Ik geef het bezoek altijd een paar stukjes overgebleven vlaai of taart mee als ze naar huis gaan. Heb je nu natuurlijk niets meer aan maar voor de volgende verjaardag!
Iemand de Dubai-bol al geprobeerd?
Iemand voor me bij de oliebollenkraam nam er eentje. En toen dacht ik even: âik wil ookâ. Maar het kan toch gewoon niet Ă©cht lekker zijn. Heb maar gewone oliebollen met krenten gekocht.
Waarom kan het niet echt lekker zijn?
Ik at er donderdag een en vond hem wel lekker. Wel machtig dus de volgende keer ga ik weer voor een gewone oliebol.
Oh vertel mij wat moest dat ding kosten? Ik vind alles zo duur
En dat het een hele maaltijd was geloof ik meteen haha, ziet er al machtig uit op het plaatje
Ja! Toevallig van de week.
Heb die reep nooit gegeten, dus kan het daar niet mee vergelijken. Ik vond de bol lekker. Heel machtig, dat wel. Kon hem niet in een keer op. Maar hij was wel echt goed gevuld met veel pistache crĂšme (mijn vriend vond het meer naar Nutella smaken) en kadayif (al proefde het meer naar iets van cornflakes). Goede laag chocola. Prima bol.
@PiuPiu Ik vond alleen âŹ5 euro (in DH bij Vermolen) echt te veel, dus zou hem daarom niet snel nog een keer halen.
Ik heb hem gegeten en ik vond hem niet lekker maar heb de dubaireep zelf nooit gegeten. Maar als je die lekker vindt dan zal je dit ook wel lekker vinden want mensen zeiden wel dat het hetzelfde smaakte
Haha, nou meer dat het zoân crompouce achtige combinatie is waarvan je meestal de dingen beter los kunt eten. Maar half een grapje.
@Troepje Opzich houd ik wel van chocolade, dus misschien moet ik âm ook gewoon proberen. Hier was tie âmaarâ 4 euro.
4 euro! Vond ik wel duur ja
Wat, 4 of 5 euro? Bij ons lag er een voor 2,50 (gewone oliebol was 1,20), maar weet niet hoe hij smaakt!
Ik vond het echt geweldig. Maar ik hou ook erg van pistache (en chocolade)
Hallo, ik weet niet waar mijn vraag het beste past dus koos ik voor dit topic!
Ik hoor regelmatig van mijn omgeving dat ik te direct ben. Een aantal voorbeelden van wat zij te direct vinden:
Ik heb een bakje op kantoor waar mijn werkspulletjes in zitten. Omdat we een kluisje hebben is het ât handigst voor mij om alles daarin te doen. Een man vroeg mij wat er in mijn bakje zat, make-up en mascara enzo? Op dat moment spreek ik hem daar op aan dat ik dat een vreemde opmerking vind.
Als iemand het n-woord op mijn werk gebruikt (dat dit nog steeds gebeurt vind ik echt onbegrijpelijk, maar goed) dan spreek ik ze daar op aan.
Als een vriendin zegt nooit op een bepaalde etniciteit mannen te vallen spreek ik haar daar op aan. Als een collega zegt dat âvolgens onze westerse maatstaven het inderdaad zo is dat de mensen in Noord Korea worden onderdrukt, maar dat zij dat zelf niet zo zienâ spreek ik haar daar op aan.
Etc. zelf vind ik het vrij normaal om daar dan wat van te zeggen maar ik merk dat mijn omgeving daar vaak anders over denkt. Ik had het hier vrijdag over met een vriendin, zij zegt dat ze tegen hetzelfde aanloopt en dat ze daarom over het algemeen niks meer zegt op zoân moment. Dat sommige mensen dit soort dingen toch nooit zullen begrijpen en dat het zonde is van mijn energie. En dat zij dus lang niet meer zichzelf is bij iedereen (collegaâs/vriendinnen/(schoon)familie)
Ik heb het gevoel dat ik me al in hou en zou juist nog meer dingen willen zeggen
Maar ik wil ook niemand kwetsen of in het harnas jagen.
Iemand die dit herkent? Hoe ga je daarmee om in je dagelijkse leven? Ik heb sommige dingen er al uitgefloept voor ik het door heb en dan is de sfeer meteen gespannen.
Ik herken dit erg. Ik heb dat eruit floepen ook echt af moeten leren en zit dan maar mân tong stuk te bijten. Het is funest voor de sfeer, mensen vinden je een puritein, bot, belerend etc. Dus voor de lieve vrede zeg ik eigenlijk nooit meer wat (behalve tegen mijn man).
Ik denk: nothing changes if nothing changes. Dus als mensen niet doorhebben dat ze iets stoms zeggen, maar er ook niet op gewezen worden, dan verandert er dus niets. Terwijl racisme en seksisme (om maar twee willekeurige dingen te noemen) in zĂșlke kleine dingen kunnen zitten.
En als niemand anderen erop aanspreekt dan verandert er dus nooit wat. Ik vind dit echt een naar dilemma maar wil ook niet iedereen tegen me in het harnas jagen.
Ja, dit is ook waar ik mee worstel. Een collega vroeg vrijdag nog âben je nooit moe om altijd zo te strijden?â ten eerste: zo overdreven verwoord. Ten tweede, ik wil dit soort dingen juist blijven benoemen, ook bijvoorbeeld voor mijn dochter, zodat zij leert dat sommige dingen niet normaal zijn en dat ze voor zichzelf en een ander op mag komen.
Maar ja, wat ik al zei, het wordt me meestal niet in dank afgenomen en wil ook graag een leuke band met de mensen om me heen.
Is er een manier dat je iemand kunt blokkeren op het forum? Zodat je de berichten van 1 bepaald persoon niet ziet? Zo ja, joe doe ik dat?
Wat @thenerdyintrovert ook zegt, als niemand er iets van zegt, verandert er ook niets, dus eigenlijk is het gewoon goed wat je doet. Maar mensen worden natuurlijk niet graag op hun fouten gewezen (ik zelf ook niet).
Ik merk dat ik vaak heel snel min of meer in de aanval ga, en daarmee gaat het eigenlijk nooit goed. Probeer daarom nu meer vragend er wat van te zeggen. Dus in plaats van âwat de hel zeg jij nou, dat kan echt niet!â eerder âgoh, waarom zeg je dat/gebruik je dat woord?â en zo kalm mogelijk. Door er een vraag over te stellen moeten ze zelf ook nadenken over waarom ze iets doen, en daar ontstaat dan vaker een interessant gesprek uit dan een (heftige) discussie. Alhoewel die ook nog steeds voorkomen hoor, mensen voelen zich nog steeds snel aangevallen als je zoiets vraagt, omdat ze vaak ook wel weten dat het niet door de beugel kan wat ze zeggen.
En ik probeer het ook wel een beetje van de situatie af te laten hangen. Als ik met de hele familie zit en een oom zegt iets seksistisch/racistisch dan rol ik met mijn ogen en zoek even oogcontact met mijn nichtje of mijn moeder en laat het verder, maar als ik met alleen mijn gezin ben en daar zegt iemand iets dat (me) te ver gaat dan zeg ik er wel meteen wat van. Bij vrienden sowieso ook trouwens, dat zijn toch juist de mensen bij wie je helemaal jezelf zou moeten kunnen zijn. Op werk gebeurt het bij mij gelukkig eigenlijk nooit, maar werk ook in een veld waarin we elkaar daar zeker op aan zouden spreken (NGO)
Naar iemands profiel gaan en dan ipv op normaal, op negeer klikken.
Maar volgens mij zie je diegene dan nog wel voorbij komen maar is alleen de tekst verborgen
Super dank je wel!!
Dit werkt niet als iemands profiel op verborgen staat, of wel?
Hahahaha is altijd leuker met aankondiging anders merk ik het niet eens!!