Ik snap niet hoe ik nog steeds honger kan hebben. Ik heb precies al m’n WW punten gebruikt. Heb ontbeten met 250 gr griekse yoghurt, tussendoor twee rijstwafels, als lunch 5 volkoren crackers met filet americain en een uur geleden bestond mijn avondeten uit 200 gr sperziebonen, 200 gr krieltjes uit de airfryer en een duitse biefstuk uit de airfryer. Het was echt een vol bord. Toch heb ik nu alweer honger. Geen trek, echt een rammelende buik en het gevoel van een lege maag. Ik drink ook de hele dag water. Ik snap echt niet dat ik gewoon alweer honger heb. Het word zo heel moeilijk om 's avonds niet te snacken. Herkent iemand dit? Zou het wennen zijn?
Sorry voor de late reactie, ik weet niet of je hier ook privé berichtjes kunt sturen? Dan kun je me even laten weten waar ik hem naartoe mag verzenden
1 like
Ik had net ook een eetbui, sinds maanden puur en alleen omdat ik weer onbewust mezelf alles aan het ontzeggen was. Sinds ik wat dikker ben is het echt moeilijk om dat weg te drukken, want die behoefte om dunner te worden en af te vallen blijft in mijn hoofd. Ik voel ook echt dat wanneer ik denk:’ goed eet die zak dan maar leeg, je hebt bij deze toestemming’, ik het gelijk niet meer zo nodig vind en ik zelfs de misselijkheid etc. gelijk voel opkomen.
Ik wil dit eigenlijk proberen en echt proberen vol te houden. Ik merk dat de twee grootste redenen voor mijn eetbuien een soort van ‘zelfhaat’ en afval behoefte zijn, maar ook gewoon gedachteloos eten zonder ergens bij stil te staan. Ik erger me hier echt aan, het was ook zo niet nodig vandaag, want eigenlijk had ik alles goed gedaan 
1 like
High five maar dan niet de happy variant. Misschien is een box beter. Gewoon om even te laten weten dat je niet de enige bent en ik je echt precies begrijp.
2 likes
Boks terug! haha. Hoe gaat het nu met jou? Ik kan me herinneren dat wij het sowieso vaker over dit onderwerp hebben gehad, en wij zitten echt 100% op dezelfde lijn. Ik weet dat ik het in me heb om er niet meer om te geven, maar omdat ik nu zo zwaar ben KAN ik gewoon niet oprecht denken:’ Nou het is goed zo. Ik ben blij met mezelf. Ik hoef niet te dieten of af te vallen’ , het is gewoon niet wat ik werkelijk denk, want ik ben juist niet blij met mezelf en vind mezef echt veeeel te dik op dit moment. Maar ik weet dat die gedachtes alleen maar destructief zijn en me totaal niet dichter brengen tot een gezond gewicht. Zo lastig 
Ja het is een vicieus cirkeltje!! Ik heb nou ook nog niet ontdekt wat de trigger nou is of wat het kan onderdrukken. Positieve gedachten/negatieve gedachten of juist wel mezelf kleine dingen toestaan of juist niet ivm suiker en insuline pieken die dan weer aanzetten tot eten (??) wel extra eiwitten pakken of niet?! Ik heb alles geprobeerd maar niks is echt de code kraken zegmaar. Soms heb ik weer het idee dat het heel hormonaal is maar ook weer niet 100%. Ben er gewoon zo klaar mee en ook steeds klaarder met het gespreksonderwerp “eten” en voeding. Ben er nu op werk veel mee bezig en vind het zo tering saai.
Het gaat nu “goed” met mij! Weet niet hoe zwaar ik ben en kan je ook niet vertellen hoe het met eten gaat want het interesseert me niet genoeg om nu terug te gaan denken aan m’n laatste eetbui.
Denk dat dat dus heel positief is omdat ik het dus gewoon geen rol meer wil laten spelen. Wil gewoon blij en vrij zijn.
1 like
Maarja ots er is meer dan je lichaam hè. Ik ben wel heel blij met jou en wie je bent en hoe je reageert op het forum en hoe ik jou “ken”! Ik heb geen waarde oordeel bij jouw lichaam of je eten of je figuur en of je vorige maand lichter of zwaarder was dan nu. Voor mij ben je gewoon otzi als persoon, en zo zien de meeste mensen je waarschijnlijk. Volgens mij heeft iedereen wel iemand in zn leven die echt op je lichaam let, vaak een moeder of een oma, soms een irritante collega haha. Die dan alles lijken bij te houden en opmerkingen maken zoals “ben je weer wat aangekomen?” nog voor je het zelf had opgemerkt. Maar punt is de meeste mensen letten er echt niet op omdat ze er niet mee bezig zijn! Ik zou willen dat je jezelf door hun ogen kon zien. Dat zou misschien wel rust geven.
1 like
@Yzile Ik begrijp je helemaal. Het is inderdaad iedere keer weer hetzelfde riedeltje, en het is zo ontzettend vermoeiend. Iedere keer dat gezeik over wat te eten, wanneer je moet eten, hoeveel je moet eten. Moet ik calorieen tellen? Moet je op koolhydraten letten? etc. etc. Alles is ook zo ontzettend tegenstrijdig. Ik ben wel echt blij dat het goed met je gaat ! Zolang je rust in je hoofd vindt heb je eigenlijk ergens al gewonnen, want dat is eigenlijk echt het belangrijkste. Heb best wel bewondering dat je jezelf niet weegt en er niet zo obsessief mee bezig bent. In dat opzicht kan ik wel wat van je leren, want ik weeg mezelf nog steeds iedere dag, en als ik het niet doe voel ik me helemaal nerveus 
slaat echt nergens op haha. En je hebt ook helemaal gelijk. Mensen zien vaak niet eens dat je bent aangekomen/afgevallen totdat het in de double digits gaat zitten haha. Ik denk ook dat het mij waarschijnlijk zou helpen om mezelf niet te wegen en ik vind het echt triest hoe moeilijk ik dat vind? Misschien toch maar eens een keertje proberen.
Ja mijn weegschaal is ook stuk hoor haha. Maar het boeit me niet echt meer. Zit gewoon nu goed in m’n vel doordat ook sport en elke dag wat leuks aantrek waar ik zin in heb!
Durf het bijna niet hardop te typen he haha straks juich ik te vroeg en zit ik morgen weer een zak chips naar binnen te werken.
Haal anders de batterijen uit je weegschaal. Je kan ze er wel terug in doen als je echt wil wegen maar dan kun je je eerst afvragen waarom wil ik me wegen? Wat heb ik aan het getal? Stel het is getal x wat doet dat dan met me? En stel het is getal y hoe voel ik me dan? Conclusie wil ik het echt weten?
Nee waarschijnlijk niet want het maakt niet eens écht uit
1 like
Echt zo goed! Want ik kan me herinneren dat je een tijdje terug wat minder goed in je vel zat dus ben echt blij dit te horen! En ik ben vanmorgen niet op de weegschaal gaan staan hehe 
1 like
Ik herken heel veel van wat jullie schrijven, @Otzi en @Yzile. Fijn om te lezen dat je nu goed in je vel zit!
Vanochtend was ik bij m’n psych en dat was echt megafijn. De afgelopen weken gaat het best goed met eten, geen echte eetbuien meer gehad en sporten doe ik weer voor m’n plezier. We namen m’n behandelplan door om te kijken waar we nu staan en hij zei dat als ik op dit moment voor het eerst bij 'm zou komen, hij geen diagnose ‘boulimia’ meer kon geven. Dat was echt een opsteker, en ook voor het eerst dat ik niet dacht ‘nou hoe lang gaat deze goede flow nog duren?’
Ook heb ik al twee weken chocolade en koekjes, voorheen eetbuivoer, in huis en 't lukt me gewoon om er maat mee te houden! Gewoon eke dag een koekje, of een stukje chocola.
En ik heb vanavond een date, ik ben zenuwachtig, en dat zou normaal gesproken echt een trigger om te gaan vreten zijn, en nu heb ik dat niet!
8 likes
Ik meld me hier ook even aan. Over het algemeen eet ik gezond/genoeg, maar vanaf ik mij mentaal minder voel krijg ik eetbuien. De laatste maanden voelde ik mij heel slecht, waardoor ik soms ben gaan overgeven na een vreetbui. Ik durf dit aan niemand te zeggen, maar hoop hier zo snel mogelijk vanaf te komen. Ik denk dat iedereen ook “vreemd” zou reageren, aangezien ik over het algemeen een heel positief persoon ben en mensen het al moeilijk vinden om te begrijpen dat ik slecht in mijn vel zat (zit?). Geen idee wat ik hiermee wil bereiken, maar het voelt al goed om dit hier neer te typen!
Ik had gisteren een mental breakdown omdat ik voor het eerst in anderhalve week ofzo op de weegschaal ging staan (normaal doe ik dit obsessief dagelijks). En ik wist al dat ik het niet moest doen omdat het toch altijd tegen zit. Maar voor mijn gevoel ging het echt goed de afgelopen dagen. Ik had veel minder troep gegeten dan normaal en sport/beweeg nu 4 x in de week (voorheen deed ik geen klote) en toen ik erop ging staan bleek dat ik aangekomen was. Ik was echt helemaal hysterisch en aan het hyperventileren bekant. Mijn vriend moest me kalmeren. Ik ben het soms zo spuug en spuugzat dat mijn gewicht mijn hele leven beheerst.
Gatverredamme. Diep triest hoe een getalletje mij zo mentaal kapot kan maken. Zelfs nu voel ik me nog steeds depressief erover. Maar blijkbaar als ik gewoon normaal probeer te leven en eten (veel beter dan voorheen) word ik dikker?!?! Er is echt iets mis met mij. Het lijkt wel alsof ik niet meer in staat ben om af te vallen zonder mezelf uit te hongeren en dood te sporten. Het liefst zou ik gewoon normaal leven, maar ja ik vind mezelf zo walgelijk dik op dit moment dat ik wel moet afvallen. Omdat ik me anders weer geen raad weet met mezelf in de zomer. Maar eigenlijk wil ik gewoon leven zoals ik nu doe omdat dat de enige manier is waarop ik me een normaal mens voel en gelukkig, maar ja dan moet ik maar accepteren dat ik een walgelijk dik monster ben de rest van mijn leven. Kutzooi. Sorry maar voel me zo down op dit moment 
Het kan ook zijn dat je (tijdelijk) even vocht vasthoudt. Door het sporten kan je ook aankomen qua spiermassa (zwaarder dan vet). Voorheen stond ik ook echt vaak op de weegschaal. De weegschaal geeft me echt alleen maar een kutgevoel. Ik ben nu ook een paar kg zwaarder. Maar ik focus me meer op wat ik zie in de spiegel en hoe mijn kleding zit. Af en toe meet ik mezelf met een meetlint. Misschien werkt dat ook voor jou? Probeer echt niet te streng te zijn voor jezelf 
2 likes
Dank je Ik moet idd niet zo hysterisch doen. Ik wou gewoon dat ik het niet zo belangrijk vond. Er zijn meer dingen in het leven dan slank zijn, maar helaas is dat al een heel leven lang mijn obsessie. Ik ben nu wel al weken bezig met sporten dus denk helaas niet dat het daarvan is 
. Maar goed ik ga gewoon door en denk idd dat ik jouw advies maar op volg over een meetlint gebruiken! Alleen moet ik zeggen dat ik dat altijd verkeerd lijk te doen ofzo 
1 like
Herkenbaar! Geen tips. Veel over praten helpt! Je bent in elk geval niet de enige die zich zo voelt.
Er is niks mis met jou en woorden zoals walgelijk dik monster mag je niet over jezelf denken want je zou dat ook NOOIT over iemand anders zeggen!!!
1 like
Super lief!
Dank je wel, super lief. Ik voel me al wat beter gelukkig.
1 like
Ik heb al eetbuien sinds ik mij kan herinneren.
Heb “vroeger” de diagnose BED gekregen, en ook al ben ik al 10 uit de behandeling heb ik er nog steeds wekelijks mee te maken.
Elke avond zeg ik weer tegen mezelf dat het morgen voorbij is maar helaas is elke dag weer een gevecht.
Ik probeer er mee te leven anders maak ik mezelf gek terwijl dit ook"gek" is.
1 like
Ik hem hem laten maken (ik stuur je even een privébericht met meer info)