Hadden jullie dit soort zeep op de basisschool?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Kinderen die aiki noedels meekregen als lunch op de basisschool. Was ik zoooo jaloers op met mijn saaie bruine boterhammen met kaas. Terwijl ik het nu absurd vind dat je je kind zoiets geeft als maaltijd?
door deze vieze zeepjes en de ranzige toiletten en dat afgrijselijke wc-papier ben ik in mijn basisschoolcarriere welgeteld 2x naar de wc geweest
alleen in de eerste week in groep 1, daarna vond ik het zo goor dat ik nooit meer op school naar de wc ben gegaan 
Ik ging altijd als een MFâr met mijn handen over dat ding. En dan alsof ik hem aftrok ofzo 
Nu ik erover nadenk behoorlijk onfris en suggestiefâŠ
Huh, je hield het 8 jaar vol om tussen 8 uur en half 4 niet na de wc te gaan? 
Oooja, op die manier kan het natuurlijk wel! Ik bleef altijd over tussen de middag dus had daar niet aan gedacht. Maar dan nog vind ik het knap, ik moet denk ik wel 2 of 3x in 7 uur tijd.
ho nee dat niet! ik at tussen de middag altijd thuis dus ging dan 's morgens voor school en in de middagpauze thuis! dus eigenlijk 's morgens 3,5 uur en 's middags nog twee uur dat ik niet kon plassen
Ik heb dat op de middelbare school en het mbo ook nog volgehouden. Ik ging daar echt niet op die vieze wcâs.
Ik vind het echt aandoenlijk om te lezen wat we allemaal mochten en kregen van onze ouders en hoe gelukkig we daarmee waren.
En dan met kindertandpasta met glitterâŠ
Ik had een gele die rood werd of andersom⊠
Bubble Joe. Als kinderen dat hadden op zwemles zat ik echt genietend aan die fles te snuiven want zoiets lekkers zou ik nooit kunnen krijgen thuis. En dan met COLAGEUR. Dat was toch wel de lekkerste geur die ooit gemaakt was vond ik als kind.
Wij hadden thuis met zn allen 1 fles, en mijn vader ging zich niet met cola shampoo wassen natuurlijk. Misschien was dat ook onderdeel van de wens, een product speciaal voor jou alleen?
Ik weet nog dat ik voor het eerst cremespoeling kreeg! De allergoedkoopste fles van palmolive. Ik was ZO blij en mân haar was ZO zacht. Wat een fantastische ervaring was dat.
Wel raar trouwens dat mijn jongste broertje later wel zulke dingen kreeg. Hij had een douchegelfles van monsters en co in de vorm van dat blauwe monster. Mijn ouders waren toen echt veel minder spartaans.
Magische stiften. Dan had je bijvoorbeeld een gele stift en ging je er met de magische witte stift erover en dan werd het bijvoorbeeld blauw. Een vriendje op de basisschool had dit vroeger en we gingen hiermee kleuren tijdens een kinderfeestje. Overigens had ik de tekening die ik toen had gemaakt opgerold mee naar huis genomen en om hem weer mooi vlak te maken, ging mijn moeder de tekening strijken⊠helaas werd mijn blauwe smurf in die ik getekend had toen weer geelâŠ
Weet nog dat meiden uit mijn klas zoân stift had waarmee je onzichtbaar kon schrijven en dan met een speciale lamp het kon lezen. Was zo jaloers maar kreeg dat niet van mijn moeder. Zij was gelijk van âdat kan je ook gewoon met een Citroen doenâ⊠Echt moeders snappen niet dat het gaat om de roze glitter stift en mooie lamp.
Dit is altijd zo oneerlijk he. Ik vind dat nu nog steeds onrechtvaardig eigenlijk
#oudstekindtrauma
Ik heb zelfs het water van deze afwasbak in het toilet afgesloten, omdat ik het zo schijt irritant vindt als visite daar gaat handen wassen hahaha. Hangt ook geen handdoekje niks, handen wassen doe je maar lekker in de keuken 
Ik vond echt alles wat we thuis niet hadden fancy. Zoals een zolder met vlizo-trap. Een thermostaatkraan, zoân eenhendelkraan (in plaats van een warm en een koud waterknop). In een flat wonen, want dan heb je al je vriendinnetjes in hetzelfde gebouw en hoef je niet echt naar buiten.
Ik weet ook nog dat ik ook een sleutel van de voordeur wilde, want van alle coole kinderen waren de ouders niet van thuis en hadden dus een sleutel. Mijn moeder was altijd thuis, maar ik moest en zou mijn eigen sleutel.
De âbel nu voor deze beltoonâ beltonen waren ook onwijs fancy, vooral op een Nokia 3310 met een frontje van de markt (helemaal twee verschillende voor en achter!). Daarna was het fancy om een polyfone beltoon te hebben. Sowieso het hoogtepunt van een nieuwe telefoon was wel alle beltonen een voor een luisteren. Mân ouders worden nog giftig als ze meer dan twee beltonen achter elkaar horen.
Oooooh ik krijg nu echt een flashback naar de frontjeskraam! Hoe leuk was dat
Uit ervaring kan ik zeggen dat dit papier een stuk zachter is dan dat grijze knetterharde papier van vroeger. Hier kun je mee poepen, met die van vroeger niet. :â)
Door deze post herinner ik me dat er ooit een periode was dat dit hip was, maar nog erger, dat ik zonder na te denken over wat die lijm wel of niet met mijn tand zou doen, diamantjes op mijn hoektand heb laten plakken. Gelukkig geen schade aan over gehouden
Ik had dit echt ergens in een donker hoekje van mân hersenen verbannen.