Dit zijn niet mijn woorden, ik citeer! Discussie ging over de mogelijkheden die het dagelijkse leven destijds bood (ten opzichte van de huidige maagregelen) en geldt uiteraard alleen voor mensen die inderdaad geluk hebben mer de manier waarop zij de oorlog hebben beleefd (wat is hier een goed woord voor). Had ik wat beter kunnen omschrijven. Mijn post was een reactie op de discussie rondom de brief en ik wilde de perspectieven die ik gehoord heb graag delen en was benieuwd of meer mensen hier zulke gesprekken hebben gehad. Hoop dat duidelijk is dat ik geen enkel leed probeer te bagatelliseren.
Edit: Wat jij zegt in je volgende post bedoel ik inderdaad! En denk aan de lichamelijke achteruitgang door het uitblijven van behandeling als ergotherapie/logopedie/fysiotherapie in de verpleeghuizen.



