Documentaires

Ik vraag me dus af of dat een goede graadmeter is om te bepalen of zo’n docu wel of niet mag, want hij ís zo. Waarbij ik egocentrisch echt een vrij platte beschrijving vind. Het enige wat dat beeld kan nuanceren en dus de diversiteit aan autistische personen in beeld brengt is meer beeld. Maar daar zijn ook weer argumenten tegen.

En qua adres kan ik je volgen, tegelijkertijd: er is al eerder een docu gemaakt dus die zorgen zullen wel meegewogen zijn. Als hij dat niet aan zou kunnen zou er toch niet jaren gefilmd zijn voor een tweede?

Maar ik begrijp je zorgen wel want ik kan me wel iets voorstellen bij media die nooit een volledig beeld geeft van wat jij ziet en meemaakt en vaak een vrij schadelijk beeld reproduceert.

3 likes

Egocentrisch is ook een platte beschrijving, maar als je 'm gezien hebt en weinig kennis van autisme en de ingewikkelde dynamiek die hier (ontstaan) is kan ik me voorstellen dat je denkt ‘nee kees voor jou is het niet het ergst, je ouders zijn oud en hebben klachten, dat is nou eenmaal zo en het is vervelend dat jij het weerbericht niet kunt delen, maar kijk om je heen’. Die gedachte had ik zelfs terwijl ik weet dat dat voor hem echt niet zo werkt, en voor vele mede-autisten niet. Om een voorbeeld van mezelf te geven: mijn oma kreeg een herseninfarct waardoor ineens de zorg op mijn moeder terecht kwam en zij er minder voor mij kon zijn… ik kon ontzettend boos op mezelf zijn dat ik het belangrijker vond dat zij er voor mij was dan ik het erg vond van mijn oma. En ik snap dat het de behoefte aan voorspelbaarheid, duidelijkheid en zo weinig mogelijk veranderingen is, maar ik kan me ook voorstellen dat een ‘buitenstaander’ dat niet snapt.

1 like

Er zijn altijd kijkers die niet verder kunnen denken dan hun eigen initiële gedachtes. Dat is denk ik ook niet de groep die niets oppikt van een documentaire ongeacht het onderwerp. Want die ingewikkelde dynamiek is in deze docu toch juist heel zichtbaar? Heel veel mensen, ook zonder specifieke kennis van autisme, snappen dat er meer aan de hand is als iemand overstuur raakt omdat het weerbericht een periode niet gedeeld kan worden. Dat zijn gedrag ergens vandaan komt en grotendeels buiten hem ligt is toch juist heel duidelijk. Het grootste deel van de kijkers van zo’n docu post vervolgens niet op twitter dat ze hem onbegrijpelijk, egocentrisch of onsympathiek vinden. Dominant geluid kan ook vertekenen.

7 likes

Ik weet dit allemaal wel, dat Kees er niks aan kan doen maar Jezus wat heftig is dat egocentrische aspect.

Die vader van 89 bijna dood, moeder zo erg in de war door alles en dan Kees “ja zonder pappie is de sfeer wel beter en fijner”. En toch was ie weer blij dat ie m toen zag, dat was dan wel weer lief.

Maar het is zo heftig dat hij dat helemaal niet uit kan zetten zeg maar. Hij kan nooit schakelen naar “het gaat nu even niet om mij”, het gaat áltijd alleen om hem.

12 likes

Mijn main take away was wel dat het me fucking idyllisch lijkt om in Velp te wonen.

Die tuinen overal :eyes:

5 likes

Doe het niet.

2 likes

Ik heb net ook die nieuwe docu over Kees gekeken en heb er een beetje een bittere nasmaak van.

Die Ellen, contactpersoon…totaal geen context over wie ze is en wat haar rol precies moet zijn. Een contactpersoon…ok. Is ze ervaringsdeskundige? Is ze ook autistisch? Is ze een hulpverlener?
Het leek gewoon alsof ze haar gecast hadden en het was voor hem en haar echt compleet nutteloos. In ieder geval was het meteen duidelijk dat zij compleet niks voor hem kon betekenen.

1 like

Ze is klinisch psycholoog en afgestudeerd met een specialisatie in autisme

3 likes

Maar totaal geen match met hem. Er zijn zoveel geschoolde mensen met de beste intenties. Ik vond haar persoonlijk overkomen als een kleuterjuf. Dat werkt voor de een wel, voor de ander niet.
Vond het ongemakkelijke scenes.

2 likes

Niemand is een match voor hem want hij wil een identieke relatie als met zijn moeder.

Ellen was goed tot ze te koeltjes reageerde op een mail van Kees.

19 likes

Nou helemaal niet met je eens. Ik vond haar heel kundig overkomen in contact met hem en volgens mij lukte het haar juist goed om op hem aan te sluiten. Ik geloof ook dat het echt een ruime tijd goed is gegaan en hij in haar wel een maatje had gevonden tot er dus iets gebeurde waardoor hij er klaar mee was.

3 likes

Wat ik het ergste vond om te zien in de hele documentaire is dat er gewoon niemand is die tegen hem in gaat. Iedereen gaat mee in alles om Kees maar tevreden te houden. Niet zo gek dat hij daarom dit gedrag blijft vertonen. Er is 1 moment dat zijn broer hem aanspreekt op de opmerkingen over zijn gezichtsuitdrukkingen, en Kees gaat hier echt vrij goed mee om, bied zijn excuses aan en gaat verder in het gesprek. Hij kan dus wel geremd worden alleen kiest het merendeel er bewust voor om dit niet te doen.

Juist bij mensen met autisme is het soms echt nodig om die reflectie op hun gedrag te geven, en dat is bij hem gewoon jaren lang niet gebeurd.

8 likes

Nog een puntje van ‘kritiek’; je kan door de hele docu heen zien dat de familie van Kees het heel goed heeft qua geld. Toen de moeder van Kees zei dat autisten niet in een rijtjeshuis wilde wonen vond ik dat ook heel wereldvreemd. Ik heb gewerkt in woongroepen en gezinsvervangende (te)huizen waar ‘autisten’ en mensen met een lvb in een appartementencomplex samenwonen en samenleven. Voor heel veel mensen met een beperking is dit juist een hele prettige woonvorm, met begeleiding dichtbij. Maar nee hoor Kees moet vrijstaand wonen middenin de natuur. Dat is voor heel veel mensen gewoon niet mogelijk, laat staan voor mensen die minder inkomen hebben omdat ze leven van een wajong/uitkering/salaris van een sociale werkplek. Moeder was ook echt geïrriteerd toen de medewerker van de woningbouw aangaf dat wat zij wilde niet mogelijk was. Ik ben wel heel benieuwd waarom ze de wegen van reguliere woonvormen niet bekeken hebben of bespreken in de docu.

19 likes

Ja, eens met de berichten hierboven. Het is duidelijk dat Kees naast autistisch ook gewoon een verwende witte rijke man van middelbare leeftijd is. Niet alles in zijn gedrag kun je terugvoeren op zijn autisme, terwijl veel mensen dat wel automatisch lijken te doen. Hij is in ieder geval niet representatief voor autisme (voor zover een persoon überhaupt representatief kan zijn voor zoiets breeds). Vind het kut dat hij telkens weer een podium krijgt. Het doet meer kwaad dan goed want het versterkt het vaak negatieve en eenzijdige beeld dat veel mensen hebben van autisme.

8 likes

Helemaal mee eens! ik heb inderdaad ook 5 jaar jongvolwassenen met autisme begeleid op een woongroep. Juist het wonen op een groep, samen zijn, veel begeleiding om iemand heen etc maaktte dat veel bewoners daarna de stap naar zelfstandig wonen of ambulante begeleiding konden maken. Ook omdat de bewoners konden leren van elkaar of elkaar konden bijstaan omdat zij juist begrip voor elkaar hebben. Grof gezegd vind ik echt dat Kees “verpest” is door zijn omgeving. Hij heeft de basic skills, kan vrij veel dingen zelfstandig en vanuit de omgeving is er continu voor gekozen om hem kleiner te houden.

4 likes

Dat is gewoon het probleem met een witte man zijn die op vroege leeftijd en jaren geleden gediagnosticeerd is. Die worden soms vaker door hun omgeving klein gehouden. Je merkt echt het verschil tussen mannen en vrouwen en mensen die op latere leeftijd hun diagnose hebben. Die hebben vaak tegenspraak gehad en kunnen dingen iets makkelijker relativeren.
Nu ligt dat ook wel aan hoe je in het spectrum zit, maar ik denk echt dat bepaalde mannen het hierin gewoon iets makkelijker hebben.

2 likes

En niemand neemt ook mee dat de kennis over autisme 50 jaar geleden heel anders was dan nu. Toen was er nog geen oog voor zelfstandigheid bij mensen met autisme en was het een ‘vonnis’ waarbij je nooit zelfstandig zou kunnen worden.

6 likes

Ik reageer en oordeel inderdaad ook op basis van wat ik in de documentaires heb gezien en kan niet oordelen over wat ik niet heb gezien of gehoord.

3 likes

Tuurlijk is dat ook zo. Denk sowieso wel dat elke tijdperiode andere voor- nadelen heeft qua opvoeding van kinderen met neurodiversiteit. Maar ik denk wel dat er bepaalde ontwikkelingen in de psychische zorg zijn die op sommige doelgroepen effect hebben (oa vrouwen met autisme die relatief vaker een autistische burn out krijgen en mannen die meer hulp in huishouding nodig hebben).
Er zijn gewoon bepaalde patronen die zullen blijven en die zichtbaar zijn

En @Qwerty123 als je over 30 jaar een docu over mij maakt, zullen er ook patronen zichtbaar zijn waar mensen conclusies over zullen trekken. Maar dat zou dan ook niet aan mijn ouders liggen, maar aan de zorg die er toen was/ niet was

2 likes

Maar die hebben vaak ook wel meer psychische problemen vanwege oa maskeren.

2 likes