Jaaa en dat spul voelde ook zo lekker
5 likes
Ja dat was echt geweldig! Er zat ook een kartelschaar bij, zo fancy.
3 likes
Ik ben nu oude foto albums aan het doorspitten om te kijken of het nog ergens op de foto staat haha
2 likes
Ja deze had ik ook! Ik was alleen heel zuinig met speelgoed (want niet zo breed) dus heb dit altijd weggepakt als vriendinnetjes of nichtjes kwamen spelen. Omdat ik ah wachten was op het “juiste” moment en dat moment is nooit gekomen. Daar had ik hele een grote spannende voorstelling van (maar kan het nu moeilijk terughalen of ik dat heb verzonnen of dat mijn moeder benadrukte “wel zuinig zijn hè”!!)… en uiteindelijk nooit gebruikt en heb ik het later alsnog weggegeven of aan de kringloop ofzo.
Beetje sad herinnering heb ik eraan! Dat ik er nooit echt mee heb gespeeld of van genoten. Wel gek
11 likes
Auto’s met dergelijke stickers:
In onze straat was er een buurman die een witte auto had met dergelijke sticker op. Er stond bij “twisted angel” en dan zo een vrouw met vlammen en yin/yangsymbolen er omheen. Als kind vond ik dat super fancy, mijn ouders waren minder fan. Nu begrijp ik waarom. 
22 likes
Ik kan die lijm nog ruiken haha
3 likes
Deze dingen, ik kwam ze gisteren tegen bij het opruimen van zooi bij m’n ouders. Ik vond dit zo geweldig als kind 
Weet iemand nog hoe dit heette?
9 likes
Mijn vriend eet deze nog elke week, ze zijn nog te krijgen
6 likes
Haha dat had ik ook als kind, nooit iets gebruiken en altijd wachten op het perfecte moment. Waar dat vandaan komt weet ik ook niet!
6 likes
Ik heb dat eigenlijk nog steeds, met fancy notitieboeken.
Interne strijd:
‘Oh oh, notitieboek vol. Paperblanks pakken?’
-‘ Oh nee! Hier ligt er gelukkig nog eentje van de Hema!’
Laatst vond ik bij een zolderopruiming mijn doos met kinderspullen terug. Daarin zat een tekening die een schoolvriendinnetje had gemaakt met een Spirograph. Ik was daar zo jaloers op! Maar zij was dan weer zwaar jaloers op mijn Pergamano perkamentset en mijn Modewijzer, beide doorschuivertjes van mijn oudere zus.
Die Pergamanoset vond ik zelf uiteraard ook heel fancy. Had hele fantasieën over hoe ik, als ik later groot was, iedereen die ik kende een zelfgemaakte kerstkaart zou sturen. Poeh! Chique hoor.
34 likes
Oja dit vond ik zoooooo cool!
3 likes
Oooh, pergamano! En dat dat papier dan zo kon opbollen, dat vond ik echt magisch. Heel voorzichtig, anders prikte ik er weer doorheen.
Denk dat het zelfs nog bij mijn moeder op zolder ligt, binnenkort eens checken.
Edit: Ohja, cisileren heet dat!
5 likes
Ja! Ik had ciseleerpennen in verschillende diktes. En een hele set inkt en witte, zilveren en gouden stiften om af te werken. Wat een feest was dat. Ik kan mij die inktpotjes ook nog zo goed voor de geest halen. Met een witte plastic dop met daarop een stip in de kleur van de inkt.
Krijg bijna zin om zo’n set te kopen. 
4 likes
Hahah ohh Pergomano, dat deed ik altijd met m’n oma samen!
En zo’n rubber set om haarclips en broches mee te maken had ik ook.
Hadden jullie ook Crimpy Dinky? Dat moest je in de oven doen dan kromp 't (goh) en werd 't hard.
6 likes
Ja dat hadden wij ook! En Embossing, kennen jullie dat nog? Mijn vader heeft toen nog zo’n lichtbak voor me gemaakt. Was best een takkewerk eigenlijk.
4 likes
Ook in deze serie:
Filigraan: Van die dunne strookjes papier die je met een speciaal pennentje strak moest oprollen en dan in een soort mal in een bepaalde vorm kon vormen.
24 likes
Jaa pergamano en filigraan inderdaad! Ik denk dat ik dat verdrongen had.
Wat ik ook nog maakte was van die piepschuim ballen met stof en theezakjeskunst.
25 likes
Ik had dat niet zelf volgens mij, maar maakte het wel eens op knutselclubjes op vakantie. Het was ook altijd spannend of het een beetje vlak uit de oven kwam. Als je pech had was het helemaal krom getrokken.
Pergamano had ik ook ja. Was ik echt helemaal vergeten
4 likes