Ik weet niet zo goed waar ik mijn ergernis moet uiten/vraag moet stellen, maar ik vermoed dat dat hier wel kan.
Ik woon alleen, heb de afgelopen weken op kantoor gewerkt (alleen op een kamer, steeds ruim 1,5 m afstand gehouden van de enkele collegaās die er waren) en woon alleen. Ik werk nu deels thuis en deels op kantoor.
Omdat ik alleen woon en me nu toch wel wat eenzaam voel en een vriendin van me in dezelfde situatie zit, hadden we bedacht om komend weekend samen een wandeling op gepaste afstand te maken zodat we iig even elkaar kunnen zien omdat het anders zo eenzaam is. Zij heeft ook regelmatig laten weten dat ze flink stress heeft door het virus, ze is bang dat ze het krijgt etc.
Nu hoor ik ineens dat zij met een date heeft afgesproken bij haar thuis? Ze heeft hem enkele keren gezien en hij is volgens mij iemand die maar wat aanmoddert (komt niet opdagen op afspraken met haar etc). Wie weet met wie hij dus verder allemaal contact heeft.
Zij houden natuurlijk echt niet die 1,5 meter afstand van elkaar.
Het irriteert me dat ze zomaar met iemand afspreekt, terwijl ze me eerst dagenlang appt dat zo doodsbenauwd is voor het virus. Ik snap echt niet wat sommige mensen niet snappen aan āhoud afstandā.
Ik voel me een beetje een zeur, maar ik vind het zelf nu ook niet meer zo prettig om met haar die wandeling te gaan maken. Ze neemt het kennelijk niet zo nauw met de maatregelen. Ik zou het liefst willen zeggen dat ik vind dat ze onverstandig bezig is etc, maar ik heb ook niet zoān zin in een hele heisa.
Wat vinden jullie hier nou van? En wat zouden jullie doen?