Ik voel me zo schuldig dat ik nog steeds geen rijbewijs heb (zeker op mijn leeftijd) en dus mijn ouders niet kan helpen door bv boodschappen te doen. Hoewel ze nog fit zijn, zijn ze wel bejaard en vallen onder de risicogroep. Ik zou het met het OV doen moest het kunnen, maar ze wonen in the middle of nowhere, dus zelfs als ik naar het plaatselijke station geraak, is het enorm moeilijk om naar de winkel te geraken en vervolgens met een lading boodschappen naar hun huis. Mijn zus (die al lang laat merken dat ze het dom van me vindt dat ik nog steeds niet rijd) is me natuurlijk ook weer aan het guilt trippen en ik trek het me zo aan. Fuck.
Mijn ouders hebben trouwens wel een auto, dus mijn vader is de boodschappen zoals gewoonlijk gaan doen. Ik heb het nog eens extra benadrukt dat hij maar meteen genoeg moest kopen bij de supermarkt zodat ze een hele tijd verder kunnen want ik wil echt dat ze zo min mogelijk buiten komen, liefst gewoon niet meer.
Ik voel me echt zo een gefaalde dochter nu. En ondertussen zit ik hier lekker in mijn appartementje met al mijn eten enzo.



