Ik vond dit moment sowieso heftig, hoe kun je nadenken over je behandeling als je met 3 geluidmakende fisherprice kinderen in 1 krappe ruimte zit.
Die moeder van Belgie vond ik overigens heel liefdevol. Zo knap hoe ze haar kinderen niet met haar prpblemen wil belasten en hoe ze als ze geroepen wordt gelijk weer veranderd in beschikbare moeder. Maar poe, wat een leed. Ik val in herhaling maar het is het enige passende wat mij betreft.
Okay even hierop inhakend. Ik bingwatchde laatst Five Days Inside en Caroline Tensen (die ik al niet zo mag sinds haar Nikkie opmerking) was in een soort huis voor jongeren met gedragsproblematiek. Daar was een jonge vrouw die hele duidelijke littekens op haar armen had. Loopt Caroline naar die vrouw toe, wrijft over haar arm/littekens en zegt “niet zo mooi he?!” WIE DOET DIT WTF??
Oh dit zag ik heel anders. Vond dat moeder kinderen heel erg belast met haar problemen. Zowel haar heftige emoties als de uitgebreide uitleg over wat er allemaal speelde met jeugdzorg. Dat hoorde je ook heel erg terug in de kinderen.
Hoop echt dat ze op school blijven en dat ouders deze scholen ook goed genoeg blijft vinden voor ze.
Mee eens, je laat me nu even het totaalplaatje zien en je hebt gelijk. Ik had het over momenten, maar in de gehele situatie worden ze juist belast.
Maar bedenk: die kinderen zijn tieners, je verhuist ze met spoed in een week. Je kunt niet anders dan uitleggen waarom je dat doet. Naast dat een kind sowieso geïnformeerd moet worden over een raadsonderzoek omdat het kind daar sws wat van mee krijgt en er zeker op die leeftijd ook wat van mag vinden.
Qua emotionele belasting ben ik het met je eens, maarja: probeer maar eens overstuur te zijn in hetzelfde huis als je kinderen zonder dat ze dat zien. Edit; ik vind het zelf altijd heel boeiend als kritiek op ouders is dat ze hij kinderen teveel met hun sores belasten. Tuurlijk vertel je je kinderen tot op behoorlijke mate wat er speelt, ze zijn niet blind, doof of ongevoelig. Als je geldproblemen hebt, vaak ruziet, veel zorgen hebt, overspannen raakt, bang bent moet je dat op een bepaald punt gewoon adresseren. Ik vind juist dat die ouders dat dan nog best op een goede manier doen (uitleggen waarom ze gaan verhuizen, uitleggen dat er een uithuisplaatsing kan komen, maar de echt lastige gesprekken in een afgesloten kamer voeren en signaleren dat die kids graag willen luistervinken dus actief wegsturen, deur open laten etc)
Ja maar het zijn ook geen normale tieners, deze tieners zijn stuk voor stuk allemaal wel minder belastbaar denk ik. En denk dat de hoge mate van informatie echt wel al langer speelde. Vraag me bij dit gezin sowieso af waar het mis is gelopen. Want ga er van uit dat alle kinderen wel naar school gingen. Vooral bij oudste zoon heb ik het idee dat moeder heel erg vasthield aan het hoogbegaafde dus vermoed dat hij misschien ergens terecht zou kunnen wat niet aan haar standaard voldoet. En dat daar de botsing met jeugdzorg vandaan kwam. En dochter zat misschien niet op haar plek, zeker niet na de voorval met juf. Misschien was daar een wissel van scholen ook een oplosssing geweest. Van alle gezinnen vond ik deze wel het ingewikkeldst.
Maar bv dat over die schoolfoto, moeder overstuur, middelste troost, oudste kan het niet aan en loopt weg, dat was naar mijn idee echt wel een situatie die niet had gehoeven, maar wellicht ook veroorzaakt door documentairemaakster.
Denk dat hier gewoon heel veel zaken door elkaar lopen, trauma moeder, autisme/hoogbegaafdheid kinderen, overbelasting door de slopende lange situatie en moeten vluchten. Hoop dat het in belgie rustiger voor ze wordt.
Ik dnek dus dat je wat je nu aan het doen bent niet moet doen rondom gezinnen. Nu speculeer je. Wat er voorgevallen is of ze de kinderen altijd al zo informeerden, welke standaard deze moeder wenst of een scholenwissel een oplossing was geweest, wat er precies door elkaar loopt: dat weet je niet.
Daar gaat het in de jeugdhulpverlening ook vaak fout en komen ouders en hulpverlening tegenover elkaar te staan. Er is wat je ziet, wat jou verteld wordt en alweer meer risicovol je interpretatie daarvan. Daaromheen speelt heel vaak gewoon allemaal ruis gebaseerd op zorgen, gedachten, speculaties, mogelijk risico. Je hebt gewoon geen idee. Het kan ook totaal anders liggen. Misschien, misschien, misschien, misschien ben ik stiekem geen mens maar een robot. Misschien eten die kinderen elke dat kattenvoer voor ontbijt. Ja weet jij veel. Het is gewoon onzinnig om de gaten op te gaan vullen met speculatie.
Ik ben ook heel benieuwd wie ze gesproken heeft, omdat er juist onder een aantal experts best veel gedegen kritiek is op de jeugdhulpverlening en jeugdbescherming. Daarnaast zijn er ook best veel hulpverleners die juist heel goed kunnen uitleggen waarom het rondom veel gezinnen waarbij zij betrokken zijn spaak loopt. Zie het wel als een goede kans om uit te leggen waarom dit systeem kind en ouders gewoon onvoldoende dient en je dan dus gezinnen krijgt waarin heel duidelijk is waar het misloopt, maar het niet lukt om dat op te lossen.
Las dat Sahar Meradji in een interview ook al wat dingen zei die ik best goed vond, dus er is hoop.
Denk dat je zorg uitkomt, ben nog niet bijster onder de indruk en vind dat Sahar heel erg probeert een soort edgy debat aan te snijden over dat niet iedereen kinderen zou moeten krijgen. Vind dat zelf niet zo interessant om van een hulpverlener te horen. Leuk dat jij dat vindt, maar het is niet alsof realiseerbaar is.
Edit: Ik vind Jan Willem wel echt goed en afl 3/4 aanzienlijk beter dan 1 en 2.
Waarom is die web docu dubbel gefilmd? Het doet erg sensatiezoekend aan en het heeft toch 0,0 zin om haar te zien filmen?
Edit: ik vind deze docu enorm afbreuk doen aan de tv serie
Ik vond die interviewer ook echt mega ongeinteresseerd overkomen. Zowel in lichaamstaal als verdieping in het onderwerp. De hulpverleners vielen mij mee overigens.
En behoorlijk slecht dat er stukjes uit de docu geplukt werden om punten duidelijk te maken. Ik ben echt boos na het kijken.
Heeft iemand dit gezien
Ik heb de docu zojuist gekeken. Een triest verhaal, zo uitzichtloos ook. Ik hoop dat deze docu misschien iets kan bijdragen aan een uitlevering of dat de zaak opnieuw bekeken wordt. Maar wat mij het meeste bij blijft is hoe gemeen en kil de bruid over kwam.
Heftig he. Het was wel duidelijk waar het de bruid om ging
Maar ik had toch nog wel enige twijfel over hoe dat op die hotel kamer is gegaan, alleen heel raar hoe dat onderzoek daarna ging en er 0 bewijs van waarde is
Heel sneu allemaal
Op Prime staat de docu Death Row Angels, Julia volgt een aantal vrouwen die met gevangenen in Amerika schrijven en hen gaan bezoeken. Sommige zijn ook echt verliefd, bizar.
Ik ben dit nu aan het kijken, Jezus echt gestoord
voor als iemand het einde nog niet wil weten
Wel mooi dat die ene vrouw uiteindelijk door had dat het niet oprecht was en dat haar kinderen belangrijker waren dan hij die alleen maar geld van haar leek te willen en dat ze het in haar hoofd allemaal mooier had gemaakt dan het was
Ik kijk Live to Lead op Netflix, serie interviews met leiders van Meghan en Harry en ik vind het echt tof. Beetje uitgekauwd concept, maar tegelijkertijd ook heel inspirerend. Vind vooral het interview met Jacinda Ardern mooi, als je dat vergelijkt met het leiderschap waar we in Nederland al jaren naar moeten kijken. We worden zo zo tekort gedaan. Niet alleen in maatregelen, maar ook op emotioneel vlak. Ze lijkt in het interview zo menselijk en empathisch,
Zij komt op mij ook altijd over alsof ze weet hoe het (leiderschap) werkt. En dan bedenk ik me steeds weer dat het mede is omdat ze een vrouw is. Zag laatst ook een viral van haar en een andere vrouwelijke premier tijdens een persco waarin ze naar mijn mening perfect antwoord geeft op de belachelijke vraag van een interviewer. Wacht even kijken of die terug te vinden is (vast wel, brb).
Dat interview gaat dis over haar leiderschap en haar visie daarop en geeft een paar voorbeelden waarin dat naar voren komt zoals de terroristische aanslag in Christchurch. Ik denk dat haar vrouw zijn best een beetje in verband staat (ze hecht veel waarde aan kwaliteiten die vaak als vrouwelijk gezien worden), maar dat zij tegelijkertijd ook one of a kind is in de zin dat er genoeg vrouwen zijn van wie ik net zo goed hoop dat ver van pluche blijven als veel mannen.