Ik moet zeggen dat hoewel ik wel aangekomen ben de afgelopen tijd. Intuïtief eten echt het enige is geweest dat mijn eetbuien redelijk heeft weten te stoppen. De enige keer wanneer het weer terug komt is als ik het in mijn hoofd krijg dat ik moet diëten/afvallen ik ‘te dik’ ben etc. Vaak word ik daardoor ook weer dikker. Kortom ik zit gewoon vast hierdoor eigenlijk 
Want ik kan niet diëten, maar de laatste tijd kruipt mijn gewicht ook omhoog…dus…ja…shit haha
@Jauregui en @Violoncello, heel herkenbaar!!! Ik heb eens met frisse moed toen ik thuis heel veel last had van eetbuien hulp gevraagd aan mijn moeder, waardoor ik in haar bijzijn echt heel goed at (en ook lekker in mijn vel zat), maar wanneer zij bijv. niet thuis was ik van mijzelf “moest” overeten en alle koekjes die ik kon vinden bijv. in één keer opat, of na school toch stiekem een pak Kinderreepjes haalde en onderweg naar huis opmaakte. Voor mij zijn eetbuien echt een obsessieve vorm van zelfsabotage, een manier om mezelf duidelijk te maken dat ik het niet waard ben en het niet kan. Het enige dat voor mij helpt is om mezelf met liefde te benaderen (hoe stom het ook klinkt, haha) en standvast mijzelf alles gunnen. Het is emotioneel natuurlijk nog vaak een gevecht, maar als ik het rationeel tegen mezelf blijf zeggen gaat het toch wel beter.
Veel sterkte en succes. <3
@Otzi, ik heb wel vaker over intuïtief eten gelezen, maar wat is dat nou precies? Heb je een linkje? Ik vind het in elk geval wel superknap dat je bepaalde concepten grotendeels los hebt kunnen laten, hoewel ik besef dat het nog onwijs moeilijk is om een balans te vinden.
4 likes
Dit 100% hetzelfde. Mooi verwoord.
1 like
Intuitief eten is wel een goede volgens mij, maar ook erg lastig. Ik heb weleens het idee dat doordat ik veel eet en het er weer uit gooi, mijn ritme helemaal in de war is en dat ik de dag erna sowieso meer nodig heb. Maar dan is de cirkel eigenlijk alweer rond.
Wat ik zo lastig vind is dat eetbuien direct te linken zijn aan mijn gemoedstoestand. In een periode waarop het wat minder gaat, heb ik veel meer eetbuien en sluit ik mezelf meer af. Het stomme is dat ik weet dat dat averechts werkt, maar ik heb er de energie niet voor.
@Violoncello: heb jij een van die boeken gelezen?
1 like
Ik ben ineens ook weer aan het ontsporen
Ik heb een boek thuis dat gaat over hooggevoeligheid in combinatie met een eetstoornis (https://www.bol.com/nl/f/calorieen-met-voelsprieten/9200000058605061/). Gaat ook over intuïtief eten. Hier en daar best wel wat mooie inzichten opgedaan, maar voor mij wat één keer lezen wel voldoende. Ik zou er graag iemand anders een plezier mee willen doen, mocht iemand interesse hebben. Ik vraag alleen een vergoeding voor de verzendkosten. (hopelijk geen probleem dat ik dit hier neer zet)
@anon24802271 intuïtief eten is eigenlijk de hele dieet mentaliteit loslaten en opnieuw leren te eten door naar je lichaam te leren luisteren. En jezelf dus ook toestaan om te eten wat je wil. @Violoncello heeft het eigenlijk al goed uitgelegd. Voor mij betekende het een einde aan de eetbuien omdat slecht eten zijn macht en appeal over mij verloor op deze manier, omdat ik het gewoon ‘mag’ eten. Eigenlijk bleef ik ermee prima op hetzelfde gewicht totdat mijn vriend bij me is komen wonen 
geen idee waarom.
@Fisk intuïtief eten is zeker een lastig proces, want ik beheers het eigenlijk ook niet 100% omdat ik gewoon niet van de gedachte af kom dat ik dunner moet zijn en eigenlijk moet afvallen en minder moet eten. Het is meer een mentaal proces. En als je een emotionele eter ben denk ik wel zeker dat je er baat bij hebt!
2 likes
ik ben hier wel heel benieuwd naar als nog niemand anders heeft gereageerd!
Maar is je lichaam niet zodanig gewend aan ongezonde dingen (“verslaafd” aan suiker, bijv.), dat je alleen maar trek hebt in dingen die objectief slecht voor je zijn als je jezelf volledig vrij laat? Het klinkt voor mij namelijk heel goed, maar ik weet van mijzelf dat ik als ik een periode geen prioriteit maak van eten (en er dus zowel niet negatief mee omga, geen eetbuien heb of juist doorsla in diëten, maar ook niet positief boodschappenlijstjes maak en enigszins gezonde recepten inplan), ik me mentaal wel rustiger voel en automatischer gematigder eet wat kwantiteit betreft, maar wel ook bijna alleen koolhydraten en etenswaren die heel arm van voedingsstoffen zijn, waardoor ik me uiteindelijk wel onfit voel. Ik heb echt het idee dat ik nu niet op mijn lichaam zou kunnen vertrouwen qua wat ik nodig heb, wat me goed zou laten voelen - ik heb zelf nooit trek in gezonde dingen, ondanks ik ze uiteindelijk wel lekker vind en er voldoening uithaal, bijvoorbeeld. Leer je dat met de tijd/met het boek/maakt het jou (voor nu) niet uit?
Tot op een bepaalde hoogte heb je wel gelijk, want die cravings blijven, maar je hersenen hebben veeeeel meer invloed op hoeveel je eet dan je denkt. In het begin is het zeker wennen, maar zodra je écht die dieet gedachtes gaat loslaten, en jezrlf volledige toestemming geeft om te eten wat je wil, en te eten wanneer je honger hebt, past je lichaam zich aan, en zal je merken dat je veel eerder zal stoppen met eten. Dit komt omdat je jezelf niet langer meer dat gevoel geeft van:’ ik mag dit dadelijk niet meer dus moet ik NU de kans grijpen om alles te eten’. Als je het allemaal mag van jezelf, gaat dat gevoel vanzelf weg ebben en zullen de eetbuien gaan stoppen. Verder moet je ook veel ‘bewuster’ gaan eten en overal wat meer bij stilstaan. Het is wel een lang proces, ik worstel nog steeds met bepaalde concepten/dingen, maar het is echt rust in je hoofd.
3 likes
Is het wel een aanrader? Dan ga ik die wellicht bestellen. Het kan voor mij geen kwaad om wat extra tips op te doen.
@Otzi, ik ga me er in verdiepen, denk dat ik daar best wel baat bij kan hebben.
@Yzile, hoe gaat het nu?
1 like
Goed! Lekker gesport en gewoon “lief voor mezelf geweest” met positieve gedachten.
Lief dat je het vraagt!!!
Ik hoop dat je er wat aan hebt! Het boek dat ik gelezen heb was:’ intuitive eating:a revolutionary program that works’. Is op zich wel het beste boek dat ik erover gelezen heb.
Ik snap niet hoe ik nog steeds honger kan hebben. Ik heb precies al m’n WW punten gebruikt. Heb ontbeten met 250 gr griekse yoghurt, tussendoor twee rijstwafels, als lunch 5 volkoren crackers met filet americain en een uur geleden bestond mijn avondeten uit 200 gr sperziebonen, 200 gr krieltjes uit de airfryer en een duitse biefstuk uit de airfryer. Het was echt een vol bord. Toch heb ik nu alweer honger. Geen trek, echt een rammelende buik en het gevoel van een lege maag. Ik drink ook de hele dag water. Ik snap echt niet dat ik gewoon alweer honger heb. Het word zo heel moeilijk om 's avonds niet te snacken. Herkent iemand dit? Zou het wennen zijn?
Sorry voor de late reactie, ik weet niet of je hier ook privé berichtjes kunt sturen? Dan kun je me even laten weten waar ik hem naartoe mag verzenden
1 like
Ik had net ook een eetbui, sinds maanden puur en alleen omdat ik weer onbewust mezelf alles aan het ontzeggen was. Sinds ik wat dikker ben is het echt moeilijk om dat weg te drukken, want die behoefte om dunner te worden en af te vallen blijft in mijn hoofd. Ik voel ook echt dat wanneer ik denk:’ goed eet die zak dan maar leeg, je hebt bij deze toestemming’, ik het gelijk niet meer zo nodig vind en ik zelfs de misselijkheid etc. gelijk voel opkomen.
Ik wil dit eigenlijk proberen en echt proberen vol te houden. Ik merk dat de twee grootste redenen voor mijn eetbuien een soort van ‘zelfhaat’ en afval behoefte zijn, maar ook gewoon gedachteloos eten zonder ergens bij stil te staan. Ik erger me hier echt aan, het was ook zo niet nodig vandaag, want eigenlijk had ik alles goed gedaan 
1 like
High five maar dan niet de happy variant. Misschien is een box beter. Gewoon om even te laten weten dat je niet de enige bent en ik je echt precies begrijp.
2 likes
Boks terug! haha. Hoe gaat het nu met jou? Ik kan me herinneren dat wij het sowieso vaker over dit onderwerp hebben gehad, en wij zitten echt 100% op dezelfde lijn. Ik weet dat ik het in me heb om er niet meer om te geven, maar omdat ik nu zo zwaar ben KAN ik gewoon niet oprecht denken:’ Nou het is goed zo. Ik ben blij met mezelf. Ik hoef niet te dieten of af te vallen’ , het is gewoon niet wat ik werkelijk denk, want ik ben juist niet blij met mezelf en vind mezef echt veeeel te dik op dit moment. Maar ik weet dat die gedachtes alleen maar destructief zijn en me totaal niet dichter brengen tot een gezond gewicht. Zo lastig 
Ja het is een vicieus cirkeltje!! Ik heb nou ook nog niet ontdekt wat de trigger nou is of wat het kan onderdrukken. Positieve gedachten/negatieve gedachten of juist wel mezelf kleine dingen toestaan of juist niet ivm suiker en insuline pieken die dan weer aanzetten tot eten (??) wel extra eiwitten pakken of niet?! Ik heb alles geprobeerd maar niks is echt de code kraken zegmaar. Soms heb ik weer het idee dat het heel hormonaal is maar ook weer niet 100%. Ben er gewoon zo klaar mee en ook steeds klaarder met het gespreksonderwerp “eten” en voeding. Ben er nu op werk veel mee bezig en vind het zo tering saai.
Het gaat nu “goed” met mij! Weet niet hoe zwaar ik ben en kan je ook niet vertellen hoe het met eten gaat want het interesseert me niet genoeg om nu terug te gaan denken aan m’n laatste eetbui.
Denk dat dat dus heel positief is omdat ik het dus gewoon geen rol meer wil laten spelen. Wil gewoon blij en vrij zijn.
1 like