Dankjewel voor je reactie! 
Toch nog positief getest. Shitttt.
Ohh balen! Hopelijk krijg je alleen lichte klachten.
Weet je hoe je het mogelijk hebt opgelopen?
Edit: of ben jij die forummer met meerdere besmette familieleden? Geen ontsnappen aan 
Yes mân ouders en zusje hadden het 6/7dagen geleden al. Moest 5 dagen in isolatie dus zat al 5 dagen op mân slaapkamer, maar helaas. Heb tot nu alleen klein beetje hoofdpijn sinds vannacht dus hopelijk blijft het daarbij idd.
7 likes
Ik denk dat ik die 3 weken extra gemanifesteerd heb omdat ik al voelde dat er een teleurstelling gaat komen.
Nu ga ik manifesteren dat ik rond april tenminste 1 leuk ding kan doen. 
En anders ga ik buiten zitten trommelen op een pan!
6 likes
Ik denk dat op 1 april alles weer open gaat.
Ongevraagde tip, maar als je van sporten houdt en je zoekt iets om in het weekend je zinnen te kunnen verzetten: ga buiten sporten! Wandelen, hardlopen, yoga, work-out, you name it. In een natuurgebied of in een park. Mij helpt dat enorm!
2 likes
En dit was echt nog niets in vergelijking met waar we nu in zitten. Gelukkig weten we niet alles van tevoren 
2 likes
En het is ook niet zo dat het onderwijs dezelfde kwaliteit heeft, dat het enige verschil is dat het online is. Mijn docenten waren ineens allemaal onbereikbaar, totaal onwillig om aanpassingen te doen waardoor opdracht ineens tien keer moeilijker werden, colleges vielen uit/er was gewoon ineens geen les meer. Zie dan maar eens de motivatie te bewaren om door te zetten. In je eentje op je kamertje.
27 likes
Ik ben student. Het is behoorlijk jammer van een deel van mijn studententijd ja, dromen worden bruut weggeslagen maar goed, iedereen heeft het zwaar.
Wat het uitzichtloze denk ik is, is dat er inderdaad geen perspectief wordt geboden op wanneer er voor ons weer dingen kunnen. Nu zit je op je kamertje van 6 m2 constant achter je laptop. En in die kamer slaap je ook, en doe je alles. Wisselen van studieomgeving voor de afwisseling gaat niet. En ik heb zelf bijvoorbeeld geen tuin/buiten, dat vind ik wel zwaar. Nu heb ik al wel goede contacten opgebouwd, maar er zijn genoeg (vaak eerstejaars of internationale) studenten die niet contacten hebben kunnen maken en al maanden moederziel alleen zitten. Bovendien denk ik gewoon ook dat onze generatie jarenlang de schulden en lasten hiervan zal gaan dragen. Al met al, ook omdat er geen âhoopâ geboden wordt, zie ik het tamelijk somber in ook. Ik ben echt iemand die voorheen ontzettend veel sociale contacten had, en het valt me zwaar om dat niet meer te hebben en mijn âgoudenâ jaren in rook op te zien gaan. (Maar nogmaals, iedereen heeft het zwaar en dat snap ik ook. Probeer alleen uit te leggen waarom studenten zich neerslachtig voelen)
22 likes
Ik werk in het WO en ik snap heel goed wat je bedoelt, en ik denk dat dit ook zeker opgaat voor studenten die al wat verder gevorderd zijn in hun studie en wel een ânormaleâ studententijd hebben gekend. Maar bij eerstejaarsstudenten is het soms echt schrijnend, als we ervan uit gaat dat ze van het VWO komen hebben ze sinds januari 2020 niet normaal les gehad (na de kerstvakantie is er meestal een tentamenweek, dan voorjaarsvakantie en toen kwam coroon). En je merkt aan die groep studenten wel dat ze echt een stukje âontwikkelingâ missen. Ze zijn een soort van losgelaten door de middelbare school zonder helemaal âafâ te zijn en er wordt op het WO wel van ze verwacht dat ze bepaalde vaardigheden hebben om gewoon zelfstandig te werken. En er zitten absoluut studenten tussen die ook zonder Corona een kut werkhouding hebben en niet vooruit te branden zijn, maar nu wordt ook een groep studenten die dat normaliter niet heeft een beetje opstandig en ongemotiveerd. En ja het kan altijd erger, maar dat is natuurlijk niet altijd een troost voor je eigen situatie en soms kun je als 17/18/19 jarige ook je eigen situatie niet helemaal relativeren. Ik geloof ook absoluut dat dit langzamerhand wel goed gaat komen met deze groep, maar ik snap hun frustraties ook en vooral als het vaak wordt weggezet onder het mom van âdoe normaal/niks gewend/verwend nest/niet klagenâ.
11 likes
Ik denk bij studenten (ook mezelf) ook: wat hebben we gedaan dat studenten blijkbaar zo weinig veerkracht hebben? Die groep zou dit aan moet kunnen. Jong, slim, grotendeels gepriviligeerd als hell. We zijn echt niks gewend. Dat perspectief mis ik, het zoeken naar de oorzaak buiten de coronacrisis die het blootlegt. Het gaat vooral om de individuele verhalen.
En die constante focus in de media op hoe zwaar het allemaal niet is, kan ook versterkend werken. Wanneer is het gehoord worden en wanneer is het de put in geholpen worden?
7 likes
Ik heb trouwens meer last van de mensen die overal tegenin gaan En overal complottheorieën zien dan van de maatregelen.
3 likes
Tuurlijk heeft iedereen het zwaar nu, maar ik ben oprecht blij dat ik niet meer studeer nu. Dat je daar zit weg te kwijnen op een kleine kamer, geen fatsoenlijk onderwijs en waar je vaak ziet dat studenten vriendschappen aangaan die ze voor lange tijd hebben lijkt me dat nu ook een stuk lastiger. Grote kans dat je bijbaantje weg is gevallen in de tussentijd maar je schulden lopen wel op.
Ook zie ik zoveel mensen die gewoon lekker op kantoor gaan werken, kijk hoe druk het is op de wegen. Jongeren hebben die keuze niet, dus ik snap best dat zij ook enig perspectief willen, al is het een dagje per week op termijn naar de uni ofzo.
Vind dat er hier soms wat makkelijk gedacht word over jongeren die âklagenâ terwijl dat natuurlijk lekker makkelijk is vanuit je toch wel iets comfortabele positie met een betaalde baan en (koop)woning (even redenerende vanuit het beeld dat ik het van de gemiddelde forummer)
44 likes
Dan zie jij dat niet zo, ik voel dat zelf ook nog niet zo heel erg, probeer gewoon positief te blijven, maar ik ken wel studenten die zich wel zo voelen. Heb helaas zelfs al een zelfdoding naar aanleiding hiervan meegemaakt. Dus om me heen hoor ik wel trieste verhalen. En bedoel inderdaad ook perspectief op korte termijn, maar op lange termijn denk ik ook dat onze generatie dadelijk op kan draaien voor alle schulden en dat stemt me ook somber. Maar, persoonlijk gaat het met mij nog prima, maar ik zie wel mensen om me heen wegkwijnen.
9 likes
Snap ik. Maar ik was bijvoorbeeld zelf bezig met iets wat echt ânu of nooitâ is, en toen werd daarin ineens een hoop gecanceld. Dat was een jeugddroom die niet meer doorgaat en dat vind ik dan wel zuur. Maar natuurlijk is alles relatief
2 likes
Wat valt hier niet aan te begrijpen? Het is echt prut als je al een jaar op een kleine studentenkamer zit waarbij je niet even de tuin in kan om te ontspannen, nog geen balkon hebt om een drankje op te drinken of een boek te lezen en je wellicht het komende jaar ook nog vast zit op je kamer. Je kan in de avonden geen wandeling maken, met het mooie weer moet je de parken opzoeken waar het vervolgens bomvol zit met andere mensen en je ook geen privacy of rust hebt. Je kan eigenlijk letterlijk geen kant op behalve je kamer, waar je leeft, werkt, slaapt, sport, ontspant. Alles in dezelfde ruimte moeten doen is oprecht slecht voor je, dan kan het hebben van een tuin al een uitweg zijn.
44 likes
Ugh ja relatief gezien kan het altijd erger natuurlijk. Hoe zou jij het vinden als je er helemaal doorheen zit en iemand zegt tegen je dat het ligt aan je veerkracht 
Wat er nu gebeurt is toch ook heel heftig? Ik vind het niet erg om dat te erkennen, dat gebeurt gelukkig ook gewoon.
25 likes
Ik deel je kijk erop, ik voel me soms ook echt een oma die denkt âhoe moeilijk is het kinders?â Maar ik ben zelf ook een student van midden 20. En ik kan me ergens wel voorstellen dat sommige het zwaar vinden. Ik heb geluk dat ik af en toe naar stage kon, waardoor ik niet 24/7 thuis zat en er wat ritme in je dag komt. Maar ook dingen als stage zijn gewoon anders en moeilijker te krijgen/vormgeven in deze tijd. Ik denk ook âjongens, gewoon nog even doorzetten, we moeten dit met zân allen doen en niemand vind dit leuk of zit hierop te wachtenâ maar ik denk dat sommigen gewoon nog niet zoveel hebben meegemaakt in het leven en (vanuit huis) wellicht niet hebben meegekregen hoe je met tegenslagen om moet gaan. Door risicogroep ben ik extra voorzichtig dus zie sinds de zomer geen vrienden (ook omdat zij zich vanaf toen niet echt aan de maatregelen hielden dus ik dat niet aandurf) en ja, ik vind dat lastig. Maar ik zorg gewoon dat ik online contact met ze heb en dat ik nieuwe hobbyâs zoek om mijn tijd nog een beetje leuk in te vullen.
ââââââââââââââ/
Ik irriteer me vooral aan de mensen die dan fotoâs met meer dan het toegestaande aantal mensen erop plaatsen met de tekst. âZo klaar met Corona pfffâ. Ja, ik ben ook klaar met Corona maar ik houd me aan de maatregelen en dat zou jij ook moeten doen want dan komen we er misschien nog een keer uit. Ik ben echt allergisch voor mensen die het naar eigen zeggen zo zwaar hebben om vervolgens schijt te hebben aan de regels.
5 likes
Dit is natuurlijk vanuit mijn gebied en ik spreek niet voor alle WO opleidingen. Maar bij ons is het zo dat in verband met Corona werkgroepen zijn ingekort, dus er is al veel minder tijd voor de bespreking van de reguliere stof. Dus er blijft dan ontzettend weinig ruimte over om echt concreet te werken aan sommige (sociale) vaardigheden en mijn ervaring is overigens ook dat buiten Corona daar binnen het WO weinig ruimte voor is, maar dat het een geleidelijke groei is vanwege sociale contacten en interactie in groepen. Het âprobleemâ met digitaal of hybride onderwijs is dat studenten soms echt een slechte werkomgeving hebben. Ik heb bijvoorbeeld studenten die onderwijs volgen vanuit hun badkamer omdat ze thuis wonen met veel broertjes en zusjes, hele slechte internetverbindingen etc en dan ben je in zo een groep meer bezig met hoort iedereen me goed etc en alle stof bespreken en dan is er geen tijd meer om stil te staan bij âhoe bereid je je zelfstandig voor op onderwijsâ. Ik denk wel echt dat de kwaliteit van online onderwijs een beetje wordt overschat af en toe
7 likes