Durf te vragen #8

Ken zoveel mensen die zijn gaan samenwonen vanwege de financiën en ook niet meer uit elkaar kunnen vanwege… de financiën.

Maar als zo’n scheiding toch gebeurt: op kamers of om de week hotel (in geval van kinderen).

9 likes

Het kerngezin is een hele ingewikkelde valkuil

2 likes

Is de animal crossing discort weg?

Sowieso. Ga je je leven delen met iemand is dat helemaal prachtig maar echt, zet geld voor jezelf voor noodgevallen opzij etc. Alles kan altijd anders worden of anders blijken te zijn dan je dacht.

5 likes

Ik leef echt bij het advies van mijn moeder die zei altijd leuk als je kinderen wil maar je moet ze ook kunnen voeden en je kan altijd alles opeens alleen moeten doen dus als het echt niet lukt in je eentje dan niet doen. En in het algemeen er voor zorgen dat je niet in een situatie komt waarbij je afhankelijk bent van een ander. Zelf is haar eerste man vertrokken en haar tweede man is plotseling overleden. En toen ze zelf klein was was haar vader ook vroegtijdig gestorven waardoor er geen geld meer was om haar naar school te laten gaan. Ik weet ook dat ze bij mijn vader nog een apart potje had (hij wist dit niet) voor het geval ze opeens weer alles alleen moest doen. En dan kan je inderdaad zeggen blabla ander land maar dit soort dingen zijn ook in Nederland belangrijk.

20 likes

Deze is zo belangrijk! Alles wat je in je bericht zegt hoor maar deze valt me extra op omdat ik om me heen zie dat er als, zodra er kinderen komen, als eerste ingeleverd word op vriendschappen. Als je nog familie hebt/een aantal mensen dichtbij niets aan de hand, maar ik denk dat onderschat word hoe snel je onbewust in een kleine kring kunt belanden.

12 likes

Ja, en het is ook belangrijk om ook je eigen vrienden te houden, of te krijgen, het is niet goed als je alleen maar gemeenschappelijke vrienden hebt.

Dat vind ik wel een goeie van jouw moeder @SuperCoolePinda om ook evt kinderen in deze equation in je hoofd te houden en je af te vragen: kan ik dit ook alleen, if need be?

2 likes

Eigenlijk zouden we het hier in het feminismetopic over moeten hebben trouwens!
Interessanter dan influencers toch?

12 likes

Hij bestaat nog maar er wordt nog maar zelden over animal crossing gepraat :grimacing:

1 like

Ja helemaal eens, je hebt natuurlijk gelijk. Ik bedoelde meer dat je al deze dingen kunt doen, en alsnog in een (redelijk) uitzichtloze situatie terecht kan komen. Ik zie veel mensen om me heen bij wie bijvoorbeeld de keus om uit elkaar te gaan eenzijdig is (en waarbij eerder gemaakte afspraken daardoor toch anders lopen dan gepland omdat een van de twee partijen zich onhoudbaar opstelt), spaargeld alsnog niet toereikend is om echt iets te betekenen, en een vangnet uiteindelijk ook maar tijdelijk is. Dus mensen die in principe alles ‘goed’ en ‘verstandig’ hebben gedaan, maar toch in de problemen komen. Maar misschien is het zo dat je je daar niet volledig tegen kunt wapenen in deze tijd, omdat het sociale stelsel zo ver is afgebroken.

De schrijfster van het artikel vind ik ook wel enigzins naief (dat beschrijft ze zelf natuurlijk ook, dat ze er nooit bij stil had gestaan.)

5 likes

Ja dat denk ik helaas wel. Ik bedoel het dus ook niet als een eigen schuld dikke bult, puur als een: dit is het land waarin je woont, doe wat je kunt.

3 likes

Ik blijf ook elk jaar mijn lidmaatschap bij de sociale huur verlengen ondanks dat ik in een samenwonende, gelukkige en goede relatie zit.

18 likes

Ik denk ook niet dat je je hier tegen kunt wapenen, maar ik schrik soms echt van hoe naïef mensen (ook hier) zijn en zich niet bewust zijn van de risico’s die je loopt door bepaalde keuzes. Je leest hier ook dat mensen gewoon intrekken bij hun partner met koopwoning zonder iets op papier te zetten maar wel financieel bijdragen, mensen die minder gaan werken om het huishouden te kunnen doen etc.

8 likes

Van die dingen die vroeger heel normaal waren. Maar ja al die tradwives dan. So delulu. Werken is ook niet alles en dat vind ik ook totaal niet boeiend. Maar afhankelijk zijn van een gast? No. Way.

3 likes

De noodvaart waarmee massaal naar dorpen ver van familie en vrienden wordt verhuisd voor een tuin of een extra slaapkamer zodra er kinderen komen :sob: ik begrijp die prioriteit echt niet.

12 likes

Ja dit is bij die collega dus ook het geval. In de huidige woonplaats gaan wonen want tuin en drie slaapkamers. Het is echter op een uur rijden van haar familie, anderhalf uur rijden van zijn familie, anderhalf uur met OV van haar werk, een uur van zijn werk. Vrienden heeft ze een paar, maar op 1 na allemaal op >1 uur reizen. Ondertussen hebben ze in hun woonplaats amper een netwerk opgebouwd. Dat helpt natuurlijk ook niet bepaald mee.

Rijbewijs heeft ze ooit wel geprobeerd maar was door rijangst weinig succesvol. Daarnaast is dat financieel natuurlijk weer een flinke uitgave, zeker als je daarna ook nog een auto moet kopen.

Iemand opperde dat je met OV kan maar het lijkt me niet realistisch om in plek A te wonen, plek B te werken en je kinderen dan in plek C naar school/opvang te moeten brengen en dat allemaal met het OV.

En natuurlijk heeft ze zichzelf ook in deze positie gebracht, zeker de keuze van de woonplaats vond ik destijds al niet handig (ook niet als de relatie wel goed blijft). Maar blijf het toch sneu vinden dat ze dus eigenlijk maar ‘moet’ blijven omdat de alternatieven zo beroerd zijn.

1 like

Damn. Moet wel zeggen: als hij er ook niks heeft zou ik überhaupt willen verhuizen. Samen of alleen, die kinderen zijn op een leeftijd waarop dat nog prima kan. Ik heb deze fout ook gemaakt (al was het maar 20 minuten en hebben we geen kinderen) en ik heb nog nooit zoiets eenzaams en isolerends meegemaakt. Zijn ook met de snelheid van het licht terug verhuisd. Ik denk dat haar eerste stap toch gaat worden dat ze hem moet vertellen wat ze voelt en hoe serieus ze dat voelt.

7 likes

Dit triggert mij echt zo erg haha. Ik heb echt een prima inkomen, mooi netwerk, blabla etcetera, maar ik ben toch echt afhankelijk van mijn partner, want hij heeft veel meer vermogen dan ik (door geluk met zijn baan, koophuis en beleggingen) en daarom wonen we in een huis wat ik in mijn eentje niet kan betalen. Tijdens onze relatie heb ik daar profijt van (want we wonen in een fijn huis voor een relatief lage maandlast) maar op het moment dat wij uit elkaar gaan verlies ik alles en hij niets (behalve natuurlijk de mooiste en geweldigste vrouw ter wereld) en dat vind ik echt zo’n enorme kutpositie om in te zitten. Maar ik vind het ook te behoudend om te zeggen “we kopen een huis van maximaal X bedrag want anders kan ik het in mn eentje niet meer betalen als we uit elkaar gaan” want als we nooit uit elkaar gaan hebben we een heel leven geleefd en gehandeld alsof we ieder moment wel uit elkaar zouden kunnen gaan.

Dit is verder geen vraag om advies (!), we hebben alles zo eerlijk mogelijk verdeeld en vastgelegd, en ik wil hier vooral mee zeggen dat ongelijkheid in een relatie die er eenmaal is eigenlijk niet meer in te halen is en ik vind dat zelf echt heel erg klote.

36 likes

Ja, ik had ook teringluxe kunnen wonen met mijn vent samen, maar dat boeit mij niet. Dus ik woon klein maar regel wel alles zelf. Ieder zo z’n ding. Hoe het jou triggert, geeft het mij soms ook wel het gevoel “jammer dat ik niet zoveel kan sparen als een samenwonend stelletje”. Als wij onze aparte maandlasten optellen… janken :joy:

12 likes

Ligt het aan mij of deodorant echt veel duurder geworden?
Ik had altijd van dove invisible dry, die hielp bij mij altijd heel goed. Voorheen kocht ik het bij de action, maar ik zie ze daar nooit meer… en tegenwoordig 5,50 voor een fles bij de kruidvat.

Kan me herinneren dat ik echt 6 flessen voor 10 euro had bij de op=op ooit.

3 likes