Er is hier vanalles geplaatst over het “gezeur” en dat het wel “meevalt” etc etc. Dan is het niet gek dat mensen zichzelf gaan verdedigen natuurlijk.
Omdat iedereen altijd wat te zeggen heeft over het onderwijs, mogen we er zelf ook even wat over zeggen dan.
Ik wil graag het volgende toevoegen aan deze scholen dicsussie:
- kinderen hebben achterstand. Achterstand waarop? Op de vastgelegde eisen van het ministerie? oh ja vast.
Op elkaar? Uiteraard, net zoals kinderen voorsprong hebben op andere kinderen. Zoals dat altijd is met kinderen onderling en ook altijd zo zal blijven.
Hebben de kinderen veel schoolwerk gemist? mwah.
Is het allemaal op de juiste manier binnengekomen? Vast niet.
Wat hebben ze dsn gemist? Een aantal kinderen geborgenheid, sociale contacten, rust, structuur. Allemaal dingen die als voorwaarde nodig zijn om te kunnen leren. Als dat straks terug is (of het er al die tijd gewoon was), kunnen deze kinderen gewoon verder met hun ontwikkeling. Want dat is wat kinderen doen: zich ontwikkelen. En dat doet elk kind anders en daarbij heeft elk kind wat nodig en de meeste leerkrachten (zo niet alle, dat hoop ik dan maar), gaat daarin gewoon door zoals ze gewend zijn. Leraren doen niet anders dan de hele dag differentiëren, kijken naar wat de kinderen nodig hebben en zo veel mogelijk daarop inspelen en aanbod hierop geven. Want dat is (o.a.) wat wij de hele dag doen.
Achterstand of nieuwe beginsituatie? 
- die vakanties: zoals al gezegd is: opnemen van overuren. Wil je ook zoveel vakantie: kom gezellig bij ons werken, het is fantastisch om de hele dag (jaar) een groep kinderen te begeleiden bij hun ontwikkeling en te merken dat wat jij doet direct een (positieve) invloed heeft op kinderen.
Oh ja, die vakanties zijn er natuurlijk voor leerkrachten he, uiteraard niet voor al die kinderen die keihard werken en langere tijd rust nodig hebben. (Of dat 6 weken moeten zijn, of 4 dat maakt hierin weinig uit, maar die 6 weken voor leerkrachten zijn er maar 4 (4,5 als je geluk hebt. Die andere tijd is nodig om je overdracht van leerlingen te doen, inlezen in nieuwe kinderen, lessen uitwerken voor de eersre weken, klaslokaal inrichten/verhuizen, inlezen in de lesstof van de groep).
En als het nodig is om een kortere vakantie te hebben, dan is dat misschien even zo en dan komt dat uiteindelijk ook vast wel goed allemaal.
Maar kunnen we met zijn allen (in heel NL als het even kan) stoppen met vergelijken wie het het zwaarst heeft en stoppen met leraren als boeman af te schilderen. Want het lijkt me absoluut niet nodig om een wedstrijd te houden met welke beroepsgroep het nu zwaarst heeft. We doen met zijn allen wat we kunnen, in ons eigen vakgebied en laten we ons daarop focussen.
Oh en voor wie zich wil laten omscholen of een dag mee wil lopen: als volgend schooljaar alles hopelijk weer een beetje normaal is op de scholen, je bent van harte welkom mee te lopen met mijn groep 3 van (zoals het er nu naar uit ziet) 30+ kinderen
(kan wel wat extra handjes gebruiken en zo niet, dan niet. Want dan passen we ons vanzelf aan op die situatie).
Maar je wekt daar toch geen sympathie of begrip mee op? Integendeel denk ik.
Ik werk als vpk, nu o.a. deels op de covid afdeling in het ziekenhuis maar ook met psychiatrische patiënten.
Werk veel nachten, positief getest geweest op corona, fysiek en geestelijk zwaar werk, veel verdriet bij zowel patienten als familie enz. enz.
Ik voel zo niet de behoefte om dit te delen?
Ook is mijn werk geen passie/ roeping maar doe ik dit puur voor het inkomen. En als je het allemaal zo zwaar vindt dan ga je toch kijken naar werk wat beter bij je past?
Edit: al gaat dit vast een dooddoener genoemd worden.
Dit ja!
Met kerst extra hapjes maken, omdat je bang bent dat er kinderen zijn die niks bij zich hebben.
Een kind dat huilend tegen je zegt: juf we hadden geen fruit in huis.
Een kind waar jij tegen moet zeggen dat hij niet overgaat (omdat ouders dit mentaal niet aan kunne het te vertellen) en dat dit kind je huilend knuffeld, omdat hij zo blij is nog een jaar bij jou te mogen blijven.
Misschien moet je de behoefte om te zeiken op docenten dan ook onderdrukken. Dan voelen zij zich niet geroepen om te verklaren hoe de vork in de steel zit.
Probleem opgelost 
Maar als meerdere mensen/groepen hier of in de media tegen jou/jouw sector zouden zeggen dat het allemaal niet zo zwaar kan zijn oid, zou je dan niets daarover willen zeggen? Dat geloof ik namelijk niet, want denk dat het ook menselijk is om wel te willen uitleggen. Het zijn namelijk reacties op zulke uitspraken en niet ineens uit het niets berichten over het onderwijs.
Ik snap dit bericht van je wel hoor. Snap ook niet waarom nu al die verhalen erbij genoemd worden, volgens mij kunnen meerdere beroepsgroepen dat wel. Bijv de zorg…
Precies het vergelijken gebeurt er nu dan toch ook vanuit het onderwijs? Met die verhalen nu?
Maar er wordt toch door niemand gezegd dat dit superheftig is? En dat je hartstikke goed werk doet?
Want dat doe je! en dat is heel belangrijk voor ons allemaal. En je mag daarover klagen of niet, wat jij wilt. Maar dannis het toch niet nodig om mensen uit andere beroepsgroepen daarbij te vergelijken?
Het is geen wedstrijd.
En respect voor je werk en voor jou! 
Kunnen we de discussie over hoe zwaar het in het onderwijs misschien in een apart topic doen?
Maar dat er mensen in het onderwijs en ook bijv. met psychiatrische patiënten werken is toch in ons aller belang. Ik zou niet zo snel zeggen: ‘Dan ga je toch lekker wat anders doen.’ want je wil toch dat mensen daar werken. Ik zou het niet zo zeer individueel maar maatschappelijk bekijken. Ik denk niet dat al die mensen (enkel) klagen voor hun eigen belang maar ook omdat ze zich zorgen maken om het maatschappelijke effect. Het gaat volgens mij niet om die paar vakantiedagen maar om het feit dat het onderwijs (en ook andere sectoren) de laatste jaren al zo uitgekleed zijn en nu ook nog dit erbij. Mensen die zich nooit ziek kunnen melden bijv. omdat anders hun collega met 60 kinderen zit, vervolgens hun collega’s bij bosjes een burnout zien krijgen en nu óók nog hun vakantiedagen zien verdwijnen waarin ze even konden opladen.
Dat lijkt me nou dus écht niet in het belang van de kinderen.
Ik ben niks aan het vergelijken hoor. Integendeel.
Ik wil graag uitleggen wat ik doe de hele dag en hoe dingen toch stand komen.
Volgens mij heeft er niemand hierboven het onderwijs vergeleken met een andere beroepsgroep. En laten we dat vooral zo houden
& @Howth hier breekt mijn hart echt van. Maar over mensen die allemaal maar kinderen krijgen heb ook een, waarschijnlijk impopulaire mening 
Om ontopic te blijven: ik ben wel benieuwd wat de coronacrisis voor invloed gaat hebben op de beroepskeuzes die gemaakt gaan worden. Ik kan mij voorstellen dat de huidige situatie en werkdruk afschrikt om een opleiding in de zorg/ggz/pabo etc te gaan volgen.
Al zie je ook veel mensen die nu juist vrijwilligerswerk doen en graag in deze sectoren willen helpen.
Ik denk dat die invloed niet heel groot zal zijn? Weet niet hoe erg dit bij jongere speelt natuurlijk maar als het al invloed heeft zal het denk ik alleen dit jaar zijn.
Bij de vorige crisis zag je wel dat meer jongeren voor wen meer ‘baanzekere’ opleiding kozen. (Of dat dan aan het eind van je opleiding nog klopt is natuurlijk maar de vraag.)
Ik kan me niet voorstellen dat iemand die bijv echt niet graag met mensen (of kinderen specifieker) werkt dat nu ineens wel zou gaan doen.
Of andersom, denk ik dat veel mensen in de zorg, dood ongelukkig worden van cijfertjes analyseren of code schrijven van 9-17 haha.
Dus ik verwacht dat de invloed best klein is…
Nou als de vakanties worden ingekort zullen er wel minder aanmeldingen voor de pabo zijn hoor. We doen het tenslotte alleen voor de vakanties.
Oke.