Ja doe ik, ik ben er morgen wel denk ik
Ja lijkt me wel
Ligt maar net aan de bezorger en hoe ver ie moet lopen om bij je huis te komen denk ik. Onze straat is vorig jaar een hele tijd afgesloten geweest en het ene pakketje kregen we wel, de andere niet
Wat voor toetjes eten jullie in de herfst/winter?
In de zomer pak ik snel ijsjes en pudding toetjes maar nu heb ik daar niet echt trek in
Blokjes appel met kaneel en gesmolten speculoos
Kwark met geplette pepernoten
Warme banaan met pure vlokken
Hoe gaan jullie om met uitnodigingen van vrienden/familie voor verjaardagen/samenkomsten/whatever die meer dan 6 weken van te voren worden verstuurd?
Ik vind het zelf benauwend om nu al te weten hoe mijn weekend er over 6 weken precies uitziet. Ik houd van meer leegte, spontaniteit en vrijheid om te doen waar ik op dat moment behoefte aan heb. Misschien heb ik dan juist behoefte aan een hoop reuring om me heen en kom ik gezellig op de verjaardag, misschien heb ik dan juist wel zin om een eindeloze wandeling te maken of wat dan ook. Ik heb een verleden met burn-out en als ik elk weekend voor de foreseeable future iets in de agenda heb staan, ga ik al vlug compleet voorbij aan hoe mijn lijf voelt en wat ik nodig heb. Ik wil graag meer in het moment en in mijn lichaam leven, dan altijd alles al vooruitgepland hebben. Misschien woon ik daarvoor in het verkeerde land
Ons weekend is in dit specifieke geval nog leeg, maar als we overal ‘‘ja’’ op zeggen, dan slibt alles megasnel dicht. Ik vind het ook lastig om eerlijk te communiceren ‘‘dat zien we tegen die tijd wel weer’’, want als je dan niet komt, dan weet de andere partij dat ze geen prioriteit waren - maar goed, goed voor mezelf zorgen is ook belangrijk.
Ben benieuwd hoe jullie zoiets zien!
Edit: bruiloften en familiedagen etc uitgezonderd, ik begrijp dat daar meer planning bij komt kijken. Dit gaat om verjaardagsfeestjes, een familiebbq, of vriendinnen die ergens half januari een keer een gaatje in hun agenda hebben.
Ik doe altijd eerst onderbroek, panty en dan corrigerend ondergoed omdat het ook afzakken van mijn panty tegenhoudt
Ik sta hier
altijd ambivalent tegenover want enerzijds ben ik helemaal voor zorgen voor jezelf en tijd voor jezelf maar anderzijds vind ik ook echt dat je soms een ander even voorop mag zetten ook al ben je moe/heb je geen zin/whatever (niet als je er totaal afligt natuurlijk, binnen de grenzen van redelijkheid). Dus het ligt aan wat voor soort uitnodiging het precies is, als het iets speciaals is en diegene waardeert het als ik daarbij ben (en dat is soms een verjaardag of familiebbq, ja), dan zeg ik toe. Nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn sociale leven vrij overzichtelijk is en ik niet snel mijn héle weekend helemaal volgepland heb, het zal ook anders zijn als je een enorm druk sociaal leven hebt. En ik plan zelf wel graag.
Tldr: ik vind de grens tussen voelen wat je zelf nodig hebt + iets doen voor een ander een lastige en vind het soms ook ingewikkeld als mensen téveel voor dat eerste kiezen (als dat betekent dat ze dus vaak afzeggen of niet komen en daardoor de balans scheef wordt, jezus ik kom slecht uit mijn woorden vandaag haha)
Ik vind dat juist fijn want ik hou van plannen.
Wat je zegt over weekenden die dichtslibben herken ik echter wel; dus ik zorg ervoor dat ik niet ja zeg op alles. Als ik bijvoorbeeld een hele zaterdag een bruiloft heb of familie / vrienden help klussen (en dus een dag onder de pannen ben), hou ik de zondag vrij, en andersom.
Als mijn hele weekend nog leeg is, en ik een uitnodiging krijg, accepteer ik die gewoon en blok ik elders in het weekend wat tijd voor mezelf / mijn gezin. En als dat niet gaat delen mijn man en ik soms op; zo is hij afgelopen weekend wel naar een borrel gegaan en ik niet terwijl ik gewoon thuis was.
Een uitnodiging afwijzen hoeft echt niet alleen als je al een afspraak met een ander hebt staan. Als jij zelf al iets gepland hebt (al is dat niksen op de bank of lopen in het bos), is dat ook een afspraak (met jezelf) en valide genoeg om nee te zeggen op een uitnodiging. Zeker na een burnout.
Ik herken ook wat @June zegt en bekijk het per situatie.
Een zoveelste verjaardag van een neef waar ik weinig mee heb (en waar ik ook niet echt gemist ga worden) zal ik sneller afzeggen dan een koffiedate met een vriendin die het moeilijk heeft om maar iets te noemen.
Ligt er heel erg aan van wie de uitnodiging komt en waar het voor is. Een familiebbq is bij mij niet iets dat vaak plaatsvindt, en ik zie mijn familie sowieso niet heel vaak, dus daar zou ik sowieso tijd voor vrijmaken. En vriendinnen die pas over een paar maanden tijd hebben bijvoorbeeld, daarbij ligt het dan ook heel erg aan welke vriendinnen/groepssamenstelling/hoe vaak we elkaar normaal zien/etc.
Bij verjaardagen (behalve natuurlijk de 30e/40e/etc.) zeg ik het meestal gewoon dat ik daar zo ver van tevoren nog niet met zekerheid ja of nee op kan zeggen en dat ik het laat weten zodra ik dat wel kan.
Sluit me wel ook aan bij @June , ik vind niet dat je jezelf altijd voorop moet zetten, soms moet je ook gewoon iets voor een ander doen, zoals naar een verjaardag gaan waar je eigenlijk helemaal geen zin in hebt (en vaak zijn die dingen door de lage verwachtingen ook nog eens het leukst)
Uitnodiging accepteren als je wil/kan gaan en dan eromheen plannen. En anders gewoon nee zeggen. Soms gaat het nou eenmaal dat plannen ruim van tevoren worden gemaakt. Je kan wel zeggen “ik wil nog niks toezeggen”, maar dat komt de banden mogelijk niet ten goede als mensen juist moeite doen om vroeg te plannen zodat veel mensen erbij kunnen zijn. Iets afzeggen omdat je toch iets anders wil doen dat op elke andere dag kan, zou ik echt niet waarderen. Maar dat is persoonlijk. Een nee is ook gewoon een antwoord.
Ik stuur de uitnodiging voor mijn verjaardag altijd best lang van tevoren, want ik ben jarig in een vrij drukke tijd. Er zijn een paar mensen in mijn omgeving waarvan ik weet dat ze mogelijk de dag van het feest nog afzeggen. Is niet zo erg, als niet iedereen dat doet tenminste. Dus als je bijvoorbeeld zegt: “Vind je het goed als ik tegen die tijd even kijk of ik het red om langs te komen” is dat prima, wat mij betreft
Thanks voor jullie input allemaal! Fijn om ook andere zienswijzes te horen en nu tijd om daar mijn eigen weg in proberen te vinden
Ik vind dit ook kut want de uitnodigingen die ver van tevoren komen zijn meestal minder leuk dan de zaken die later komen, maar je kunt ook niet toezeggen met de boodschap ‘tenzij er iets leukers voorbij komt’. En als ik deze mensen later weer uitnodig voor iets binnen een afzienbare termijn, kunnen ze niet omdat die hun weekenden al vier maanden vooraf hebben dichtgetimmerd.
Heeft iemand wel eens gebruik gemaakt van de wasservice van Bever? Ik zou mijn donsjas wel willen laten wassen (en vooral weer waterdicht willen laten maken). Dus ik ben benieuwd of iemand dat al eens heeft gedaan en het goed bevallen is.
Jaa is goed bevallen bij mijn winterjas!
Is het gek als je in een appartement woont en het niet hygiënisch vindt dat er mensen langskomen met hun hond. Ik heb nu al meerdere keren deze discussie gevoerd met m’n vriend en hij vindt dat ik me aanstel.
Ik kan nog begrijpen hoe je een hond over de vloer niet hygiënisch vind (ook al ben ik het niet met je eens, maar dat doet hier niet toe), maar waarom zou dat specifiek voor een appartement gelden? Omdat alles gelijkvloers is en de hond de slaap- of badkamer in kan? Die deuren kunnen (neem ik aan) dicht.
Maar waarom het in een appartement minder hygiënisch zou zijn dan in een huis, die volg ik ff niet.
Lijkt me geen gek standpunt om dat niet te willen als je zelf geen hond hebt? Ik heb één vriendin met een grote hond, en zij heeft ook nog nooit gevraagd of de hond in ons huis mag, hij blijft altijd in de tuin of thuis, of we gaan wandelen. Heb ook nog nooit overwogen dat dat een optie zou zijn. Niet alleen qua hygiëne (al is het niet heel veel op te ruimen als hij niet op bedden/banken gaat) maar ook dat hij misschien iets kapot maakt of gestresst raakt van een nieuwe omgeving. Maar ik weet niets van honden eigenlijk, dus misschien kunnen sommige honden dat zonder problemen.
Nou in een huis heb je nog andere plekken waar je de hond kan laten rondlopen. Tuin, garage, bijkeuken.
Wij hebben een heel kleine woonkamer die grenst aan de keuken. Dus dan is er gaan andere optie dan de hond daar te houden. De vorige keer sprong de hond op de bank en liep hij over het vloerkleed. Dat vind ik zelf niet hygiënisch