik als student ontzettend lang moet wachten op feedback/hulp. Terwijl ik zelf gewoon dagelijks mijn eigen studenten help etc. :â)
Maar ik vind het soms wel erg als studenten gewoon niet doorhebben dat het voor docenten ook gewoon een kuttijd is en zeker als beginnend docent. Dat ze serieus denken âooh Helvegen gaat even voor een webcam zitten, wat lullen en klaarâ.
9 likes
Ik denk dat je je best verkijkt op hoe makkelijk het is om onderwijs naar online te verplaatsen, met hoorcolleges en theoretische werkgroepen kan dat misschien nog wel (al gaat dat ook niet zo soepel en vormt dat scherm wel een extra barriĂšre). Maar wat dacht je van practica, (meeloop)stages, labwerk. Dat kan niet vervangen worden met een youtube filmpje en een online vragenlijst.
Overigens denk ik dat je ook vergeet dat dit voor (vooral de jonge, nieuwe) studenten dit een periode is die niet alleen gaat om naar colleges gaan en tentamens maken, maar ook om jezelf ontwikkelen, jezelf los trekken van je ouders, nieuwe mensen leren kennen, nieuwe dingen uitproberen, op je bek gaan en weer opstaan, etc etc. Dat is nu allemaal weg
Ik zie berichten in deze strekking vaak voorbij komen en ik snap eigenlijk niet zo goed waarom. Mensen zeggen dat ze het zwaar hebben en je eerste ingeving is om te zeggen dat dat niet terecht is en het allemaal wel meevalt. Je kan ook gewoon accepteren dat die mensen het ook zwaar hebben (net als veel anderen), waarom die noodzaak om dat te ontkrachten? Ik vind dit eigenlijk een soort âmijn cavia is doderâ-post, al is het dan misschien meer een âje cavia is helemaal niet dood, het valt allemaal wel meeâ-post. Je moet het ook zien vanuit de wereld en belevenis van die jongeren, die is gewoon heel anders dan die van werkende twintigers/dertigers. Een voorbeeld, peuters hebben nog een kleine belevingswereld en zetten het op een gillen als hun ijsje op de grond valt. Als volwassene doe je dat (doorgaans) niet meer, want je kan relativeren dat het niet het einde van de wereld is. Maar je zal niet tegen een peuter zeggen dat hij zich niet moet aanstellen omdat er ergere dingen zijn, want voor hen is dat gevallen ijsje op dat moment hun wereld en het ergste wat er bestaat. Voor jongeren/studenten bestaat hun wereld uit je lostrekken van je ouders, proeven aan zelfstandigheid en nieuwe dingen uitproberen, en alles wat daarbij hoort is nu weggevallen. Dan kan je wel zeggen dat ze zich niet zo moeten aanstellen, maar als al die dingen die nu niet meer kunnen op dat moment het belangrijkste in je leven zijn is dat gewoon heel zuur en deprimerend.
50 likes
Haha bij mij voelt het nog steeds beurs, hoofdpijn trok gistermiddag weg en geen last meer van gehad.
Maar inderdaad had hetzelfde, dan werkt het tenminste.
1 like
Het is ook gewoon allemaal kut. Dat moeten we niet vergeten. Maar we zijn denk ik ook wel weinig gewend. Zet een random persoon in een arme wijk in India neer en ze worden ook doodongelukkig. Daarmee wil ik niet zeggen dat ze het daar erger hebben, maar we zijn gewoon gewend aan ons leven hier. Een leven wat voor de meeste mensen gewoon makkelijk is. Plus de maatschappij is al zo lang gericht op alles beter, mooier, sneller, rijker. En gewoon alles kan. En nu kan t niet allemaal en denk dat daar ook een stuk onvrede ligt. Het leven is gewoon opeens anders.
Iedereen mag t kut vinden en t zwaar hebben. Want dat is t ook gewoon. Maar hoop niet dat t gebruikt wordt om te vroeg te versoepelen waardoor we straks weer en nog dieper in de shit zitten.
Ohja ergens vind ik dat we dus gewoon maar moeten accepteren dat t kut en zwaar is. Maar ooit zal t wel weer beter worden.
6 likes
Door te onderzoeken wat de bredere oorzaken zijn dat studenten hier zo aan ondergaan en ja, ook te erkennen dat ze in het algemeen weinig veerkrachtig lijken te zijn, doe je niet af aan het gevoel dat er nu is. Dat mag er zijn. Je zoekt alleen naar oorzaken.
En wat je verder zegt over dat het niet leuk is om te horen dat je veerkracht niet top is. Nee, dat is niet leuk. Maar zo erg is het toch niet om dat te erkennen? Mensen zoeken de oorzaak graag buiten zichzelf (de pandemie), maar niet bij zichzelf (waarom komt dit bij mij zo hard aan?).
Ook op maatschappelijk niveau trouwens. Het is allemaal de schuld van de pandemie, niet van het beleid in de jaren ervoor waarvan de mankementen door de pandemie worden blootgelegd.
6 likes
Maarja als het niet openen van de mbo/hbo/woâs nog meer ernstige gevolgen heeft is het misschien wel het overwegen waard. Ik denk dat er echt wel spelingsruimte is om die weer gedeeltelijk en aangepast te openen, zonder dat dat al te veel risicoâs met zich meebrengt.
4 likes