Ik zeg juist dat ik het erger vind voor bepaalde groepen dan voor mezelf, kijkende naar de situatie waarin ik me bevind. Daaronder zitten jongeren, ja, omdat zij nog niet de stabiele basis hebben die volwassenen wel hebben qua betaald werk en huisvesting. Ik vind dus wel dat sommige groepen extra getroffen worden. Wil niet zeggen dat ik dit enkel voor jongeren vind, gaat ook over andere groepen in de samenleving. Hoe kut ik de situatie zelf ook vind, ben ik blij dat ik nu niet studeer of geen jonge kinderen heb, etc.
Ik denk ook dat bij de keuzes voor opening gekeken wordt naar wat nog overeind zal staan als het nog een half jaar dicht is, en nouja de scholen zullen niet omvallen en de kappers wel.
Ik vind het best erg dat er liever relatief minder belangrijke sectoren worden geopend dan dat er goede steunpakketten worden geboden (al ben ik geen expert op gebied van steunpakketten dus correct me if im wrong)
Ik denk dat het ook wel fijner zou zijn als de bibliotheken weer open zouden mogen voor studenten. Dan kunnen de studenten die thuis geen fijne plek of leefomgeving hebben om te studeren daarheen om zich op hun studie te richten. Komen ze ook even de deur uit en wisselen van omgeving doet ze misschien ook wel goed. Genoeg vrienden van mij die zeggen dat ze zich thuis voor geen meter kunnen concentreren door allerlei factoren en de bieb zo ontzettend missen omdat dat echt de plek was voor hun om te studeren.
Overigens vind ik die ‘‘battle der generaties’’ echt doodvermoeiend. Het is voor iedereen zwaar, voor iedereen kut en het maakt het geen haar beter als alle generaties met vingertjes naar elkaar gaan zitten wijzen en piepen dat anderen het minder zwaar hebben en verwend zijn en ‘‘ik het toch echt het zwaarst heb’’.
Ik denk dat de VVD liever ondernemers paait dan studenten, dus met die beredenering is het een heel logische (maar wel erg jammere) stap.
Maar het is toch heel afhankelijk van je persoonlijke situatie en voorkeuren wat prettige huisvesting is? Op kamers wonen kan ook een voordeel zijn in vergelijking met een eigen huis hebben. Ik woonde in het begin van de pandemie nog in een studentenhuis en daar was dus altijd wel iemand thuis en in voor een spelletje, film kijken, samen eten, samen thuiswerken etc. Nu woon ik samen met iemand die nog buitenshuis werkt en zit ik overdag de hele dag alleen thuis en dat vind ik mentaal eigenlijk veel zwaarder dan toen ik nog op kamers zat.
Ik vind juist dat er momenteel veel teveel focus is op hoe zwaar jongeren het hebben. Ik denk als ik dat hoor ook steeds: iedereen heeft het zwaar, alleen op een andere manier. Jonge ouders die met kleine kinderen moeten thuiswerken, alleenstaande ouderen die bijna niemand zien (want risicogroep), de horeca ondernemer of kapper van 50, studenten, net afgestudeerden die geen baan kunnen vinden, afgestudeerden die wel een baan kunnen vinden maar bij een nieuwe werkplek moeten starten vanuit huis etc. etc. etc. Ik kan echt bijna geen groep bedenken voor wie het nu niet zwaar is. Ik werk al bijna een jaar vanuit huis en zie eigenlijk niet in hoe dat minder zwaar zou zijn dan studeren vanuit huis.
Het is sowieso heel lastig om bijvoorbeeld bepaalde vaardigheden via digitaal onderwijs bij te brengen (bijv. leren plannen en elkaars planning voorzien van feedback). Ik heb het echt wel geprobeerd en op verschillende manieren, maar ik denk dat de helft gewoon niet aankomt en/of blijft hangen. Sommige dingen gaan gewoon slechter op een afstand en bovendien had ik maar 25 á 50% van de normale tijd die daarvoor staat. Collega’s en andere onderwijsprofessionals zeiden hetzelfde. Enerzijds was het wel fijn om dat te horen, want ik twijfelde ontzettend aan mijn eigen capaciteiten. Het is zelfs zo erg geweest dat ik enkele keren heb gehad van ‘misschien moet ik gewoon stoppen want ik voel me een waardeloze docent’.
Maar voor veel ondernemers wordt toch iets geboden? (click collect, afhaal, buiten sporten, straks dus contactberoepen open). Terwijl dan de bibliotheken en universiteiten nog steeds volledig gesloten zijn.
Er is gister toch gereageerd door iemand met een onderzoek oid waaruit bleek dat het vaker voorkomt
Ik kan niet voor andere mensen in het onderwijs spreken, maar daarvoor zijn heel veel verschillende redenen te benoemen en vaak is het een combinatie die maakt dat je minder tijd hebt:
- Bij digitale lessen wordt veel meer tijd weggesnoept door dingen die bij fysieke lessen minder spelen (problemen met het inladen van videos, studenten die je handmatig moet inbellen etc).
- Roostertechnisch is alles lastiger te realiseren, vooral omdat je op locatie ook met een beperkt aantal lokalen zit. Stel je wilt iedere klas minstens 1 dag per week op locatie, dan moet je dus rekening houden met de groepsgrootte. Groepen moeten dan worden opgesplitst om aan de anderhalvemeterafstandsregel te voldoen, waardoor klassen allebei de helft van de normale lestijd krijgen. Bovendien moet je dan rekening houden met reizen van studenten en docenten (docenten die 's ochtends bijvoorbeeld thuis meerdere lessen geven). En dan heb je ook nog duale lessen, de nachtmerrie van iedere docent en student.
- Andere onderwijsdingen moeten ook nog plaatsvinden, bijvoorbeeld vergaderingen en de afname van examens. De examens moeten dan ook nog in het rooster worden gepropt en worden vaak op locatie afgenomen. Je moet dan ook nog rekening houden met reistijd van studenten.
- Tekort aan personeel en veel mensen die (deels) uitvallen, bijvoorbeeld omdat ze zelf ook nog 3 kinderen thuis hebben. Dan moet je het werk herverdelen onder collega’s.
- Motivatie en efficiëntie: de rek is eruit. Sommige scholen hebben de onderwijstijd verkort omdat het eigenlijk gekkenwerk is om te verwachten dat jongeren 8 (!) uur op een dag aan lessen achter hun laptop volgen met hooguit een pauze van 30 minuten.
Ik ben zelf thuiswonend student en daar ben ik nu erg blij mee, ondanks dat ik me op momenten behoorlijk eenzaam voel. Ik ben juist actief op zoek gegaan naar iets nuttigs, zo ben ik vrijwilliger voor het Rode Kruis op vaccinatielocaties. Onbetaald, maar zelfs dat maakt me niet meer uit omdat het me mentaal zo goed heeft gedaan om eruit te kunnen! Het is fijn om iets bij te kunnen dragen en toch een soort win-win situatie.
Je hebt gelijk als het gaat om een stabiele basis, is ook een generalisering natuurlijk. En je hebt ook wel een punt als het gaat om minder denken in groepen. En ja het is de schuld van de pandemie, uiteraard, maar persoonlijk vind ik het voor studenten wat wrang dat zij geen uitzicht hebben tot onderwijs waar kantoormedewerkers nu nog te vaak gewoon voor zichzelf kunnen bepalen om op locatie te werken. Als er straks versoepelingen mogelijk zijn zou ik het geen probleem vinden om eerst de hogescholen/uni’s te openen, ook als dat betekent dat men wat strenger is mbt thuiswerken. Waar ik werk hebben sommige collega’s nog geen volledige week thuisgewerkt, terwijl dat wel gewoon mogelijk is. Op die manier heeft beleid wel degelijk zijn uitwerking op bepaalde groepen in de samenleving.
Ik zeg ook niet dat de universiteiten open moeten, ik wilde reageren op dat de ondernemers ook weinig mogen, want die kunnen dus meer dan veel hogere scholen op dit moment.
Collega van mij heeft dit, alles smaakt branderig.
Hoe staat het eigenlijk met die mogelijke verplichte quarantaine en het vliegverbod? Ik heb daar niks meer over gelezen.
Ik heb ook in oktober corona gehad, reuk en smaak toen helemaal weg. Na een paar weken kwam het weer terug, en gewoon normaal. Maar weer een paar weken later begon ik vreemde geuren te ruiken en ook smaken veranderen. Dat gebeurde vanaf december en is nu nog niet verbeterd.
Het is bij mij vooral groente en fruit dat anders smaakt. Wat ik niet meer lekker vind: paprika, komkommer, meloen, peer, aubergine, cola en de geur van banaan. Bier en mandarijnen smaken ook anders, maar niet zoals de andere producten. Het meeste lijkt het nog op dat het overrijp/rottend is. Oh en ook als we friet halen wordt ik niet goed van de stank die eraf komt, heel vies en intens.
En soms ruik ik dus ook een soort rottende geur en soms ook een soort chemische lucht die ik niet kan thuisbrengen.
Vind dit nu net het punt wat een wereld van verschil maakt in hoe je je voelt. Veel studenten hebben dit dus niet omdat ze volledig onderwijs volgen en al het andere wat ze hebben (commissies, verengingen, bijbaantjes, sport etc) is komen te vervallen.
Daarom zeg ik idd ook dat ik wel begrijp dat dat zwaar is en dat ik toen geluk had. Overigens zit ik nu zelf ook in deze situatie (en tussendoor ook regelmatig doordat stagebedrijf meerdere malen lange tijd dicht moest). Ik ben zeer gevoelig voor psychische shit (been there) en denk dat het juist nu zo belangrijk is om te kijken naar wat wèl kan, ook als dat nieuwe hobby’s zijn of een simpele wandeling. Is dat altijd makkelijk? Absoluut niet. Maar ik zie om mij heen dat met name leeftijdsgenoten (ook oudere mensen hoor, maar ik zie vooral leeftijdsgenoten) echt schijt hebben. Een rondje buiten dit weekend en ik zag meerdere clubjes bij elkaar zonder afstand. Op Social Media idem dito. Ik vind dat best lastig te verkroppen omdat mensen wel klagen over hoe kut Corona is (is het ook) maar zich dan niet aan de regels houden. Snappen ze dan niet dat ze de maatregelen zelf zo in stand houden? Dat als we ons nu gewoon even aan de regels houden, we straks wel weer ‘legaal’ kunnen afspreken, op het terras kunnen zitten en fysiek les kunnen krijgen?
Maarrrr… er is vaak wel de mogelijkheid om op de uni te studeren toch? Mijn zusje (Amsterdam) kan ook gewoon naar de universiteit en ziet daar vriendinnen. Er is wel plek voor een max aantal (ivm afstand) en ze volgt de colleges online
Ik heb eind september corona gehad en heb dit ook maar echt alleen met aardbeien, of dingen met aardbeiensmaak zoals jam of aardbeienyoghurt. Alsof ik pure schimmel aan het eten ben. Echt zo’n smaak alsof het verrot is.
Klinkt misschien raar, maar wat fijn om te horen!
Ik dacht echt even dat ik gek werd.
Het smaak- en geurverlies is inderdaad een bekend fenomeen, maar omdat het bij mij na een aantal weken weer terug was had ik dit niet verwacht.
Anderen ook bedankt voor jullie reacties.