Jaaa dat snap ik wel maar zo klinkt het toch ook wel “makkelijk” om geen rijbewijs te hebben en dat als feit aan te nemen
Alsof je daar niks aan kunt doen? Soms niet maar vaker wel denk ik
Edit: of met het OV!!
?? 
als het zo makkelijk zou zijn om een rijbewijs te halen zou deze persoon dat waarschijnlijk wel doen? Maar het is een flinke tijds- en geld investering en misschien heeft deze persoon wel rijangst of is het gewoon een waardeloze chauffeur. En ov is super als je in een grote stad woont of daar aangrenzend, maar op veel plekken is ov gewoon niet zo efficiënt en ik kan mij wel voorstellen dat het dan dus niet te combineren is als je in de ene plaats woont, je kind in de andere plaats naar school gebracht moet worden en je misschien nog wel in een derde plaats werkt??
4 likes
Ik weet zeker dat dit hier gedoe gaat opleveren, maar allereerst: niet aan een appartement met twee slaapkamers kunnen komen is niet hetzelfde als geen kant meer opkunnen. Dat voelt zo, maar dat is het niet.
En wat moet je als vrouw met deze informatie: ik denk dat het sowieso helpt om je super bewust te zijn van hoe het sociale vangnet van het land waar je in woont in tien/twintig jaar volledig is afgebroken. Zeker als je deel uitmaakt van de hoge middenklasse en op tijd de woningmarkt op bent gestapt of een goed huurcontract hebt uit betaalbaardere tijden hebt, hoef je je daar nooit echt in te verdiepen. Terugkerend ding in al dit soort verhalen is het ‘ik was er nooit vanuit was gegaan dat je met meerdere kinderen op straat kon komen te staan’ (en dit gaat allemaal niet over de collega van Sundance, want ik ken haar al en haar situatie niet). Dat kan dus in een land als dit en ik denk dat je er goed aan doet om dat goed te hoofd te prenten in de periode dat je samen het goede leven leeft. Om heel af en toe vanuit je riante rijtjeshuis met Flip, Pip en Vicky (liefst voordat je ze alle drie in vier jaar op de wereld zet) na te denken over wat je alternatief is mocht je ineens een inkomen verliezen of er alleen voor komen te staan. Bewust stil te staan bij of je na dat rijtjeshuis nog naar ‘droomhuis’ wilt en of je eigenlijk niet beter wat geld opzij kunt zetten. Ingeschreven staan voor sociale huur. Een netwerk opbouwen met mensen die bereid zijn jou en je kinderen te steunen en op te vangen in geval van nood. Überhaupt eens voordat je een kind krijgt met je partner gaan zitten om te bespreken hoe je het voor je ziet als het samen niet werkt. En ik zeg dit niet als een soort van visie, want wat mij betreft zou het allemaal niet nodig moeten zijn, maar dit is Nederland in 2024 en ik denk dat je die realiteit niet uit het oog moet verliezen in de tijden dat het goed met je gaat.
61 likes
Ken zoveel mensen die zijn gaan samenwonen vanwege de financiën en ook niet meer uit elkaar kunnen vanwege… de financiën.
Maar als zo’n scheiding toch gebeurt: op kamers of om de week hotel (in geval van kinderen).
9 likes
Het kerngezin is een hele ingewikkelde valkuil
2 likes
Is de animal crossing discort weg?
Sowieso. Ga je je leven delen met iemand is dat helemaal prachtig maar echt, zet geld voor jezelf voor noodgevallen opzij etc. Alles kan altijd anders worden of anders blijken te zijn dan je dacht.
5 likes
Ik leef echt bij het advies van mijn moeder die zei altijd leuk als je kinderen wil maar je moet ze ook kunnen voeden en je kan altijd alles opeens alleen moeten doen dus als het echt niet lukt in je eentje dan niet doen. En in het algemeen er voor zorgen dat je niet in een situatie komt waarbij je afhankelijk bent van een ander. Zelf is haar eerste man vertrokken en haar tweede man is plotseling overleden. En toen ze zelf klein was was haar vader ook vroegtijdig gestorven waardoor er geen geld meer was om haar naar school te laten gaan. Ik weet ook dat ze bij mijn vader nog een apart potje had (hij wist dit niet) voor het geval ze opeens weer alles alleen moest doen. En dan kan je inderdaad zeggen blabla ander land maar dit soort dingen zijn ook in Nederland belangrijk.
20 likes
Deze is zo belangrijk! Alles wat je in je bericht zegt hoor maar deze valt me extra op omdat ik om me heen zie dat er als, zodra er kinderen komen, als eerste ingeleverd word op vriendschappen. Als je nog familie hebt/een aantal mensen dichtbij niets aan de hand, maar ik denk dat onderschat word hoe snel je onbewust in een kleine kring kunt belanden.
12 likes
Ja, en het is ook belangrijk om ook je eigen vrienden te houden, of te krijgen, het is niet goed als je alleen maar gemeenschappelijke vrienden hebt.
Dat vind ik wel een goeie van jouw moeder @SuperCoolePinda om ook evt kinderen in deze equation in je hoofd te houden en je af te vragen: kan ik dit ook alleen, if need be?
2 likes
Eigenlijk zouden we het hier in het feminismetopic over moeten hebben trouwens!
Interessanter dan influencers toch?
12 likes
Hij bestaat nog maar er wordt nog maar zelden over animal crossing gepraat 
1 like
Ja helemaal eens, je hebt natuurlijk gelijk. Ik bedoelde meer dat je al deze dingen kunt doen, en alsnog in een (redelijk) uitzichtloze situatie terecht kan komen. Ik zie veel mensen om me heen bij wie bijvoorbeeld de keus om uit elkaar te gaan eenzijdig is (en waarbij eerder gemaakte afspraken daardoor toch anders lopen dan gepland omdat een van de twee partijen zich onhoudbaar opstelt), spaargeld alsnog niet toereikend is om echt iets te betekenen, en een vangnet uiteindelijk ook maar tijdelijk is. Dus mensen die in principe alles ‘goed’ en ‘verstandig’ hebben gedaan, maar toch in de problemen komen. Maar misschien is het zo dat je je daar niet volledig tegen kunt wapenen in deze tijd, omdat het sociale stelsel zo ver is afgebroken.
De schrijfster van het artikel vind ik ook wel enigzins naief (dat beschrijft ze zelf natuurlijk ook, dat ze er nooit bij stil had gestaan.)
5 likes
Ja dat denk ik helaas wel. Ik bedoel het dus ook niet als een eigen schuld dikke bult, puur als een: dit is het land waarin je woont, doe wat je kunt.
3 likes
Ik blijf ook elk jaar mijn lidmaatschap bij de sociale huur verlengen ondanks dat ik in een samenwonende, gelukkige en goede relatie zit.
18 likes
Ik denk ook niet dat je je hier tegen kunt wapenen, maar ik schrik soms echt van hoe naïef mensen (ook hier) zijn en zich niet bewust zijn van de risico’s die je loopt door bepaalde keuzes. Je leest hier ook dat mensen gewoon intrekken bij hun partner met koopwoning zonder iets op papier te zetten maar wel financieel bijdragen, mensen die minder gaan werken om het huishouden te kunnen doen etc.
8 likes
Van die dingen die vroeger heel normaal waren. Maar ja al die tradwives dan. So delulu. Werken is ook niet alles en dat vind ik ook totaal niet boeiend. Maar afhankelijk zijn van een gast? No. Way.
3 likes
De noodvaart waarmee massaal naar dorpen ver van familie en vrienden wordt verhuisd voor een tuin of een extra slaapkamer zodra er kinderen komen 
ik begrijp die prioriteit echt niet.
12 likes
Ja dit is bij die collega dus ook het geval. In de huidige woonplaats gaan wonen want tuin en drie slaapkamers. Het is echter op een uur rijden van haar familie, anderhalf uur rijden van zijn familie, anderhalf uur met OV van haar werk, een uur van zijn werk. Vrienden heeft ze een paar, maar op 1 na allemaal op >1 uur reizen. Ondertussen hebben ze in hun woonplaats amper een netwerk opgebouwd. Dat helpt natuurlijk ook niet bepaald mee.
Rijbewijs heeft ze ooit wel geprobeerd maar was door rijangst weinig succesvol. Daarnaast is dat financieel natuurlijk weer een flinke uitgave, zeker als je daarna ook nog een auto moet kopen.
Iemand opperde dat je met OV kan maar het lijkt me niet realistisch om in plek A te wonen, plek B te werken en je kinderen dan in plek C naar school/opvang te moeten brengen en dat allemaal met het OV.
En natuurlijk heeft ze zichzelf ook in deze positie gebracht, zeker de keuze van de woonplaats vond ik destijds al niet handig (ook niet als de relatie wel goed blijft). Maar blijf het toch sneu vinden dat ze dus eigenlijk maar ‘moet’ blijven omdat de alternatieven zo beroerd zijn.
1 like
Damn. Moet wel zeggen: als hij er ook niks heeft zou ik überhaupt willen verhuizen. Samen of alleen, die kinderen zijn op een leeftijd waarop dat nog prima kan. Ik heb deze fout ook gemaakt (al was het maar 20 minuten en hebben we geen kinderen) en ik heb nog nooit zoiets eenzaams en isolerends meegemaakt. Zijn ook met de snelheid van het licht terug verhuisd. Ik denk dat haar eerste stap toch gaat worden dat ze hem moet vertellen wat ze voelt en hoe serieus ze dat voelt.
7 likes