Ik besefte laatst dat ik als kind dacht dat mijn oudrs superfancy auto’s haden en dat ik toen hoopte dat ik later met die auto’s kon rondrijden…
Waren het twee doodnormale citroëns, niets fancy aan. Maar ik heb de indruk dat veel kinderen dit dus denken? 
11 likes
Ik weet (en wist) niks van auto’s maar mijn vader reed heel lang in een Lada maar het idee dat het een fancy auto was heb ik nooit gehad 
.
7 likes
Ik herken dit wel! Onze oppas had een heel klein rood autootje met van alles dat rammelde en schudde achterin en ik vond dat zo gezellig altijd dat ik dat later ook wilde.
7 likes
Ik knutselde vroeger altijd deze houders voor waxinelichtjes van oude cd’s en waxinelichtjes:
M’n opa heeft er nog steeds een aantal in de woonkamer staan
48 likes
Haha, ja. Maar dan met auto’s van anderen.
De vader van een vriendinnetje, een stuk jonger dan mijn ouders, bracht ons vaak naar zwemles. De auto was heel groot, rook zo lekker en de vader draaide ‘hippe’ muziek.
Het was een knalrode Audi 80 met een Wunderbaum aan de binnenspiegel en hij draaide Eurodance.
Beetje fout type man ook.
Wel kocht ik uit pure nostalgie meteen een Wunderbaum toen ik mijn eerste auto kocht.
18 likes
Ah wat lief 
3 likes
Lol nee ik dacht dat zeker niet. We hadden wel een auto, maar die was zeer oud en krakkemikkig. Er werd hardop om gelachen in de buurt, niet gemeen of zo maar wel van ‘dat die nog rijdt! 
’ en dat hij altijd zo’n enorme rookwolk achterliet als we van de parkeerplaats afreden (lekker milieubewust ook).
En we hebben ook zo vaak panne gehad vroeger, dat lidmaatschap van de wegenwacht hebben mijn ouders er wel uitgehaald maar dat zijn achteraf best leuke herinneringen haha
Hadden jullie wel eens panne?
- Nee
- Is wel eens een keer voorgekomen
- Ja we hebben vaak panne gehad
- Ik weet het niet meer
- Nvt we hadden geen auto
0 stemmers
1 like
Ik zat daar pas toevallig over na te denken en ik kan me dus niet herinneren dat we ooit wel eens panne hebben gehad 
en we gingen ook met de auto op vakantie enzo.
Ik heb zelf pas 2 jaar een auto en echt al 2 keer een lekke band gehad, batterij leeg en een onderdeel kapot waardoor allemaal lampjes gingen branden!
2 likes
Onze auto is wel eens in de fik gevlogen toen we op de parkeerplaats van de plaatselijke supermarkt stonden.
Maar net als @Echo gingen we elk jaar op vakantie naar het buitenland en daar nooit panne gehad. Ook nu we twee jaar een eigen auto hebben nooit last van gehad.
1 like
Wij gingen ook wel eens op vakantie met die auto (niet elk jaar trouwens) en hebben dus ook meerdere keren panne gehad in Frankrijk, in een tijd voor mobiele telefoons. We zaten echt in the middle of nowhere dus toen moesten we te voet gaan zoeken naar een telefooncel
sowieso, als ik denk aan de tijd dat mijn ouders dus met jonge kinderen in een krakkemikkig barrel autootje vol handdoeken, lakens en thermokannen koffie vertrokken naar een adres Frankrijk dat ze uit een boekje hadden gekozen en telefonisch de route daarnaartoe hadden doorgekregen en opgeschreven in een schriftje denk ik wel eens 
Maar we hebben ook wel eens 1.5 uur langs de snelweg in NL gestaan in een enorme regenbui omdat onze ruitenwisser ineens afbrak en je dus niets meer kon zien door de voorruit.
25 likes
Haha jaa onze ouders en voorouders wisten wel wat vertrouwen was!
2 likes
Wij waren eens met de caravan per ongeluk een italiaans havenstadje ingereden, best wel steil naar beneden. Maar toen bleek dat het daar veeel te smal was voor ons natuurlijk, dus toen moesten we terug omhoog. Maar we hadden echt zo’n oude mega citroën en dus die caravan, en het was heel warm. Toen moesten we allemaal uitstappen omdat m’n vader niet zeker wist of de auto het wel zou trekken en we misschien achteruit die steile weg zouden afrijden. Haha mijn hemel, als ik daar nu aan denk…
12 likes
Ahw doet me denken aan die vakanties vroeger waarbij mijn vader reed en mijn moeder zo’n enorme wegenkaart alle kanten op draaide om uit te zoeken waar we naartoe moesten, of vooral waar we in hemelsnaam waren.
7 likes
Wij gingen echt nooit naar de maccie, maar de enige keer dat we wel gingen viel de autoruit eruit in de mc drive
31 likes
Mijn moeder was niet zo goed in navigeren, dus dan gingen we naar Italië, bleef m’n moeder stug roepen “Keulen aanhouden! Houd Keulen aan!” terwijl m’n vader steeds wanhopiger “Weet je het zeker?!” riep, tot we met de caravan voor de Dom van Keulen stonden en dan zei m’n moeder “Nou goed, na Keulen houden we Koblenz aan, rij nou maar door!”
En we gingen elk jaar naar dezelfde camping, dit gebeurde gewoon elk jaar opnieuw tot ik leerde kaartlezen
55 likes
Haha heel herkenbaar ja!
Wij stopten voor mijn gevoel ook op elke parkeerplaats zodat mijn vader zelf op de kaart kon kijken.
En mijn vader maakte, voor als mijn moeder ergens alleen naartoe ging, altijd een uitgebreide routebeschrijving inclusief zelfgetekende plattegrondjes met herkenningspunten zoals “bij grote boom naar links”
13 likes
Hahaha zo ging het bij ons ook, alleen dan andersom. Mijn moeder reed en mijn vader (hij had geen rijbewijs) moest kaart lezen, alleen kon hij dat echt niet. We reden altijd verkeerd en dan stak mijn moeder uit frustratie maar weer een sigaret op, kon ook gewoon in de auto met 2 kinderen en het dakraampje minimaal open.
Ik wilde ook altijd een kaart, om m’n broer te pesten dat ik beter kon lezen, en dan riep ik vanaf de achterbank hoe we wel moesten rijden dus toen ik een jaar of 8/9 was mocht ik voortaan voorin zitten om kaart te lezen.
14 likes
Mijn vader restaureerde oude auto’s en dan kon het zomaar gebeuren dat de auto ermee ophield tijdens het proefritje. Zo vaak langs de weg gestaan omdat iets het toch niet deed zoals het hoorde.
6 likes
Haha ja heel herkenbaar, maar dan met zijn eigen oude auto “George nu doet hij het echt!” en een half uur later stonden we weer stil.
Ik had dan wel geluk met een vader die voor zijn werk door heel Europa reed, dus hij kan zo goed als blind richting de meeste grote steden in Duitsland/Italië/Frankrijk/Oostenrijk rijden. Het blauwe boek werd er pas richting de eindbestemming bijgepakt.
2 likes
Omg late reactie maar ik heb hier echt een trauma aan. Een paar jaar geleden was ik vrijwilliger bij het bevrijdingsfestival en toen gingen we de lunch ophalen. Er was niet goed doorgegeven dat ik vegetarisch was en er waren geen vegetarische lunchpakketjes meer, maar die vrouw van de uitgifte zei, oh, maakt niks uit, ik kan wel wat voor je maken. Pakt ze een pot sandwichspread en zo’n pot halva margarine boter, smeert ze vier dikke boterhammen met een dikke laag boter en dikke laag sandwichspread en dat was mijn lunchpakket. Ook telkens zo dubbeldippen met dat mes. Eet smakelijk 
Ik koop het af en toe omdat ik echt van dit trauma af wil maar het lukt me gewoon niet.
5 likes