Heb eerder al gezegd dat dat helaas niet te doen is. Bij iq kan je nog een grens trekken (ook moeilijk), maar het ene trauma is t andere niet. Of psychische aandoening of wat dan ook. En al is t wel hetzelfde dan uit zich dat ook bij iedereen anders. Of het krijgen van een kind roept weer dingen op. Als iemand in beeld is bij hulpverlening zou je het er natuurlijk over kunnen hebben. Maar een deel zal t denk ik ook niet inzien, of echt oprecht denken dat het wel goed gaat. Ik weet helaas de oplossing niet.
Misschien een deel psycho educatie? Er is denk ik echt wel data over hoe t gaat met kinderen van ouders met bepaalde problematiek. Maar of dat helpt weet ik niet. Denk dat een kinderwens ook gewoon heel sterk is, en het “hoort”.
Dus dan zou er betere hulpverlening moeten zijn als er daadwerkelijk kinderen zijn, maar dat is ook niet zo simpel. Want het gezin dat naar België ging had zelf om hulp gevraagd, maar in hun ogen was dat niet de juiste. En de vrouw van het amsterdamse gezin had denk ik na het eerste kind al hulpverlening (dacht ik) maar zat toch in de situatie waarin ze geen pil nam omdat ze die niet wilde (of kon) betalen. En er vervolgens vrij snel 3 kinderen waren.
Een moeilijke jeugd heeft gewoon heel veel invloed op de mens. En in veel gevallen denk ik ook nog de generatie er na. Maar ja het probleem is dat er geen oplossing is. Denk dat iedereen heel goed zelf moet nagaan of er factoren zijn die grote impact kunnen hebben op je kind. En afwegen of je dat risico wil nemen. Maar niet iedereen ziet dat in. Maar denk dat er best meer over nagedacht kan worden. En gewoon t moet wat sociaal geaccepteerder zijn om geen kinderen te krijgen.
@Fishing Ik ben blij dat je wel blij bent dat je geboren bent. En dan ga ik er maar van uit dat je niet bestaat voor je gemaakt wordt en anders dat je in de zielenwachtrij staat en ergens anders geboren zou worden.
