Mijn zusjes hebben een keer een close-up gefilmd hoe een van hun aan het schijten was. Zodat ze wisten hoe het uit je reet kwam, zegmaar.
I just can’t.
60 likes
Hahaha je arme ouders
1 like
Wow 
1 like
Ik begreep het concept van een verjaardagskalender niet. Dus op die kalender staat wanneer mijn opa en oma dood zijn gegaan met het jaartal en een kruisje erbij 
Mijn moeder heeft dit idd ook op de verjaardagskalender staan. Niet van ‘iedereen’ maar van de opa’s en oma’s bijv wel
4 likes
Oh echt? Is het dan wel gebruikelijk? Misschien vindt mijn moeder het niet gebruikelijk
1 like
Mijn moeder zette wel een kruisje achter de persoon als diegene overleden was. Maar dan dus gewoon bij de verjaardag van die persoon, waar die naam dus al stond. Niet later op de datum van overlijden die naam er neer zetten.
1 like
Opa streepte overledenen door en schreef hun overlijdensdatum achter de naam. Op het eind had opa nog twee levende mensen (van zijn vrienden, dus niet jongeren familieleden) erop staan. Hing op de wc. Dus ieder bezoek en toiletbezoek daar was treuriger.
15 likes
Hahahaha dat blind fietsen deden wij ook! 
Wel vaak mee gevallen maar nooit zo heftig als jij. Hoe bedenk je het ook haha
1 like
Mijn ouders maakten ons altijd wijs dat er een rood kruis op je voorhoofd verscheen als je liegt.
Mijn broertje had ooit een keer iets gedaan wat niet mocht, en toen stond hij dus met zijn hand zn voorhoofd te bedekken en zei hij met een stalen gezicht ‘nee, ik heb het niet gedaan!’.
41 likes
Ik ging een keer blind fietsen. Fietste de sloot in terwijl mijn moeder er naast fietste. Gelukkig woonde een vriendin van mijn moeder dichtbij en kon ik daar douchen. Zat echt onder het kroos
29 likes
Ik heb hardop moeten lachen hierom. Ik zie het helemaal voor me dat je moeder niets doorheeft en opeens d’r kind rustig de sloot in ziet fietsen.
31 likes
Hahaha ik fietste een meter voor haar inderdaad. Het was nog wel “dikkekip? DIKKEKIP!!!” Maarja toen was de plons er ook al
Doet het nog altijd goed op feestjes.
31 likes
Ik snap dat ze ipv DikkeKip je echte naam riep, maar zie nu voor me dat ze dat echt zou roepen hahaha hardop lachen
45 likes
Hahahahaha ik zie het al voor me dat het arme kind in de sloot valt en moeder uit onmacht: “JEZUS DikkeKIP” erachteraan roept
21 likes
Zelfde idee: met mijn zus deed ik vroeger aan blind wandelen. Tot zij een keer dacht dat we al klaar waren en ik vervolgens vol met mijn gezicht tegen een lantaarnpaal aan liep. Bloeden en alles, moesten hechtingen aan te pas komen. Jammerrr.
4 likes
Mijn opa deed dit met klassenfoto’s. “Kijk Blush, ik sta tussen twee dooien” 
17 likes
Hahahah wat chil
Ik ging een keer samen met een vriendinnetje op 1 fiets. Ik achterop en trappen, zij op het zadel, voeten op het frame en sturen. Dat ging ook fout en ik moest naar de dokter om mijn kin te laten hechten.
3 likes
Oh haha dit deden wij vroeger ook. Alleen werden onze kinnen wel bespaard. Enige wat bij mij een keer echt finaal fout ging was het briljante moment dat ik in mijn eentje op de fiets zat en vervolgens vanaf het zadel op de bagagedrager wilde gaan zitten en zo wilde fietsen. Dat ging ook, totdat ik weer terug het zadel op moest, toen trok ik te hard aan het stuur waardoor dat zichzelf optilde, ik achter van mijn fiets afviel en mijn fiets zo in de heg lanceerde
Sowieso ging fietsen nooit zo top toen ik nog jong was. Ik heb bijvoorbeeld mijn vader een keer overhoop gefietst waardoor we beiden midden op straat lagen én heb ik tijdens fietsexamen een klasgenoot aangereden 
11 likes