Op de basisschool moest ik eens een formulier invullen. Daar vroegen ze o.a. je voornamen, achternaam en roepnaam. Ik heb zelf geen doopnamen, dus ik snapte niet wat er met roepnaam werd bedoeld. Nu hadden mijn ouders wel een bijnaam voor me, en ik dacht: joh met die naam roepen ze mij altijd! Dus ik had dat formulier als volgt ingevuld:
Voornamen: Geo
Achternaam: Greos
Roepnaam: Witte 
We gingen als kind in de zomer altijd hutten bouwen onder begeleiding. Ik zag een nietjespistool liggen en schoot zo een nietje in m’n vinger. Een volwassene deed m’n hand onder de kraan, bedacht zich niet, en trok dat ding er zo uit haha. Overal bloed, maar vond het zelf vet fascinerend 
Dit is echt een typische intrusie (maar bij jou bleef het daar niet bij 
)
Op school in groep 2 of 3 wilden we met de hele klas een verjaardagskalender maken. Iedereen kreeg een blaadje en mocht er de datum op zetten en een hele mooie tekening.
Heel fanatiek 31 maart opgeschreven 
terwijl ik 13 maart jarig ben. Oeps foutje
Stokjes in de rode brievenbus sloten stoppen en dan wachten tot de postbode kwam. En die kreeg hem dan niet open
Deze vind ik eigenlijk gemeen van mezelf en zie nu pas achteraf dat het kind verwaarloosd werd.
Ze ging altijd op straat plassen en was altijd beetje smutzig en oude kleding aan. Altijd op straat en bedelen om aandacht of snoep.
Die ouders zag je nooit. Huis was ook helemaal afgetakeld.
Dus hadden een ander buurmeisje en ik haar wijsgemaakt dat een gewoon takje zoethout was, zodat we van haar af waren voor een uurtje.
Ze ging er ook op kauwen en zei mm lekker.
Daar heb je gelijk in. Toen ook niet door dat ze verwaarloosd werd. Als kind zie je dat niet.
Haha dit heb ik ook gehad alleen toen viel ik flauw. Midden in het klaslokaal en ik zat destijds al op mbo.
Als 12 jarige in een te grote overzeas broek en een hip puca topje met een bus autolak “graffiti” gaan spuiten. Wat waren we ook cool toen. Het dorp waar ik les had was er iets minder blij mee, maar gelukkig zijn we nooit gepakt. :’)
Hahha. Doet me eraan denken dat ik een keer super groot ‘kut’ en ‘lul’ op de schommels had geschreven in ons speeltuintje. Ik voelde me alleen daarna zo schuldig dat ik meteen naar m’n ouders ben gegaan en dit verteld heb 
Ik zou echt zo mn best moeten doen om mn lach in te houden als mn kind dit aan me zou komen vertellen
Hypothetisch dan, ik heb geen kinderen
Hahahah ik zou vragen of ze het wel goed geschreven hebben. Mijn buurjongetje heeft ooit op een muur iets gespoten en hij wilde lesbisch schrijven, maar het werd lesbies
Ja mijn ouders hebben hier ook echt helemaal geen big deal van gemaakt. Alsin, ze hebben volgens mij wel gezegd dat ik het moest proberen schoon te maken. Maar geen straf oid, ik denk ook omdat ik zo eerlijk was
Haha, dit heb ik ook ooit gedaan samen met een vriendin. We hebben toen na lang beraad “Jan was hier” gespoten zodat niemand ons zou verdenken En volgens mij gebruikten we zo’n haarverf-spuitbus van carnaval bij gebrek aan beter.
Als kind hadden een vriendin en ik (nu nog steeds mijn beste vriendin trouwens haha) als hobby om bij auto’s die in hun nummerbord bijvoorbeeld KT hadden er kut van te maken door er met een markeerstift een U tussen te schrijven. Kan echt niet, we waren ook een keer gesnapt toen we van HR ‘hoer’ maakten
Door de spanning schreven wij Sukel in plaats van sukkel :’) Dat was het spannendste woord wat we konden bedenken hahaha. Wel echt geweldig dat de meeste mensen toch wel een klein beetje rebels waren vroeger.
We gingen met een kinderfeestje een keer met de bus richting de locatie en toen schreeuwde ik keihard: “ER STAAT SEX OP DEZE STOEL GESCHREVEN MAAR DAT SCHRIJF JE TOCH MET KS??!”
Je had wel gelijk
Ik was een keer met een vriendin, mijn broertje en mijn ouders in een drukke parkeergarage. Mijn broertje, vriendin en ik waren aan het wachten. We waren toen een jaar of 6/7 en we zagen een paaltje op de stoep. Dit paaltje zat een beetje los en toen gingen we met zijn drieën aan die paal trekken. Vervolgens riepen we de hele tijd heel hard door de garage: ‘We rukken met z’n allen aan een paal!’.
Toen mijn ouders eraan kwamen, moesten we stoppen, wat we maar jammer vonden.
Ik moest een keer met m’n moeder mee naar de apotheek. Het wachten duurde nogal lang, dus ik was lekker met duplo bezig in het kinderhoekje. En een ander kind ook. Ik denk dat ze net een blokje had die ik wou, want de muts die ze op haar hoofd had heb ik zo omlaag over d’r hele gezicht getrokken. M’n moeder boos, ik heb het ‘s avonds heel trots aan m’n vader verteld, want zelf vond ik het heel grappig