Ik swipe juist alle mannen weg die hun lengte niet invullen
Zoooo, lang niet gezien!
Ok kan ik me ook iets bij voorstellen maar dat heeft hier toch niet direct mee te maken? Ik bedoel alleen dat ik het zo dom vind staan als ze dat in het verhaaltje zetten wanneer het wel is ingevuld. Of eigenlijk sowieso, als je t wilt vertellen is dat invulvakje een betere keuze.
Dan is de kans dat je verhaaltje in het vakje past ook groter btw ![]()
Ohhh zo bedoel je! Daar ben ik het volledig mee eens haha
Eerste keer op een datingapps en wat een puinzooi zit erop. Echt niet te doen. (Zit nu op okcupid)
Ik vis in de leeftijdscategorie 25-35 en alsnog wilt echt 90% alleen rond scharrelen. Het zit ook vol met die gasten die de hele wereld rond gaan en in ieder land neukertjes wilt.
Ik wil een leuke vaste relatie > trouwen > kinderen. En dan al die mannen die op de vraag wil je kinderen âweet ik nog nietâ hebben beantwoord. Nu gaat dit heel hard klinken maar op die leeftijd weet je dat toch wel?
Ik wil een serieuze man die ook een familie wil. Dit voelt echt als onmogelijk. Bestaan die mannen niet?
blahblah 30 is de nieuwe 20 maar de biologische klok gaat daar niet in mee
Is op die leeftijd >25? want ik ben 29 en weet dat ook niet zeker hoor
Ik ben 31 en zou ook âweet ik nog nietâ als antwoord geven. Niet iedereen heeft zoân duidelijke kinderwens en voor mijzelf geldt bijvoorbeeld dat ik me voor kan stellen dat als ik âde juisteâ tegen kom er een kans is dat ik een kind wil met hem. Maar voor nu als single kan ik me daar niks bij voorstellen, en het kan ook zomaar zo zijn dat ik âde juisteâ tegen kom en geen kind wil.
Hebben jullie dan geen beeld voor wat je zou willen als toekomst? Kinderen willen of niet is natuurlijk een groot bepalend factor. Zeker als vrouw, de kans dat je een kind kan krijgen zal kleiner worden met de jaren. En al helemaal als je meerderen zou wensen. Daar ben ik een beetje bang voor. Kinderen hebben is iets wat je echt moet willen, niet iets extraâs of als toevoeging/bezegelen van een relatie.
Ik antwoord ook even. Nee ik heb daar geen beeld bij. Ik sluit niet uit dat ik ooit een kindje wil (als dat een optie is) maar ik nooit vanaf jongs af aan rammelende eierstokken gehad ofzo. Ik denk dat ik het wel kan gaan voelen als ik met iemand samen ben maar niet alles schreeuwt in mijn âhuisje boompje beestjeâ
Nee ik heb geen duidelijk beeld over de toekomst. Ben nu gelukkig en zie mezelf zowel met als zonder kinderen in de toekomst. Misschien als ik het zeker zou weten, dat het dan een partnerkeuze zou beĂŻnvloeden, maar dat heb ik dus niet en dat vraag ik dus ook niet van mijn partner.
Ja juist omdat het zoân grootse beslissing is (ik vind ook dat je er alleen voor moet kiezen als je zeker weet dat je het wilt), vind ik het heel normaal dat het lang kan duren voor je weet Ăłf je dat wilt. Of niet.
Eens met 1e deel van je zin maar waarom iemand kinderen wil, wanneer en hoe zeker iemand dat voor een bepaalde leeftijdsgrens zou moeten weten is toch aan iedere persoon zelf en ook heel verschillend per persoon. En tuurlijk speelt biologische klok ook wel mee, maar ook daar zijn bep ontwikkelingen of mogelijkheden
Ik heb ook wel een huisje boompje beestje wens, maar ik antwoord eigenlijk ook vaak âik weet het nietâ als het om kinderen gaat. Ik zou het superleuk vinden om moeder te worden, maar ik zie kinderen krijgen ook meer als een leuke/bijzondere toevoeging aan mân leven en niet iets wat ik 100% sowieso wil.
Overigens wel met je eens dat het fucking irritant is dat 90% van de mannen geen enkele interesse heeft in iets serieus.
Ik wil toch ook even reageren op deze kwestie. Ik heb beide wel eens hardop uitgesproken, zowel het wel als niet willen van kinderen. Inmiddels zit ik in een relatie met iemand die al twee kinderen heeft en is de kans klein dat hier nog een kind bij komt. Ik voel me daar eigenlijk volledig content mee. Terwijl ik anderzijds, in een relatie met iemand die graag kinderen zou willen en alle opties nog open liggen ik er ook voor open zou staan. Niet iedereen heeft een hele duidelijke moederwens. Voor de een zou een afgesloten kinderwens een dealbreaker zijn, voor de ander niet. Dat ligt toch echt enorm aan de situatie.
Het is toch ook wel een mooi zelfreinigend mechanisme me. Mooipraters die de match toch ineens opheffen: je had er weinig aan gehad.
Maar het is toch niet lastig te begrijpen dat die wens gekoppeld kan zijn aan het soort relatie dat je hebt. Sommige mensen willen 100% zeker kinderen en zullen dus een partner zoeken die dat ook wil. Anderen willen voornamelijk een relatie en hoe die relatie uitpakt/vormgegeven wordt bepaalt uiteindelijk of er wel/geen kinderwens komt.
Je kunt super gelukkig zijn met iemand en concluderen dat het met zijn tweeën helemaal goed is, maar ook ineens de wens krijgen om kinderen met diegene te willen. Ik vind het niet meer dan logisch dat dat pas na verloop van tijd duidelijk is.
Ik ben net 34 en sta er wel een beetje hetzelfde in, al neig ik misschien iets meer naar waarschijnlijk wel. Maar dan is dat ook nog maar afwachten of het erin zit. Moet ook maar net iemand tegenkomen.
Tot een jaar geleden oid had ik dus wel echt de vrij sterke overtuiging dat ik kinderen wilde - altijd al gehad, dus ik vind mn twijfels wel ingewikkeld. Af en toe denk ik ineens ânee eigenlijk wil ik ze ook helemaal nietâ, maar dat kan de dag erna ineens weer anders zijn. Misschien is het ook een beetje zelfbescherming omdat ik maar niemand tegenkom en de klok wel begint te tikken. Dat het zomaar kan zijn dat die kinderwens weer keihard terugkomt als ik de âjuisteâ persoon maar tegenkom, maar dat weet ik echt niet op dit moment
Het voelt als zoân ver van mân bed show ook - alsof ik nog veel te onvolwassen ben om ĂŒberhaupt aan kinderen te denken, haha.
Ik swipete dus eigenlijk ook altijd iedereen weg die had staan âik wil geen kinderenâ, maar de laatste tijd vraag ik me af of ik dat wel zou moeten doen. Wie weet wil ik het uiteindelijk toch ook niet en dan loop ik misschien onnodig leuke personen mis?
Ik haak ook even in (ben 26) en nee, ik zou het niet weten. Voor nu wil ik ze niet, maar er kan in 10/15 jaar zo vreselijk veel veranderen dat ik het gewoon niet weet. Wellicht ben ik er op mijn 40ste wel helemaal klaar voor, maar misschien ook niet. Je kan wel een heel toekomstbeeld hebben, maar je moet ook maar het geluk hebben dat alles mee zit he.
@littlenumbers @negative
Maar op zoân leeftijd wordt het veel moeilijker om zwanger te worden Ă©n uiteindelijk een kind te krijgen. Vanaf je 32e gaat je vruchtbaarheid snel achteruit (ook met ivf is het moeilijk) En dadelijk kom je er uiteindelijk achter dat je partner het toch niet wilt en jij toch wel graag. Dan zou je iets anders moeten zoeken⊠of zouden jullie het niet zo erg vinden als het toch niet zal gebeuren?
@Ruby opzich kan dat ook een vervulling van een kinderwens zijn, hangt natuurlijk ook hoeveel je betrokken wil/kan/mag zijn (en de leeftijd van de kinderen)
Als ik op mijn 28e wel ineens een kind zou willen weet ik ook helemaal niet of het gaat lukken. Misschien blijk ik wel onvruchtbaar, of mijn partner. Maar misschien is het om de 2 jaar wel raak en baar ik tot mijn 56e. Je weet niet hoe het gaat lopen⊠als ik wel kinderen wil is het fijn als het lukt, maar zo niet dan niet. Of ik nou 30 ben of 40âŠ
Edit : Maar om daar in te gaan haasten omdat het misschien op latere leeftijd moeilijker gaat wil ik niet. Ik ben daar gewoon nog lang niet klaar voor en dat lijkt me geen goede situatie voor een kind.