Mweh. Het gaat de afgelopen paar jaar eigenlijk best goed wat mijn manier van eten betreft, maar vandaag had ik een hele rare eetbui waar ik me echt heel kut over voel. Ik heb de afgelopen paar weken iets te veel en ongezond gegeten waardoor ik me niet zo fit voel (aangezien ik niet goed tegen lactose kan en wel melkchocolade opheb, bijv.), en toen ik een uurtje geleden thee voor mezelf wilde zetten en een stuk (“gezonde”, want zelfgemaakt met dingen waar ik geen buikpijn van krijg, weinig suiker en gewoon echt lekker) appeltaart wilde pakken kreeg ik allemaal nare gedachten over dat ik dat niet verdien en ik toch voor altijd vies blijf eten en mijn lichaam kapot blijf maken. Die gedachten brachten me tot het eten van twee grote chocoladekoeken, een yoghurt met melkchocoladehagelslag erin, een broodje met chocopasta en een broodje met kaas. Ik had totaal geen trek in die dingen, maar het was echt alsof het “moest”. Het had ook totaal niets te maken met de eetbuien die ik vroeger had, waarbij ik in recordtijd driftig at, staand en al denkend over hoe ik het vervolgens zou overgeven; ik ben er rustig voor gaan zitten met een paar filmpjes op mijn telefoon, alsof het echt een taak was die ik hoorde te voltooien. Ik voel me nu echt kut, opgeblazen en vies, en ik schaam me heel erg voor mezelf.
Fijn dat dit topic er is! Ik heb bijna 10 jaar boulimia ‘gehad’ (ik ben er nog niet over uit of ik geloof in 100% herstel) maar heb nog altijd een moeizame relatie met eten. Ik ben op dit moment 30 weken zwanger en in het eerste trimester had ik enorm veel moeite met de veranderingen in mijn lijf. Door de misselijkheid en telkens een droge mond begreep ik de signalen van mijn lichaam niet meer en dat vond ik heel moeilijk. Sowieso wil eten op gevoel echt nog niet zo lukken. Het is vaak dat ik eet uit een bepaald gevoel of gedachte en niet altijd omdat ik trek heb. Gelukkig heb ik nu geen eetbuien meer, maar zou wel heel graag gezonder willen eten zonder mijzelf al te veel restricties op te leggen. Ik merk dat ik die balans nog erg lastig vind. En nu in mijn zwangerschap voel ik me vaak schuldig als ik vaker snoep, omdat ik me zorgen maak over wat mijn kindje binnen krijgt (terwijl ik altijd zorg voor voldoende fruit en groente en mijn vitamines inneem). Eten zal altijd lastig blijven vrees ik… terwijl mijn gewicht eigenlijk niet eens meer een rol speelt
Wat rot dat je zo’n eetbui gehad hebt, ik snap heel goed dat je hier nu een vervelend gevoel over hebt. Alleen helpt het niet om nu boos op jezelf te blijven: het is gebeurd en nu kun je er niets meer aan doen, behalve proberen de draad morgen weer gewoon op te pakken. Denk wel dat het belangrijk is om die gedachten die je hebt te onderzoeken, het klinkt alsof je wel heel streng bent voor jezelf en wel heel negatief over jezelf denkt. Dikke knuffel!
Herkenbaar, dat gewicht geen rol meer voor jou speelt maar het toch moeilijk blijft. Hopelijk heb je steun aan dit topic en gaat het verder goed.
En @Zora en @Totoro, dankjulliewel voor je reacties. <3 Ik ben nu best trots op mezelf, omdat ik na het afschrijven over mijn eetbui rustig heb besloten het naast me te leggen en ik een wandeling in mijn eentje ben gaan maken en naar de bios ben geweest met een vriendin, waar ik “gewoon” een bak popcorn met haar heb gedeeld en waarna ik gewoon met mijn vriend gezond heb avondgegeten. Dat was een paar jaar terug echt ondenkbaar geweest, dan was mijn héle dag sowieso helemaal verpest geweest door de eetbui. Ik ben blij dat de dag bijna afgelopen is (ook omdat ik gewoon buikpijn heb haha), maar ik ben ook wel blij over hoe mijn avond uiteindelijk gegaan is. : )
Wat goed! Dat geeft toch een fantastisch gevoel, als je dingen doet waarvan je denkt: dat had ik jaren geleden echt niet gekund. Mag je trots op zijn!
@Jauregui (wil je dat ik de tag weghaal of is een tag oké?)
Mijn ouders kochten nooit ‘eetbui-eten’ en er was nooit echt iets in huis, maar toch had ik heel veel eetbuien (heb ze nog steeds helaas). Ik at dan gewoon alle andere dingen die er waren zoals brood, maar meestal ging ik naar de supermarkt en haalde daar van alles.
Ben best vaak naar de winkel gegaan terwijl ik op dat moment zelf nog geen behoefte had aan iets te eten, maar meer voor de zekerheid (straks is de winkel dicht en krijg ik alsnog een eetbui wat dan). Ik denk dat dat wel vergelijkbaar is met jouw gevoel. Ik heb vaak gedacht: als de winkel nou 24/7 open zou zijn zou ik misschien wel minder eetbuien hebben.
Ik herken dus wat je zegt en heb helaas geen oplossing voor je, maar ik denk dat het heel goed mogelijk is dat een open kast beter zou werken dan een gesloten kast.
Ik moet zeggen dat hoewel ik wel aangekomen ben de afgelopen tijd. Intuïtief eten echt het enige is geweest dat mijn eetbuien redelijk heeft weten te stoppen. De enige keer wanneer het weer terug komt is als ik het in mijn hoofd krijg dat ik moet diëten/afvallen ik ‘te dik’ ben etc. Vaak word ik daardoor ook weer dikker. Kortom ik zit gewoon vast hierdoor eigenlijk 
Want ik kan niet diëten, maar de laatste tijd kruipt mijn gewicht ook omhoog…dus…ja…shit haha
@Jauregui en @Violoncello, heel herkenbaar!!! Ik heb eens met frisse moed toen ik thuis heel veel last had van eetbuien hulp gevraagd aan mijn moeder, waardoor ik in haar bijzijn echt heel goed at (en ook lekker in mijn vel zat), maar wanneer zij bijv. niet thuis was ik van mijzelf “moest” overeten en alle koekjes die ik kon vinden bijv. in één keer opat, of na school toch stiekem een pak Kinderreepjes haalde en onderweg naar huis opmaakte. Voor mij zijn eetbuien echt een obsessieve vorm van zelfsabotage, een manier om mezelf duidelijk te maken dat ik het niet waard ben en het niet kan. Het enige dat voor mij helpt is om mezelf met liefde te benaderen (hoe stom het ook klinkt, haha) en standvast mijzelf alles gunnen. Het is emotioneel natuurlijk nog vaak een gevecht, maar als ik het rationeel tegen mezelf blijf zeggen gaat het toch wel beter.
Veel sterkte en succes. <3
@Otzi, ik heb wel vaker over intuïtief eten gelezen, maar wat is dat nou precies? Heb je een linkje? Ik vind het in elk geval wel superknap dat je bepaalde concepten grotendeels los hebt kunnen laten, hoewel ik besef dat het nog onwijs moeilijk is om een balans te vinden.
Dit 100% hetzelfde. Mooi verwoord.
Intuitief eten is wel een goede volgens mij, maar ook erg lastig. Ik heb weleens het idee dat doordat ik veel eet en het er weer uit gooi, mijn ritme helemaal in de war is en dat ik de dag erna sowieso meer nodig heb. Maar dan is de cirkel eigenlijk alweer rond.
Wat ik zo lastig vind is dat eetbuien direct te linken zijn aan mijn gemoedstoestand. In een periode waarop het wat minder gaat, heb ik veel meer eetbuien en sluit ik mezelf meer af. Het stomme is dat ik weet dat dat averechts werkt, maar ik heb er de energie niet voor.
@Violoncello: heb jij een van die boeken gelezen?
Ik ben ineens ook weer aan het ontsporen
Ik heb een boek thuis dat gaat over hooggevoeligheid in combinatie met een eetstoornis (https://www.bol.com/nl/f/calorieen-met-voelsprieten/9200000058605061/). Gaat ook over intuïtief eten. Hier en daar best wel wat mooie inzichten opgedaan, maar voor mij wat één keer lezen wel voldoende. Ik zou er graag iemand anders een plezier mee willen doen, mocht iemand interesse hebben. Ik vraag alleen een vergoeding voor de verzendkosten. (hopelijk geen probleem dat ik dit hier neer zet)
@anon24802271 intuïtief eten is eigenlijk de hele dieet mentaliteit loslaten en opnieuw leren te eten door naar je lichaam te leren luisteren. En jezelf dus ook toestaan om te eten wat je wil. @Violoncello heeft het eigenlijk al goed uitgelegd. Voor mij betekende het een einde aan de eetbuien omdat slecht eten zijn macht en appeal over mij verloor op deze manier, omdat ik het gewoon ‘mag’ eten. Eigenlijk bleef ik ermee prima op hetzelfde gewicht totdat mijn vriend bij me is komen wonen 
geen idee waarom.
@Fisk intuïtief eten is zeker een lastig proces, want ik beheers het eigenlijk ook niet 100% omdat ik gewoon niet van de gedachte af kom dat ik dunner moet zijn en eigenlijk moet afvallen en minder moet eten. Het is meer een mentaal proces. En als je een emotionele eter ben denk ik wel zeker dat je er baat bij hebt!
ik ben hier wel heel benieuwd naar als nog niemand anders heeft gereageerd!
Maar is je lichaam niet zodanig gewend aan ongezonde dingen (“verslaafd” aan suiker, bijv.), dat je alleen maar trek hebt in dingen die objectief slecht voor je zijn als je jezelf volledig vrij laat? Het klinkt voor mij namelijk heel goed, maar ik weet van mijzelf dat ik als ik een periode geen prioriteit maak van eten (en er dus zowel niet negatief mee omga, geen eetbuien heb of juist doorsla in diëten, maar ook niet positief boodschappenlijstjes maak en enigszins gezonde recepten inplan), ik me mentaal wel rustiger voel en automatischer gematigder eet wat kwantiteit betreft, maar wel ook bijna alleen koolhydraten en etenswaren die heel arm van voedingsstoffen zijn, waardoor ik me uiteindelijk wel onfit voel. Ik heb echt het idee dat ik nu niet op mijn lichaam zou kunnen vertrouwen qua wat ik nodig heb, wat me goed zou laten voelen - ik heb zelf nooit trek in gezonde dingen, ondanks ik ze uiteindelijk wel lekker vind en er voldoening uithaal, bijvoorbeeld. Leer je dat met de tijd/met het boek/maakt het jou (voor nu) niet uit?
Tot op een bepaalde hoogte heb je wel gelijk, want die cravings blijven, maar je hersenen hebben veeeeel meer invloed op hoeveel je eet dan je denkt. In het begin is het zeker wennen, maar zodra je écht die dieet gedachtes gaat loslaten, en jezrlf volledige toestemming geeft om te eten wat je wil, en te eten wanneer je honger hebt, past je lichaam zich aan, en zal je merken dat je veel eerder zal stoppen met eten. Dit komt omdat je jezelf niet langer meer dat gevoel geeft van:’ ik mag dit dadelijk niet meer dus moet ik NU de kans grijpen om alles te eten’. Als je het allemaal mag van jezelf, gaat dat gevoel vanzelf weg ebben en zullen de eetbuien gaan stoppen. Verder moet je ook veel ‘bewuster’ gaan eten en overal wat meer bij stilstaan. Het is wel een lang proces, ik worstel nog steeds met bepaalde concepten/dingen, maar het is echt rust in je hoofd.
Is het wel een aanrader? Dan ga ik die wellicht bestellen. Het kan voor mij geen kwaad om wat extra tips op te doen.
@Otzi, ik ga me er in verdiepen, denk dat ik daar best wel baat bij kan hebben.
@Yzile, hoe gaat het nu?
Goed! Lekker gesport en gewoon “lief voor mezelf geweest” met positieve gedachten.
Lief dat je het vraagt!!!
Ik hoop dat je er wat aan hebt! Het boek dat ik gelezen heb was:’ intuitive eating:a revolutionary program that works’. Is op zich wel het beste boek dat ik erover gelezen heb.