Oh ja ik vond communies ook zo’n geweldig fascinerend iets. Ik ben niet gedoopt dus ik kon/mocht hem niet doen en ik was zo verschrikkelijk jaloers op vriendinnetjes/vriendjes/neefjes/nichtjes die dat wel mochten.
Gelukkig was daar mijn allerbeste vriendinnetje met wie ik onafscheidelijk was en haar ouders hadden ervoor gezorgd dat ik bij haar communie overal bij mocht zijn. Dus behalve dat ik niks hoefde te doen in de kerk en geen cadeaus kreeg voelde dat toch een beetje als mijn communie haha.
Tegen de tijd dat het vormsel aan de beurt was, was mn fascinatie al wel weer voorbij trouwens haha. Toen was ik alleen maar blij dat ik niet hoefde.