Hoe gaan jullie om met uitnodigingen van vrienden/familie voor verjaardagen/samenkomsten/whatever die meer dan 6 weken van te voren worden verstuurd?
Ik vind het zelf benauwend om nu al te weten hoe mijn weekend er over 6 weken precies uitziet. Ik houd van meer leegte, spontaniteit en vrijheid om te doen waar ik op dat moment behoefte aan heb. Misschien heb ik dan juist behoefte aan een hoop reuring om me heen en kom ik gezellig op de verjaardag, misschien heb ik dan juist wel zin om een eindeloze wandeling te maken of wat dan ook. Ik heb een verleden met burn-out en als ik elk weekend voor de foreseeable future iets in de agenda heb staan, ga ik al vlug compleet voorbij aan hoe mijn lijf voelt en wat ik nodig heb. Ik wil graag meer in het moment en in mijn lichaam leven, dan altijd alles al vooruitgepland hebben. Misschien woon ik daarvoor in het verkeerde land 
Ons weekend is in dit specifieke geval nog leeg, maar als we overal ââjaââ op zeggen, dan slibt alles megasnel dicht. Ik vind het ook lastig om eerlijk te communiceren ââdat zien we tegen die tijd wel weerââ, want als je dan niet komt, dan weet de andere partij dat ze geen prioriteit waren - maar goed, goed voor mezelf zorgen is ook belangrijk.
Ben benieuwd hoe jullie zoiets zien!
Edit: bruiloften en familiedagen etc uitgezonderd, ik begrijp dat daar meer planning bij komt kijken. Dit gaat om verjaardagsfeestjes, een familiebbq, of vriendinnen die ergens half januari een keer een gaatje in hun agenda hebben.