Ik heb hier vannacht over nagedacht omdat ik niet kon slapen haha.
Het klinkt heel eng, maar je moet het wel in de context zien en dit zijn twee heel andere situaties. In maart gingen er ook plaatjes rond waarbij de statistieken van Nederland en Italië werden vergeleken, met daarbij de boodschap dat we op dit tempo Italië direct achterna zouden gaan. Dat is gelukkig ook niet gebeurd. Je kan heel veel informatie halen uit statistieken, maar je kan je er niet op blindstaren, de context waarin die cijfers plaatsvinden maakt ook een groot verschil.
Die hoge aantallen hele zieke mensen in maart zijn vooral gekomen omdat vlak daarvoor er nog grote evenementen als carnaval waren, en omdat tot 14 maart je nog overal met 99 man op elkaar in de kroeg kon staan. Vooral op die grote evenementen heeft het virus ongemerkt om zich heen kunnen slaan en heel veel slachtoffers kunnen maken omdat niemand zich van kwaad bewust was. Tussen het moment van besmetten en zo ziek worden dat je op de IC komt zit vaak 3 weken, dus die echt grote piek moest toen nog komen.
Nu zijn er al maanden geen grote evenementen meer geweest en zijn er overal maatregelen genomen om te voorkomen dat het weer zo uit de hand loopt. Natuurlijk gaat het niet overal goed, er worden soms kleine feestjes opgedoekt en niet iedereen houdt zich altijd aan de maatregelen, maar een heel groot deel van de mensen gelukkig ook wel. Het speelt ook mee dat de universiteiten en hogescholen weer open zijn, middelbare scholen weer op volle capaciteit, sommige kantoren ook weer meer. Daar horen ook wel nieuwe besmettingen bij, die zie je ook vooral bij jonge mensen nu en dat sijpelt ook door naar de oude/zieke laag van de bevolking die dan weer op de IC beland. Maar het hoeft gelukkig niet direct te betekenen dat we weer direct op zo’n enorme piek afstevenen, laten we hopen dat dit een kleine opleving is en dat het hierbij blijft.
