Haha ja ik zei van de week al dat ik die discussies op FB niet om aan te zien vindt hihi. Dat ging toen over beschermingsmiddelen. Dat onderwijs niet moet ‘zeiken’, want in het ziekenhuis werken ze soms ook zonder --> huh, top redenatie :’)
Maar ik hoop dat we met z’n alle kunnen varen op de “experts” ofzo. Zo als we dat nu ook goed en kwaad proberen te doen met de gezondheidskwestie. En als zei zeggen dat het nodig is, dan zal dat zo zijn.
Ik reageerde op een bericht en zei al: ik wil geen vergelijkingen of het ene beroep zwaarder is dan een ander.
Dat óók nog eens. Volgens mij moeten we gewoon even niet zeuren maar gewoon doen. Met zn allen.
Niet meer pokon erbij gooien dan krijgen we reuzecavia’s. Klagen is gezond maar omgaan met veel mensen die vaak klagen is wel slecht voor je eigen gezondheid. Kortom klaag met mate maar niet met maten. 
Ik denk eigenlijk alleen maar dat als de regering zich echt zo’n zorgen maakt over het welzijn van kinderen en leerachterstanden dat ze dan hun portemonnee open moeten trekken in plaats van een beroep doen op de vakantiedagen van leraren. Je wordt natuurlijk geen leraar omdat je schijt hebt aan kinderen, dus veel leraren doen al veel meer dan ze eigenlijk moeten uit verantwoordelijkheidgevoel. Ik zou het gewoon oneerlijk vinden om ook dit nog van ze te vragen terwijl het grootste motief gewoon ‘oppas voor de kinderen’ lijkt.
Ik vind dat ook een hele andere situatie dan bijv. commerciële bedrijven waar nu de vakantiedagen worden ingetrokken maar waar mensen wel altijd al een riant salaris en veel waardering krijgen en niet werken vanuit een passie om voor anderen te zorgen bijv.*
*Ik kan vast niet alle grote commerciële bedrijven over één kam scheren maar ik bedoel bijv. grote advocatenkantoren, consultancybureau’s e.d. waar de ‘burn-out-rate’ ook vrij hoog ligt, maar toch vind ik dat anders.
Dit is precies wat ik bedoel. Het kan even niet anders.
Het inkorten van de zomer vakantie is niet de enige oplossing die de onderwijsraad aandraagt. Dat is wat het in de headlines het lekkerst doet, er zijn andere minder drastische opties en het advies is genuanceerder dan je in de media leest.
Nu wordt er net gedaan alsof leerkrachten helemaal geen vakantie meer hebben, daar is sowieso geen sprake van. Het gaat om eventueel verkorten, niet om helemaal weglaten.
@Shaaar ik zag net nog je edit op je eerdere post. Ik weet heel goed hoe vakanties in het onderwijs worden opgebouwd en dat het zo is dat je die vakantie verdient doordat je door het jaar heen enorm veel overuren maakt die niet op een andere manier gecompenseerd worden. Ik heb dit jaar vooral voor de crisis al zoveel uren gemaakt, dat ik nu al wel vakantie zou mogen opnemen. Maar die uren doen er dit jaar voor een keer even wat minder toe. Heel vervelend, maar iedere sector moet nu wat inleveren en dat heeft niets te maken met dat de ene cavia doder is dan de ander. Juist niet.
Daarbij, als iemand in een burn-out belandt doordat diegene 3 weken vakantie heeft ipv 5 weken, dan is er eerder al wat misgegaan en moet dát worden aangepakt. Eerder grenzen aangeven, andere maatregelen om de werkdruk te verlagen, etc (dat probleem zit sowieso veel dieper dan deze crisis alleen).
Edit: ik zeg trouwens niet eens dat ik per se voorstander ben van verkorten. Maar als de scholen nog langer dicht moeten, zie ik ook niet echt een andere optie om de achterstanden in te lopen.
NEEEEE nu vind ik het niet leuk meer.
Ik lees idd vooral vakantie inkorten en langere dagen, en dat dat dan beide weer opties zijn waar veel leraren van gaan steigeren.
Als er andere opties zijn, is dat hartstikke fijn, en ik hoop dat ‘ze’ daar dan net zo goed naar gaan luisteren en… de experts dan een oordeel vellen en we het daar mee zullen doen…
Die dagen doen er voor jou dus minder toe, maar ik denk dat het echt fijner zou zijn als je je collega’s die aangeven die dagen nodig te hebben, zou steunen. Want ik denk dat twee weken extra vakantie ervoor kan zorgen dat je net genoeg oplaad, na deze hectische periode. Dat er als je nu een burnout krijgt door die paar extra weken, al eerder iets is fout gegaan is evident, maar we weten toch allemaal dat er op het gebied van werkdruk iets niet helemaal goed zit in het onderwijs? Waarom zou je die werkdruk dan nu verhogen als er andere alternatieven zijn én waarom zou je collega’s afvallen die stellen dat ze niet bereid zijn tot die verhoging en daarmee hun grenzen aangeven.
Als we dan toch zo nodig de oorlogsmetafoor moeten gebruiken (ik vind dat echt overdreven maar ok.) Het verschil is dat als er een oorlog is, ook normale mensen naar het front moeten, niet alleen beroepsmilitairen. Ik zie mama de advocaat en papa de consultant* nog niet zo snel hun werk en salaris opzij zetten om te gaan helpen in het onderwijs tot deze ‘barre tijden’ over zijn. Ik vind het nogal gemakkelijk om tegen een ander te zeggen: ‘Je bent een strijder aan het front! Zet ‘m op hè!’
*Nu lijkt het echt alsof ik deze mensen haat maar dat is echt niet zo.
Maar je zegt het zelf al: “hopelijk” gaan ze hier na deze crisis iets aan doen qua waardering/werkdruk. Daar roepen de zorg en het onderwijs al jaren om en ik geloof er niks van dat er iets gedaan wordt. Dan is het: “bedankt voor al het werken he, goed gedaan!” En vergeten we het weer als maatschappij.
En die vergelijking met een soldaat vind ik niet echt passend. Er is een grens te trekken op sommige punten en in sommige sectoren. Dan laat je andere sectoren niet in de steek of kunnen ze niet niet functioneren? Het is niet dat mensen nu massaal het werk willen neerleggen. Ze zeggen dat sommige dingen geen oplossingen zijn.
Los van dat ik ook niet zoveel heb met de oorlogsmetafoor:
Dat doen ze nu denk ik wel? Want heel veel bedrijven zeggen nu dat wanneer je door zorg voor je kinderen niet aan je contracturen kan komen, je vakantieuren of onbetaald verlof moet schrijven. Daarmee snoep je ofwel je vakantie weg die je had willen opnemen, of je hebt minder inkomen deze maand…
Ik zie dit zeker bij collega’s van mijn man waarbij de vrouw in de zorg (mijn man zit in de ICT en heeft alleen maar mannelijke collega’s haha) zit en veel uren maakt nu. Zij hebben nu zorg voor de 2,3,4, kinderen soms inclusief onderwijs, soms niet. En schrijven dus nu bijv 20u vakantie of 10u vakantie en 10u onbetaald verlof…
Edit; Mijn man is consultant 
Ik snap je wel hoor, maar dat gaat wel enkel over de zorg van je eigen kinderen en niet over helpen in het onderwijs. Die keuze zie ik mensen gewoon niet zo snel maken. Voor je eigen kinderen zorgen vind ik niet echt een keuze, dat doe je hopelijk gewoon. (Waarmee ik niet wil zeggen dat het niet zwaar is natuurlijk.)
(*Ik heb ook vrienden trouwens die advocaat of consultant zijn en mijn vriend en ik doen ook allebei werk dat niet echt wat toevoegt aan de maatschappij maar verder werkt bijna mijn hele familie wel in het (vooral basis)onderwijs dus mijn mening is wel gekleurd uiteraard…)
Ik kan me echt nog zo goed herinneren dat ik de persco keek waarin ze zeiden “21 april nemen we besluiten over het verloop ná 28 april” en nu is het gewoon alweer 21 fucking april. Aan de ene kant lijkt de tijd echt te kruipen, aan de andere kant voel het absoluut niet alsof ik al meer dan zes weken thuis zit.
Over 10 uur weten we meer. Ik vind het oprecht spannend.
Bedankt voor je uitleg. Aanvulling op wat @Dragoste hierboven al zei.
Maar als het een passie is, is het dan nodig om om de zoveel tijd te gaan staken bijvoorbeeld? Echt niet van mijn cavia jouw cavia. Maar soms raak ik best geïrriteerd als in weer een interview zie waarin een leerkracht zegt dat het zo zwaar is en dat snap(te) ik dan niet. Vandaar dat ik even wat tegengeluid wil horen aangezien ik maar 1 leraar ken en ze zegt dat leraren meer verdienen en ze het zo zwaar hebben zonder echte argumenten behalve we hebben ouderavonden.
@Howth dit is dan ook weer een een nietszeggende reactie. Misschien dat veel mensen dit inderdaad denken, versneld een papiertje halen, leuk salaris, maar niet nadenken over wat het leraarschap inhoud en dan daardoor ook sneller uitvallen omdat je er toch ook echt een passie voor moet hebben?
Maar juist omdat het een passie is wordt het steeds verder uitgekleed. Hetzelfde in de zorg, er wordt steeds meer gevraagd en meer weggenomen omdat mensen het beroep toch wel uitvoeren omdat ze een passie hebben.
Nou idd. Mijn jongste van 11 leert dan wel makkelijk dus misschien heb ik makkelijk praten maar ik kan me dus echt TOTAAL niet druk maken om de weken die ze nu missen. Al zal het tot de zomervakantie duren. Wat zeggen deze weken nou op al die jaren onderwijs die ze heeft gehad en die nog gaan komen? Nou ja ik maak me er in ieder geval niet druk om. Ze doet wat ze moet doen qua schoolwerk en lukt het niet dan maar niet. Ik ga er niet om stressen.
Nee natuurlijk dat is zo, maar ik bedoel dat zij dus ook offers maken. En indirect ook hun vakantie dagen (& daarmee vakantie) opgeven in deze crisis. Ook al hebben ze niet eens een vitaal beroep.
Bijv ook aan het einde van de maand ineens een deel van het salaris zien op hun rekening, wat best financiële gevolgen kan hebben. En dus ook ‘offers’ maken. Die misschien in het niet vallen met de IC-verpleegster die met leven en dood te maken heeft.
Maar ze stappen er ook niet van weg zeg maar. De offers die ze moeten/kunnen maken, maken ze. En dus ook niet de soldaat zijn die zeggen “Joe! Ik ga! Succes :D”