Als kind heb ik een poos mega fanatiek wenskaarten gemaakt met die theezakjes en mijn directe buurman kocht ze allemaal terwijl ze echt niet mooi waren. Denk ook niet dat hij er ooit eentje heeft verstuurd haha
Wat lief van hem
Ik besefte laatst dat ik als kind dacht dat mijn oudrs superfancy autoās haden en dat ik toen hoopte dat ik later met die autoās kon rondrijdenā¦
Waren het twee doodnormale citroƫns, niets fancy aan. Maar ik heb de indruk dat veel kinderen dit dus denken?
Ik weet (en wist) niks van autoās maar mijn vader reed heel lang in een Lada maar het idee dat het een fancy auto was heb ik nooit gehad .
Ik herken dit wel! Onze oppas had een heel klein rood autootje met van alles dat rammelde en schudde achterin en ik vond dat zo gezellig altijd dat ik dat later ook wilde.
Ik knutselde vroeger altijd deze houders voor waxinelichtjes van oude cdās en waxinelichtjes:
Mān opa heeft er nog steeds een aantal in de woonkamer staan
Haha, ja. Maar dan met autoās van anderen.
De vader van een vriendinnetje, een stuk jonger dan mijn ouders, bracht ons vaak naar zwemles. De auto was heel groot, rook zo lekker en de vader draaide āhippeā muziek.
Het was een knalrode Audi 80 met een Wunderbaum aan de binnenspiegel en hij draaide Eurodance.
Beetje fout type man ook.
Wel kocht ik uit pure nostalgie meteen een Wunderbaum toen ik mijn eerste auto kocht.
Ah wat lief
Lol nee ik dacht dat zeker niet. We hadden wel een auto, maar die was zeer oud en krakkemikkig. Er werd hardop om gelachen in de buurt, niet gemeen of zo maar wel van ādat die nog rijdt! ā en dat hij altijd zoān enorme rookwolk achterliet als we van de parkeerplaats afreden (lekker milieubewust ook).
En we hebben ook zo vaak panne gehad vroeger, dat lidmaatschap van de wegenwacht hebben mijn ouders er wel uitgehaald maar dat zijn achteraf best leuke herinneringen haha
Hadden jullie wel eens panne?
- Nee
- Is wel eens een keer voorgekomen
- Ja we hebben vaak panne gehad
- Ik weet het niet meer
- Nvt we hadden geen auto
0 stemmers
Ik zat daar pas toevallig over na te denken en ik kan me dus niet herinneren dat we ooit wel eens panne hebben gehad en we gingen ook met de auto op vakantie enzo.
Ik heb zelf pas 2 jaar een auto en echt al 2 keer een lekke band gehad, batterij leeg en een onderdeel kapot waardoor allemaal lampjes gingen branden!
Onze auto is wel eens in de fik gevlogen toen we op de parkeerplaats van de plaatselijke supermarkt stonden.
Maar net als @Echo gingen we elk jaar op vakantie naar het buitenland en daar nooit panne gehad. Ook nu we twee jaar een eigen auto hebben nooit last van gehad.
Wij gingen ook wel eens op vakantie met die auto (niet elk jaar trouwens) en hebben dus ook meerdere keren panne gehad in Frankrijk, in een tijd voor mobiele telefoons. We zaten echt in the middle of nowhere dus toen moesten we te voet gaan zoeken naar een telefooncel
sowieso, als ik denk aan de tijd dat mijn ouders dus met jonge kinderen in een krakkemikkig barrel autootje vol handdoeken, lakens en thermokannen koffie vertrokken naar een adres Frankrijk dat ze uit een boekje hadden gekozen en telefonisch de route daarnaartoe hadden doorgekregen en opgeschreven in een schriftje denk ik wel eens
Maar we hebben ook wel eens 1.5 uur langs de snelweg in NL gestaan in een enorme regenbui omdat onze ruitenwisser ineens afbrak en je dus niets meer kon zien door de voorruit.
Haha jaa onze ouders en voorouders wisten wel wat vertrouwen was!
Wij waren eens met de caravan per ongeluk een italiaans havenstadje ingereden, best wel steil naar beneden. Maar toen bleek dat het daar veeel te smal was voor ons natuurlijk, dus toen moesten we terug omhoog. Maar we hadden echt zoān oude mega citroĆ«n en dus die caravan, en het was heel warm. Toen moesten we allemaal uitstappen omdat mān vader niet zeker wist of de auto het wel zou trekken en we misschien achteruit die steile weg zouden afrijden. Haha mijn hemel, als ik daar nu aan denkā¦
Ahw doet me denken aan die vakanties vroeger waarbij mijn vader reed en mijn moeder zoān enorme wegenkaart alle kanten op draaide om uit te zoeken waar we naartoe moesten, of vooral waar we in hemelsnaam waren.
Wij gingen echt nooit naar de maccie, maar de enige keer dat we wel gingen viel de autoruit eruit in de mc drive
Mijn moeder was niet zo goed in navigeren, dus dan gingen we naar ItaliĆ«, bleef mān moeder stug roepen āKeulen aanhouden! Houd Keulen aan!ā terwijl mān vader steeds wanhopiger āWeet je het zeker?!ā riep, tot we met de caravan voor de Dom van Keulen stonden en dan zei mān moeder āNou goed, na Keulen houden we Koblenz aan, rij nou maar door!ā
En we gingen elk jaar naar dezelfde camping, dit gebeurde gewoon elk jaar opnieuw tot ik leerde kaartlezen
Haha heel herkenbaar ja!
Wij stopten voor mijn gevoel ook op elke parkeerplaats zodat mijn vader zelf op de kaart kon kijken.
En mijn vader maakte, voor als mijn moeder ergens alleen naartoe ging, altijd een uitgebreide routebeschrijving inclusief zelfgetekende plattegrondjes met herkenningspunten zoals ābij grote boom naar linksā
Hahaha zo ging het bij ons ook, alleen dan andersom. Mijn moeder reed en mijn vader (hij had geen rijbewijs) moest kaart lezen, alleen kon hij dat echt niet. We reden altijd verkeerd en dan stak mijn moeder uit frustratie maar weer een sigaret op, kon ook gewoon in de auto met 2 kinderen en het dakraampje minimaal open.
Ik wilde ook altijd een kaart, om mān broer te pesten dat ik beter kon lezen, en dan riep ik vanaf de achterbank hoe we wel moesten rijden dus toen ik een jaar of 8/9 was mocht ik voortaan voorin zitten om kaart te lezen.
Mijn vader restaureerde oude autoās en dan kon het zomaar gebeuren dat de auto ermee ophield tijdens het proefritje. Zo vaak langs de weg gestaan omdat iets het toch niet deed zoals het hoorde.