Nu we toch bezig zijn met speelgoed, deze Barbie camper was echt mn droom!
Mijn nichtje kreeg hem wél en wat was ik jaloers
Nu we toch bezig zijn met speelgoed, deze Barbie camper was echt mn droom!
Mijn nichtje kreeg hem wél en wat was ik jaloers
Door alle foto’s van Lego en het playmobil ruik ik het gewoon
Haha jaaa er was hier toch iemand die als titel iets van droomtelefoonambassadeur had? Die kan het je vast uitleggen
Ik had die! Volgens mij moest je dan verschillende jongens bellen om er achter te komen wie met jou op date wou en volgens mij waren er naast daten nog 2 andere opdrachten die je kon doen. Soort van cluedo, maar dan met dates en een telefoon. Dan belde je een jongen en dan zei hij iets van “hey leuk dat je belt… op zaterdag ga ik altijd voetballen met Mark”. Dus dan wist je dat hij en mark het niet waren, omdat ze die dag dus al iets anders hadden haha
Ik vond het heel wat als de bestelde pizza (of ander besteld eten) bezorgd werd bij anderen.
Wij woonden vlakbij een pizzatent en friettent, waardoor we het altijd te voet konden halen. We hebben echt totdat ik denk ik 18 was ofzo nóóit een bezorger wat betreft afhaaleten aan de deur gehad. En nu nog steeds heb ik het een gek gevoel als we bij m’n ouders eten bestellen en er iemand aan de deur komt. Het klopt gewoon niet.
Ik heb tot mijn 19e in een dorp gewoond en we hebben NOOIT thuisbezorgd gedaan, sowieso was dat heel lang niet mogelijk, maar toen het wel kon vonden mijn ouders dat onzin want “we kunnen toch ook koken???” Toen ik 16 was ofzo was ik een keer rond etenstijd alleen thuis en toen wilde ik dus een pizza laten bezorgen, maar via internet kon dat nog niet dus moest ik de pizzeria bellen, omg ik was zo nerveus haha. Nu wonen mijn ouders trouwens in een stad en bestellen ze alsnog nooit iets wantja je kan ook koken.
Dacht ik maar zo dat zou me een godsvermogen schelen.
Ik heb nog net geen aandelen in Thuisbezorgd haha.
Precies dit ook ja! De pizzatent en snackbar werden alleen bezocht als ik alleen wat met m’n vader, anders kookte mijn moeder áltijd.
Hahaha ja ik heb alles ook goed ingehaald sinds ik op mezelf woon
Ik heb altijd gedacht dat dit gewoon stickers waren!?
Ja dit!
En dan gingen we 1x per jaar bij de Chinees ‘uiteten’ en man daar keek je dan wéken naar uit!
Same here! Bestelde altijd stiekem met vrienden. Dan legden we geld in en bestelden we 2/3 pizza’s voor 5/6, haha. En zelfs toen ik op kamers ging in een grote stad, heb ik het eerste half jaar niets besteld en alleen gekookt.
Toen ontdekte ik bezorging, en ging het bergafwaarts
Mac Donalds was ook luxe hier. Je moest 20-30 minuten fietsen daarvoor. En mijn ouders hadden ook niet echt veel geld dus dat deden we toen we nog echt wat jonger waren soms als verjaardagsuitje. Naaaah, zo blij!
Ik was 21 toen ik voor het eerst eten liet bezorgen (vorig jaar dus), het voelde echt schandalig luxe. Ik had echt het idee dat mijn domino’s pizza belegd was met kaviaar ofzoiets. Ik voelde me ook bijna schuldig
Volgens mij kon je in mijn jeugd geen eten laten bezorgen, iig niet in het dorp waar ik vandaan komen. Pizza, Chinees of snackbar kon je wel afhalen, was echt een feestje als we dat een keer deden.
Ik vond het ook altijd erg indrukwekkend als vriendinnen een vaste patatdag hadden in de week, dat wilde ik ook.
Oh dit heb ik ook. 16 euro voor spareribs?! Fuck you.
25 euro voor een steak in een restaurant, ja hoor.
Deze was echt het toppunt van cool, ik heb gehuild toen ik hem uitpakte! Pennymeisje for life. Als je ermee ging rijden bewogen de paarden!
Van die “cadeautjes” die wel een bij meidenmagazines zaten. Supergoedkope prullen achterad maar wat was dat leuk!!!
Precies, en de pepermuntjes aan het eind van de Chinese maaltijd vond ik echt superchic, zeker als ze op zo’n wit schaaltje lagen.
Haha ja en als je dan ging zonnen moest het bandje ook PRECIES op dezelfde plek zitten als de vorige keer en kon je echt niet bewegen want dan verschoof je bandje
Ik vond zo’n touwtje uit de brievenbus om zelf naar binnen te kunnen echt fantastisch, en heb mijn vader daar echt langgg om gezeurd. Wij hadden de deur gewoon nooit helemaal dicht, ik stootte dan met m’n billen tegen de deur aan als ik naar binnen wilde. Uiteindelijk toch het touwtje door de bus gekregen, was ik zo blij mee!