Ik had heel veel (fast fashion) kleding, dus ipv alles in een keer opnieuw te kopen, ben ik eerst heel goed door m’n kast gegaan. Daarin heb ik een deel verkocht, een deel gehouden en een deel “op” gedragen. Tegelijk heb ik een 6 maanden no buy gedaan. Elke maand spaarde ik €100 (wat ik daarvoor makkelijk aan winkelen uitgaf) + het geld van m’n verkochte kleding.
Ik heb die tijd ook gebruikt om me echt bewust te worden van m’n stijl, middels een capsule wardrobe planner/guide. Ik heb overigens geen capsule wardrobe. Uiteindelijk ben ik stukje bij beetje gaan kijken wat ik per seizoen nog nodig heb, begonnen bij de basics.
Ja, dat kost best wat (ik baseer m’n aankopen zoveel mogelijk op 1. tijdloos, 2. duurzaam materiaal 3. fair pay 4. comfort), maar ik ben inmiddels die prijzen wel gewend.
Vroeger liet me vooral leiden door de prijs, en dat zorgde voor veel miskopen. Nu is geld het laatste waar ik naar kijk. Dat kan omdat ik veel minder koop: 2x per jaar bij f/w en s/s ga ik door m’n kast en vul ik evt iets aan. De maanden dat ik niet shop zet ik nog steeds die €100 op m’n spaarrekening. Dan doet een dure aankoop ook niet zo’n zeer. Sterker nog m’n aankopen kosten meer, maar ik geef alsnog minder geld uit hah.
Daarnaast gaan m’n aankopen veel langer mee, dus ik geef steeds minder uit. Een van m’n eerste duurzame aankopen was een wollen trui van €270 (bizar duur vond ik dat - kosten van een weekendje weg!) in 2017. Maar ik draag hem nu nog, en hij ziet er nog steeds prachtig uit! Puntje bij paaltje is m’n cost per wear, dus mega laag. Bovendien zijn de “gewone prijzen” eigenlijk gewoon te laag. Dat heb ik helemaal los gelaten. Een broek van €20 kost misschien minder geld, maar daar wordt dus op andere wijze alsnog zwaar voor betaald!
Heel verhaal 
Voor mij werkte dit top, hopelijk heeft iemand anders er ook wat aan.
Trouwens When Sara Smiles heeft volgens mij een blog over betaalbare duurzame kleding.
